RSS

ΤΙ ΕΣΤΙ … ΛΕΥΚΩΜΑ ;

02 Σεπτ.

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Θυμάστε (τουλάχιστον οι … αρχαιότεροι εξ υμών) τα περίφημα λευκώματα κορασίδων (και όχι μόνον) της μαθητικής μας ζωής (εννοώ της … εφηβείας) ; Αυτά , που τα «βουτούσαν» και κάποιες (οι) …μετα-έφηβοι της πρώτης αλλά και … δεύτερης , μη πω , νεότητας και τα ξεφυλλίζαν με μανία και αφήναν και το …. προσωπικό τους στίγμα πάνω τους , πίσω από την ανωνυμία ;
Κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι , κρυφά βέβαια από γονείς , διότι εμπεριείχαν και …. «προστυχιές» – όπως π.χ. …»ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΡΩΣ», ή ακόμη χειρότερα …. «ΤΙ ΕΣΤΙ ΦΙΛΙ» (μέχρις εδώ … πιο πρόστυχες απορίες δεν υπήρχαν … στα Λευκώματα πάντα εννοώ … γιατί αλλού ;… άντε μην ανοίξω το στόμα μου) . Κρυφά όμως και από δασκάλους – καθηγητές των 6τάξιων Γυμνασίων , γιατί έτσι κι έπεφτε κανένα στα χέρια τους , αυτό συνεπάγετο τουλάχιστον 3ήμερη αποβολή και το … χειροτερότερο … διαγωγή «Κοσμία» , μη σου πω και … παρακάτω από το «Κοσμία» .Το τελευταίο αυτό , είχε άμεση εξάρτηση από το …. σχετικά πρόσφατο σεξουαλικό ιστορικό («πήδηξε» ο Μαθηματικός ; … ή «πηδήχτηκε» η Αγγλικού εψές το βράδυ βρε ;…. όχι ;;; αμάν κάηκα) , του … συλλαμβάνοντος καθηγητή (τριας) . Βλέπετε , το σεξουαλικό background των διδασκάλων της εποχής εκείνης , έπαιζε σημαντικό – να μη πω «κυρίαρχο» ρόλο στο μέλλον και στην … πνευματική μας ανέλιξη … (Άντε να … μπεις στο Πανεπιστήμιο με Διαγωγή «Μετρία»….μη χέσω…) . Και μη μου πείτε , ότι σε προφύλαγε η … ανωνυμία ή μάλλον η … ψευδωνυμία , ή άλλως το … nom de plume (ουάουουου , με τα γαλλικά μου η …»κορασίς») , διότι υπήρχε κι εκείνη η …. κατηραμένη τελευταία σελίδα του όποιου Λευκώματος , με την … προσταγή : «ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙΤΕ» , όπου , η … «Κτήτωρ» τουλάχιστον , ώφειλε να ευπειθήσει .

Τώρα που το ξανασκέφτομαι , τα Λευκώματα , έπαιζαν τον ρόλο του …. CHAT της εποχής , ή των FORUM (S ?) …ή ακόμη και των BLOG (S ?) …κατά κάποιον τρόπο βέβαια … Ερωτήσεις , απαντήσεις , σχόλια με …. βελάκια , ειρωνείες , ανταπαντήσεις , κεκαλυμμένες πονηριές , παπαριές και «γλυψίματα» στους …»αστεράτους» της εφηβικής κοινωνίας ….. Μέχρι και … ραντεβού κλεινόντουσαν , μέσα από τα Λευκώματα …. Όχι σε καφετέριες , Starbucks (τί είναι πάλι τούτο ;… πρέπει να κάτσω να το μάθω) , ή στην πλατεία ….. Α πα πα …επικίνδυνα πράγματα ….Όταν λέω «ραντεβού» , εννοώ κρυφό , πονηρό ραντεβού , στα …. «πευκάκια» , ή …πίσω από το Στάδιο , ή κάτω στο χείμμαρο (μόνο το καλοκαίρι …- μην βραχούν και τα μπούτια μας και το πάρουν χαμπάρι και οι μάνες μας , που δεν ήταν αγαθές και απονήρευτες σαν τις σημερινές μάνες , που «κόλλησαν» με την …. ηρωίνη και χάνουν το …. τραίνο με τις φράουλες …. ουπς λάθος … με την …κόκα , με τα χαρτάκια κεταμίνης ,και με τις «βάσεις» (όχι των Πανελληνίων -τις «άλλες») , …ήθελα να πω . Εγώ προσωπικά , σ’αυτά τα … ραντεβού των Λευκωμάτων , κουβαλούσα μαζί και την … μικρή μου Αυλή , που απαρτιζόταν από τις τρεις «κολλητές» και έναν «κολλητό» (γκόμενο της καλύτερης «κολλητής» μου , μην και το «ραντεβού του Λευκώματος» , απλώσει χέρι , …κάτω από τον λαιμό (αυτό , ήταν το …ΟΡΙΟ …. Μετά , όσο περνούσαν τα χρόνια , το …κατεβάζαμε συνεχώς…. ΤΟ … ΟΡΙΟ ΒΡΕ…).
Ποικιλία , μωσαϊκό , συνοθύλευμα παντείων ερωτήσεων , που … έχρηζαν απάντησης … Εμένα , εκτός από τα …κλασσικά : «ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΡΩΣ» ,»ΤΙ ΕΣΤΙ ΦΙΛΙ» , «ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΣΑΣ», (όπου κάποτε απάντησα : «ο …Καραμανλής» …όχι ο …τώρα βρε … ο …»άλλος , ο «όμορφος» … ο πάλαι ποτέ … ο αείμνηστος ….. Ε …καλά …τί στραβοκοιτάτε ; Ποιος να μου αρέσει ; ο ….Ηλιού ; Με τίποτα …. χάλια ήταν) , μου άρεζαν και κάτι …προχωρημένα , όπως : «ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΣΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ , ΤΙ ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ», όπου απαντούσα «Πάλι ο …υπέροχος εαυτός μου»(πολύ «Νάρκισσος» η δικιά σου , …εντάξει το παραδέχομαι) , ή «ΣΕ ΠΟΙΑ ΕΠΟΧΗ ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΖΕΙΤΕ» («Σ’αυτήν που θα αναγνωρισθεί επιτέλους η αξία μου» – η απάντησή μου βέβαια) , ή «ΤΙ ΜΟΥ ΧΑΡΙΖΕΤΕ ;» («Την πολύτιμη φιλία μου …ή άντε επειδή είσαι εσύ που σε συμπαθώ ιδιαίτερα , την φανταχτερή μου παρουσία στο party των γενεθλίων σου»…- τί άλλο θα μπορούσα να απαντήσω) .

Όσον αφορά το δικό μου Λεύκωμα , (γιατί βέβαια είχα κι εγώ ένα – μόλις μάθω με ποιο τρόπο σκανάρουνε σελίδες , θα σας το παραθέσω αυτούσιο και …γαργαλιστικό ….Τί; δεν σας ενδιαφέρει ;;; … Θα σας το παραθέσω , θέλετε δεν θέλετε) , η …αγαπημένη μου ερώτηση , ήταν λίγο πριν το τέλος : «ΠΟΙΑ Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ … ΚΤΗΤΟΡΑ» , κι αλλίμονο σε όποιον δεν με κολάκευε ή δεν με «λιβάνιζε» με επαίνους για την ομορφιά και την …αξιοσύνη μου γενικώς (τρεις εβδομάδες έκλαιγα απαρηγόρητα , όταν κάποιος …εξωσχολικός , έγραψε στην επίμαχη ερώτηση : «Δεν την γνωρίζω την κοπέλα….Καλή πρέπει να είναι»).
Κλείνω , παραθέτοντας μερικές «κλισέ» απαντήσεις των εφηβικών μας Λευκωμάτων :
«ΤΙ ΕΣΤΙ ΛΕΥΚΩΜΑ ;» —> «Η αρρώστια , που έχει η γιαγιά μου στα μάτια και όλο γκρινιάζει στον μπαμπά μου (τον γιό της) ότι δεν την προσέχει».
ή —> «Το …σιχαμένο μέρος του μελάτου αυγού, που ποτέ δεν πήζει αρκετά στο βράσιμο».
«ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΡΩΣ ;» —> «Ο ασπασμός των αγγέλων προς τα άστρα» (Μη …ξεράσω … Αυτά , τα έγραφαν κάτι κρυόκωλες του …. «Θηλέων» – εγώ στο «Αρρένων» πήγαινα …- χωρίς χαμόγελα παρακαλώ …στο Πρακτικό Τμήμα) .
«ΠΟΙΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ – ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ – ΑΝΤΡΑΣ ,ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ;» —> «Ο Έλβις Πρίσλεϊ » …. (Ρε π…… μου , όλες ;;; μα …ΟΛΕΣ ;;;) .

Δεν ξέρω τι μ’ έπιασε Κυριακάτικα και τα γράφω όλα αυτά … Ίσως επειδή ψάχνοντας αφηρημένη σε ξεχασμένα συρτάρια … ανέσυρα το παλιό μου (ποοολύ παλιό) Λεύκωμα …… Και …συγκινήθηκα …Και προσπαθώ , να μην το δείξω ….
—————————————————————-
Μην … απομακρυνθείτε γρήγορα …
Έχει και …. συνέχεια ….
Γαργαλιστική .

 
43 Σχόλια

Posted by στο 2 Σεπτεμβρίου , 2007 σε Uncategorized

 

43 responses to “ΤΙ ΕΣΤΙ … ΛΕΥΚΩΜΑ ;

  1. γλυκοπατατονατασσάκι

    2 Σεπτεμβρίου , 2007 at 12:47

    Λοιπόν, είχαμε κι εμείς!
    Που δεν πήγαμε εξατάξιο – αλλά Γυμνάσιο-Λύκειο, και που υποτίθεται είχαμε πιο πολλές ελευθερίες (ναι, καλά….)

    Το δικό μου, μόλις το πήρε χαμπάρι η μητέρα μου, το έκανε φύλο και φτερό…δεν το έχω πια, αλλά πάνω-κάτω τα ίδια γράφαμε – μόνο που ήταν στη δημοτική, δεκαετία του ’80, γαρ….

    Τελικά όλοι, όταν «ζοριζόμαστε», στις αναμνήσεις της «εφηβείας» καταλήγουμε, νομίζω….

    Καλημέρα, καλό μήνα. 🙂

     
  2. Manos S.

    2 Σεπτεμβρίου , 2007 at 12:52

    Εγώ δεν είχα, αλλά έγραφα στων κοριτσιών!
    Περιμένουμε την «γαργαλιστική» συνέχεια!

     
  3. harisheiz

    2 Σεπτεμβρίου , 2007 at 15:36

    Είδα τη σελίδα με τα σχόλια για τον 1431 και έφαγα φλασιά. Το απίστευτο είναι ότι ήμουν στις καταλήψεις του πολυτεχνικής στην Θεσσαλονίκη όταν φτιάχτηκε ο σταθμός, αν θυμάμαι καλά το 2001 με την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ. Θυμάμαι το βράδυ που ο Χρήστος ο ηλεκτρολόγος μαζί με άλλα δύο άτομα κατέβηκαν Αθήνα και ήρθαν το πρωί με τον «σταθμό» στο αμάξι οδηγώντας εναλάξ… Μετά τον έφτιαχναν (δεν ξέρω γιατί και για πόσο καιρό; Πολύ καιρό όμως) κάπου έξω από την 301 στην αρχιτεκτονική… Η αρχική ιδέα ήταν να τον στήσουν εκεί! Τελικά το post σου όντως λειτούργησε σαν λεύκωμα, θυμήθηκα τόσα πολλά τώρα! Θενκς! 🙂

     
  4. Νεφελόεσσα

    2 Σεπτεμβρίου , 2007 at 20:48

    Άκου λέει… και βέβαια είχαμε! Ίδιο κι απαράλλακτο. Ίιιιδιες ερωτήσεις ίιιδιες απαντήσεις, όπως αυτές που περιγράφεις.
    Έχει περάσει στη συνείδησή μου ως ένα από τα πλέον τολμηρά εφηβικά μου αμαρτήματα, ικανό ωστόσο τα τονίσει τα μάλα τη νεοφώτιστη φιλαρέσκεια της ηλικίας.
    Επαναστατικό εργαλείο! Κρυφό και ως εκ τούτου εκ προοιμίου συνώνυμο της προόδου (όπως εμείς τη εννοούσαμε). Και πρόοδος, μεταξύ άλλων ήτο και η σύσφιγξη των κοινωνικών σχέσεων, δυνάμει της οποία είχε κατορθώσει άπαξ η χάρις μου να οδεύσει έως τας Αθήνας.
    Εάν ενθυμούμαι καλώς το δικό μου είχε και ένα κλειδάκι, αν και δεν ξέρω δε τι θα του χρησίμευε. Δυστυχώς, δεν επέζησε του κινδύνου του να συγκατοικείς με μία μητέρα 😦

     
  5. Λυκάων

    2 Σεπτεμβρίου , 2007 at 21:48

    Χαιρετίζω με ενθουσιασμό το αθυρόστομο νέο λουκ της γραφής σας. Καιρός ήταν να πάρουν και τα βρωμολογάκια εκδίκηση… Τι καλύτερο λοιπόν από το να σκάσουν μύτη στο δικό σας κείμενο;

    Το σημερινό σας δε θέμα ομολογώ, έστω και με κάποια δυσκολία, ότι μου επανέφερε καυτές τις αναμνήσεις καθώς και την εν μονολόγω διαπίστωση: «ρε, τι μαλακισμένα που είμαστε κάποτε…», διαπίστωση όμως ηθελημένως ελλειπή, εφόσον με διπλωματική υποκριτικότητα αποκρύπτω από εαυτόν, ετέρους και εταίρους το τι κατάντησα σήμερις.

    Πάντως με σπαραγμό καρδίας θυμάμαι με τι χυδαιολογίες είχα ανθοστολίσει τα λευκώματα όσων συμμαθητριών διέπρατταν το σφάλμα να με συγκαταλλέξουν μεταξύ των φίλων τους, όπως και τι σεξιστικά απωθημένα έβγαζα.

    Επιστρέφω, που λέτε, εσπέράν τινα αποφράδα, από το φροντιστήριο (κινηματογράφος «Ροζικακλαιρ» – 2 έργα σεξ) και ανακαλύπτω ότι έχει οίκαδε ενσκύψει επίσκεψις κυριούλας, αγνώστων εις εμέ στοιχείων.

    Καλησπερίζω μετά περισσής υποκριτικής ευγενείας και σαλπάρω για το δωμάτιό μου να μελετήσω με την συνήθη εμβρίθεια το πλαημπόυ που άρπαξα απ’ τον Αντώνη, σπάζοντάς τον απαραιτήτως στο ξύλο, αφού το κωλόπαιδον αρνιόταν επιμόνως να μου το παραχωρήσει αντί τριών σιγαρέττων Σπέσιαλ Ελλάς Παπαστράτου άφιλτρα, (εκείνα με τα σκουλήκια) και το οποίο πλαιημπόυ ο Αντωνάκης είχε φροντίσει να κλέψη απ’ τον πατέρα του.

    Δεν είχα προλάβει να κάνω δύο βήματα όταν άκουσα την φωνή αλά «Σαπφώ Νοταρά» της παμφιλτάτης μητρός μου να με ωθεί στα χείλη της κολάσεως…

    – Βρε αλήτη, τι είν’ αυτά που έπιασες και έγραψες στο λεύκωμα του κοριτσιού; Και μου πετάει στα μούτρα το λεύκωμα της Λενιώς, της και «καρκίνος» επωνομαζομένης και «σεβντοκατίνα» αλλά κυρίως γνωστής ως «μιξοπαρθένα».

    Τι είχα γράψει στην ερώτηση «Τι εστί έρως»:

    «Ξέσκισμα αέναον ως και τα μάλα ηδονικόν, ωθόν πάντας τους συμμετέχοντας τη παρτούζη εν βασιλείωι ουρανίας ευωχίας».

    Στο «τι μου χαρίζετε»:

    «Σας εχάρισα την παρθενίαν μου, ω καυλοραφανίς! Τι έτερον ζητείτε ημίν, ερωτομανές τσουλίδιον;»

    Στο δε ερώτημα: «Πως επιθυμείτε τον έρωτα στη ζωή σας;»
    .
    «Μα φυσιολογικά από πίσω, ως είθιστο και εν τοις αρχαίοις ημών προγόνοις»…

    Τυχή αγαθή έδοξε να αποφύγω το καλό κρυστάλλινο σταχτοδοχείο, που εκκίνησε με μίαν α αρχικήν ιλλιγιώδη ταχύτηταν εις χρόνον dt και διεύθυνσιν προς το εμόν «δόξα πατρί». Τα θραύσματά του φυλλάσσονται ακόμη και σήμερον στον παλιό μπουφέ, μαζί με το τραπεζομάχαιρο που η μητρική θαλπωρή έστερξε να μου εκσφενισθή εις ετέραν παρόμοιαν περίστασιν.

    Η Λενιώ άκουσα από συμμαθητές ότι είναι σήμερα σύζυγος ακροδεξιού μάπα τινός νομικού και σαν να μην έφτανε αυτό, είναι και μητέρα τριών μαμούχαλων τελούντων στο μεταίχμιο ιδιωτείας, από την υπερβάλλουσα μητρική στοργή.

    Εγώ είμαι καλά, ευχαριστώ!

     
  6. lefkoma

    3 Σεπτεμβρίου , 2007 at 08:38

    @Λυκάων:
    Τα θυμάσαι ακόμα ρε θηρίο αυτά που έγραψες τότε;

    @Silia: Ωραία η παρομοίωση του λευκώματος με το blog.
    κατόχύρωσα ήδη το Λεύκωμα πριν μας προλάβει κάποιος άλλος και είναι στη διάθεσή σας το user name και το password.

     
  7. lefkoma

    3 Σεπτεμβρίου , 2007 at 08:40

    σε συνέχεια του προηγουμένου

    τι μπορείτε να κάνετε εδώ

    δεν ξέρω γιατί δε δούλεψε το link

     
  8. stixakias

    3 Σεπτεμβρίου , 2007 at 08:44

    Σε δεύτερη συνέχεια του προπροηγούμενου

    Εγώ το κατοχύρωσα.

     
  9. Λυκάων

    3 Σεπτεμβρίου , 2007 at 11:22

    @ lefkoma: Ναι, παραδόξως θυμάμαι πάρα πολλά από την σχολική μου ηλικία και με λεπτομέρειες, σαν να συνέβησαν χτες.

    Αντιθέτως έχουν απαλειφθή από τη μνήμη μου γεγονότα μεταγενέστερα, όπως εκείνα της στρατιωτικής μου θητείας ή της επαγγελματικής μου ζωής (καλά, για τις γυναίκες της ζωής μου ας το αφήσουμε καλύτερα… «Πως είπες ότι σε λένε;» είναι η συνήθης ερώτηση, όταν συναντιόμαστε καμμιά φορά τυχαία).

    Ίσως να οφείλεται στο ότι τότε ζούσα με άλλες ταχύτητες και εντάσεις.

     
  10. melomenos

    3 Σεπτεμβρίου , 2007 at 11:47

    μάλλον το μηνυμά μου πήγε σαν spam μια και έβαλα κάποιο link
    καλό μεσημέρι

     
  11. stixakias

    3 Σεπτεμβρίου , 2007 at 11:49

    @Λυκάων: Ο στιχάκιας είμαι. Δες σχόλιο 8 και 9

     
  12. ethanandthecity

    3 Σεπτεμβρίου , 2007 at 17:17

    Αντίδραση πρώτη: gawd i feel old!

    Αντίδραση δεύτερη: ένα χαμόγελο απόρροια των σχολικών μου αναμνήσεων. Τα λευκώματα αποτελούσαν πηγή έμπνευσης και δημιουργίας, μέθοδο πρωίμης κοινωνικοποιήσης αλλά και εστία ανταλλαγής πονηρών μυστικών! Τώρα τα παιδιά εξωτικεύουν επιθυμίες και προβληματισμούς μέσω msn

     
  13. ethanandthecity

    3 Σεπτεμβρίου , 2007 at 17:17

    εξωτικεύουν = εξωτερικεύουν 😀

     
  14. CrazyTourist1

    3 Σεπτεμβρίου , 2007 at 17:40

    Αχ, τι μου θύμισες τώρα…Συγκινήθηκα!Τώρα που το θυμάμαι ένα κοριτσάκι μου είχε ζητήσει να βγούμε μετά από αυτά που του είχα γραψει στο λεύκωμα του…Αχ!
    Όπως πολυ καλή και η ιδέα του Stixakia!
    CrazyTourist1

     
  15. ghteytria

    3 Σεπτεμβρίου , 2007 at 21:29

    Τελικά οι ανάγκες μας είναι πάντα οι ίδιες. Τα μέσα έκφρασης αλλάζουν. Τί ραβασάκια, τί sms; Τί λευκώματα, τί φόρα ή τί μπλογκς; Η μοναδική διαφορά είναι ότι τα μέσα που χρησιμοποιείς ως ενήλικας για επικοινωνία, δεν έχουν μόνο σκοπό τον χαβαλέ ή το φλερτ, στοχεύουν και στην ουσιαστική επικοινωνία και στην ανταλλαγή απόψεων για εκτόνωση, για φιλία ή για απώτερους σκοπούς και στόχους, όπως προσηλυτισμό ή νούμερα για να μας τοποθετήσουν στην κορυφή της λίστας των καλυτέρων ή απλά για ένα πήδημα ή κρυφά όνειρα για μια συνάντηση με το άλλο σου μισό.
    Αν φέρουμε στο νου μας τις ερωτήσεις των λευκωμάτων, οι πιο πολλές τίθενται ως θέματα συζήτησης και στα φόρα ή στα μπλογκς.
    Θέματα σχέσεων, φιλίας, έρωτα, σεξ … υπήρχαν πάντα και θα υπάρχουν. Απλά τώρα που μεγαλώσαμε προστίθενται και κάποιοι κοινωνικοπολιτικοί προβληματισμοί και οι τέχνες.
    Τα διαχρονικά πάντως αποδεικνύεται ότι είναι αυτά των σχέσεων… 🙂
    Όμορφο ποστ Σίλια που με έξυπνο τρόπο, του έδωσες και μια κοινωνιολογική διάσταση, πολύ ενδιαφέρουσα.

     
  16. e.e.

    4 Σεπτεμβρίου , 2007 at 05:39

    και το θυμόμαστε βεβαίως
    και είχαμε βεβαίως
    και συγκινήθηκα επίσης
    αλλά δεν το δείχνω βεβαίως!!!!

    και…βεβαίως περιμένω την συνέχεια.

     
  17. Μαρία

    4 Σεπτεμβρίου , 2007 at 07:24

    Μας συγκίνησες πρωί πρωί… 🙂 Περιμένω κι εγώ τη συνέχεια. Καλημέρες 🙂

     
  18. atheofobos

    4 Σεπτεμβρίου , 2007 at 09:06

    Δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ τι έγραφα στα λευκώματα των φιλενάδων των 3 συνομήλικων Αρσακιάδων εξαδέλφων μου που αποτελούσα και τον μόνιμο συνοδό τους στα πάρτυ.
    Πάντως πολύ θα επιθυμούσα να γράψω αντίστοιχα με όσα έγραφε ο Λυκάων αλλά δεν τολμούσα γιατί μετά θα χόρευα μόνος μου!

     
  19. silia

    4 Σεπτεμβρίου , 2007 at 12:45

    @ γλυκοπατατονατασσάκι
    Στη Δημοτική , ε…. ;;
    Αχ , να μπορούσα να σου σκανάρω και να σου δείξω , κάποιες σελίδες από το Λεύκωμα , να δεις κάτι περιποιημένες περισπωμένες , οξείες και δασείες …. Να φαντάζουν μεγαλόπρεπα στους τίτλους….. Ακόμη και …. Υπογεγραμμένες υπάρχουν …. Ο tempora , o mores ….
    Γράψε αν δεν βαριέσαι στο http://lefkoma.wordpress.com

    @ Manos S.
    Το … αιώνιο αρσενικό … Μου θύμισες τα λιοντάρια , που λιάζονται και νίβονται ράθυμα και μεγαλόπρεπα … ενώ οι …λέαινες κυνηγούν για τον επιούσιο , εκπαιδεύουν τα μικρά τους στην επιβίωση , φέρνουν τροφή για τον …βασιλιά – αφέντη , …ρίχνουν κανένα παρκέ στα γρήγορα ,στα ξέφωτα του δάσους , …πληρώνουν τους λογαριασμούς ΔΕΗ , ΟΤΕ , κάρτες , κινητά , προλαβαίνουν και το κομμωτήριο ανοιχτό , μη και εμφανιστούν και …ξεμαλλιασμένες στο …ταίρι τους και του …πέσει (το κέφι) .
    …………………………..
    Τι λέω η γυναίκα …και δεν με συλλαμβάνουν οι …. Ψυχίατροι του … Αβραμό …;;;

    @ harisheiz
    Δεν ήταν και η πιο αντιπροσωπευτική εικόνα για να συνοδεύσει αυτό το ποστ , αλλά δεν ήξερα πώς να σκανάρω και να μεταφέρω σελίδα από original Λεύκωμα .
    Πάντως χάρηκα , που έγινε αιτία να «ξετυλίξεις» τόσο όμορφες αναμνήσεις .
    Γράψε , αν θέλεις , κάτι γι αυτές ….
    Γράψε και στο Λεύκωμα του Στιχάκια .

    @ Νεφελόεσσα
    Τελικά , φοβερές οι ….μαμάδες-λαίλαπες …
    Λοιπόν , όσο το σκέφτομαι , τόσο διαπιστώνω ότι η δικιά μου η μαμά , αν και με γένννησε σε μεγάλη ηλικία (46 ετών – για την εποχή της ήταν για το βιβλίο Γκίννες) …ήταν πολύ μοντέρνα . Εντάξει , δεν το διαβάζαμε το Λεύκωμα και …. παρεούλα , χασκογελώντας σαν «κολλητές» , αλλά στεκόταν πάντα πολύ διακριτικά απέναντι σε κάτι τέτοιες…εφηβικές αμαρτίες μου .

     
  20. γλυκοπατατονατασσάκι

    4 Σεπτεμβρίου , 2007 at 13:12

    έχω να παρατηρήσω τα εξής:

    1. εξαιρετικό το ψυχογράφημα Μάνου…σίγουρα δεν γνωριζόμαστε οικογενειακώς;;;; 🙂

    2. Γιατί δεν μπορείς να το σκανάρεις;;; Κρίμα! μ’ αρέσει να βλέπω τέτοια γραπτά – μη μου πεις να τα γράψω μόνο – έκανα πάρτι όταν εφαρμόστηκε το μονοτονικό…εκείνες οι εξαιρέσεις της γραμματικής, στο στομάχι μου κάθονται ακόμα! 🙂
    (αν μπορώ να βοηθήσω, στείλε mail, πάντως…)

    3. Θα γράψω στο λευκωμα, μόλις βρω λίγο χρόνο – να το «διαδώσω» κιόλας;;;; (πρόσεξε, έχω μεγάλη παρέα! )

    Φιλιά.

     
  21. silia

    4 Σεπτεμβρίου , 2007 at 22:22

    @ Λυκάων
    Με τη σειρά μου , χαιρετίζω με …ενθουσιασμό το νέο λουκ στο νέο avatar και έχω να παρατηρήσω ότι πιθανώς να συμβαίνουν τα εξής :
    α) Σας …. ωφέλησε ο γάμος
    β) Κάνατε λίφτιγκ
    γ) Κάνατε ό,τι και ο φίλος σας Φάουστ (πώληση της ψυχής στον Εξαποδώ , έναντι … νεάζουσας φάτσας) .
    δ) Γίνατε επιτέλους (στην 243η… αίτησή σας) δεκτός στην Μαφία και ως πρώτη παροχή , είχατε τα σκούρα …ματογυάλια .
    ε) Τίποτα από όλα αυτά …..(που και το πιθανότερο) …αλλά απλά …ξεθάψατε από το μακρυνό παρελθόν , μαθητική φωτό και την μοστράρατε ως νέο avatar .
    Όπως και να έχει πάντως , το νέο λουκ , είναι ά π α ι χ τ ο κυριολεκτικά και δικαιολογεί πλήρως το έντονα σνομπ ύφος …του «Πως είπες ότι σε λένε ;»
    Μην ξεχνάς το …Διαδραστικό Λεύκωμα
    Καλά …εκείνο το «ερωτομανές τσουλίδιον» ….όλα τα λεφτά Δεν με έκανε απλά να γελάσω , αλλά να χαχανίζω επί ώρα .

    @ Στιχάκιας
    Καλέ μου «Στιχάκια» , με συγκίνησες με την ιδέα και την προσφορά σου .
    Βουρ στο ψητό ….. (λάθος …στο Λεύκωμα ήθελα να πω)

    @ Melomenos
    Ξαναβάλτο το μήνυμα , χωρίς το λινκ αυτή τη φορά …
    Πως ήταν οι διακοπές ; Καλως ήρθες .

    @ ethanandthecity
    Είδες Ηθαν , ότι τελικά οι σχολικές (παιδικές-εφηβικές) αναμνήσεις , πάντα φέρνουν χαμόγελο ;
    «Επέστρεφε» λοιπόν καλέ μου φίλε … Επέστρεφε εκεί και χαμογέλα …Το χαμόγελο ομορφαίνει τη ζωή ….
    Και εν πασει περιπτώσει , ακόμη κι αν δεν την ομορφαίνει …. κάνει τους άλλους (αυτούς , που δεν …χωνεύουμε )…. να ανησυχούν . Χαμογέλα .

    @ CrazyTourist1
    Τι … Αχ…;;; Τι έγινε ; Σου ζήτησε να βγείτε και σε … έστησε ; Ή μήπως ήταν το …κοριτσάκι της ζωής σου ;
    Καλή η ιδέα του στιχάκια … Άντε λοιπόν , να ξαναγίνουμε παιδιά .

     
  22. Λυκάων

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 00:29

    Σιγά… Σιγά να τα πάρουμε απ’ την αρχή…

    α’ «Ο γάμος είν’ ωραίο πράμα, ραμ παπαμ, παραμ παπαμ…» Το τραγουδούσε σε μια ραδιοφωνική του εκπομπή ως ταχυδρόμος ο αλησμόνητος Δημήτρης Χορν.

    β’ Δεν χρειάζονται λίφτια και τέτοια πράματα (περί του γιατί βλ. στο επόμενο)

    γ’ Συνέβη χρόνια πριν, μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις και κάτι περίεργες τελετές και επικλήσεις με σφαγμένα κοκόρια, μαύρες γάτες και πεντάλφες, να αγοράσω εγώ το διάολο. Ο δε διάολος, γνωστός γύφτουλας, ενώ καταφανώς αδιαφορούσε για τα ειδωλόθυτα και τις τελετές, μόλις είδε να του ανεμίζω τα τριχίλιαρα κάτω από τη μύτη γκρεμοτσακίστηκε να υπογράψη, χρησιμοποιώντας την ουρά του ως πένα. Μόνος όρος που έθεσε ήταν το καταβληθέν ποσόν να εμφανίζεται για λόγους φορολογίας ως «αποζημίωσις».

    Μία άλλη εκδοχή είναι η αιωνία νεότης μου να οφείλεται στα γονίδια, καθότι η προσφιλής -ως έχω ήδη εξηγήσει- μήτηρ μου, στα 89 της φαινόταν να έχη μόλις πατήσει τα 60, ενώ διατηρούσε όλα τα δόντια της και μάλιστα γερά.
    Στα φρένας μόνο δεν είμαστε και πολύ σώοι, πλην όμως ουδείς τέλειος…

    δ’ Είναι αλήθεια ότι έχω πολλές και καλές γνωριμίες στον πολιτικό κόσμο, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. (Μη βλέπετε που τους βρίζω… Κόλπο είναι να ρίχνουμε από την στάχτη, που διαθέτει πλέον η χώρα μας άφθονη, στα μάτια του… λαουντζίκου)

    ε’ Όλα αυτά πλην ενός και η φωτογραφία είναι κανα δυό μηνώνε.

    στ’ Λευτεριά στο Κουφοντίνα!

    ____________
    Λέτε στον φίλο αθεόφοβο, προφανώς για μένα: «…ή το άλλο, που δεν το κατάλαβα, και ισως δεν το κατάλαβε ούτε και ο ίδιος ;»

    Ποιό είναι αυτό «το άλλο»;

     
  23. Λυκάων

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 00:38

    Προς Αθεόφοβο: Κι όμως να δης ότι τους άρεσαν πολύ κάτι τέτοια.

    Βλέπεις τα κορίτσια φτιαγμένα από τη φύση πιο θαρραλέα από τ’ αγόρια, από πάντα… «ξυνόντουσαν στη γκλίτσα του τσοπάνη».

     
  24. silia

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 02:10

    @ ghteytria
    Είναι , έτσι ακριβώς όπως τα λες … Άλλωστε είναι και στο τίτλο του μπλογκ μου …. Τι νόημα θα είχε η «δια της πληκτρολόγησης ψυχοθεραπεία» , αν δεν υπήρχαν στη μέση οι …ανθρώπινες σχέσεις ;
    Αλήθεια το βρήκες όμορφο το ποστ αυτό ;
    Εγώ , θαρρώ πως είναι σκληρό …Όσο το ξαναδιαβάζω , βρίσκω μια …. υφέρπουσα πικρία , και μια τάση αυτοχλευασμου…..
    Ίσως να κάνω και λάθος…. Είμαι λίγο κακόκεφη τελευταία .

    @ e.e
    Θα το θεωρούσα εντελώς εξωπραγματικό και απίθανο να ….
    μην το θυμόσουν …
    να μην είχες λεύκωμα…
    να μην εχεις συγκινηθεί ….
    Όμως …Τη συγκίνηση άφησε την ελεύθερη …. Είναι από τα πιο όμορφα συναισθήματα που υπάρχουν …. Και είναι τυχερός όποιος την ….κατέχει την ικανότητα να συγκινείται
    Άφησέ την ….
    Κι εγώ , το ίδιο λάθος κάνω … Προσπαθώ , να την κρύψω .

    @ Μαρία
    Καλή μέρα και σε σένα , Μαρία . Σ’ ευχαριστώ .

    @ atheofobos
    Τώρα , εμένα , γιατί μου ήρθε στο μυαλό η παροιμία : «Μοναχός σου χόρευε κι όσο θέλεις …. πήδα» …. ;
    Μα χριστιανέ μου , τί ήθελες να λες ;; Εκείνο το αμίμητο «ερωτομανές τσουλίδιον» (καλέ , μου έρχεται να πεθάνω στο γέλιο)…ή το άλλο , που δεν το κατάλαβα , και ισως δεν το κατάλαβε ούτε και ο ίδιος ; ….

    @ γλυκοπατατονατασσάκι 21
    1. Δεν χρειάζεται να γνωριζόμαστε οικογενειακά για το … ψυχογράφημα …. Τα αρσενικά λιοντάρια , που κάνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που περιγράφω , τα εχουν προς επιδειξη στο …Τσίρκο . Τόσο σπάνια είναι …. Και μεταξύ μας , αν το λιοντάρι είναι για τσίρκο , πάει χάνει όλο το γούστο του …. Σε … ξενερώνει .
    2. Δεν μπορώ να σκανάρω σελίδες, γιατί απλά , δεν έχω σκάνερ … Θα πάρω όμως … εντός των ημερών .
    3. Δεν με τρομάζουν εμένα οι μεγάλες παρέες ….

     
  25. γλυκοπατατονατασσάκι

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 03:13

    πολύ καλά, λοιπόν! Αναμείνατε (την ανακοίνωση)

    (αυτό με τα λιοντάρια του τσίρκου, πολύ μου άρεσε….!
    Αλλά δεν θα με «χάλαγε» ένα διαφορετικό, ξέρεις, έστω για αλλαγή! – για το σπάνια, το ήξερα…. !)

    (κι ακόμα κάτι: γράφεις, στις απαντήσεις:

    Άντε λοιπόν , να ξαναγίνουμε παιδιά

    αλίμονο αν πάψαμε/πάψουμε να είμαστε – έστω και σε συγκεκριμένες «περιστάσεις»….. δεν «παλεύεται» αλλιώς η ζωή του ενήλικα…… Εγώ το δήλωσα από την αρχή – για να είμαι κι εντάξει – Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω…..(δεν φαντάζεσαι πόσο με έχει σώσει – και τι «ψυχοθεραπεία» είναι κι αυτό….)

    Καλημέρα 🙂

     
  26. stixakias

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 10:35

    Αγαπητή.

    Έχετε ήδη παραλάβει στο email σας τα απαραίτητα:

    User name
    password

    email username
    email password

    Νοικοκυρέψτε το εσείς γιατί το άφησα λίγο χάλια

    Τα σέβη μου

    ΥΓ
    Για τους υπόλοιπους.
    Άντε ντε. http://lefkoma.wordpress.com

    Γράψτε τίποτα

     
  27. Suspect

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 11:51

    Με τις υπεροχες μνημες κανενας δεν μπορει να αναμετρηθει…

     
  28. arammos

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 12:09

    Πολύ καλό post. Εγώ δεν νομίζω να τα πρόλαβα (δεν υποννοώ κάτι). Πάω να παίξω με το λεύκωμα τώρα.

     
  29. silia

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 13:15

    @ Γλυκοπατατονατασσάκι 26
    Δικό σου ….
    Είναι , ό,τι μπόρεσα να καταφέρω …
    http://www.esnips.com/imageable/medium/fe43a45a-f38b-458b-9b50-324fa4b71938
    http://www.esnips.com/imageable/medium/76eed53b-b5a7-4fbf-b3e8-0ba12758e8cc
    http://www.esnips.com/imageable/medium/1db76fcb-d499-4109-8c5f-880d65043659
    http://www.esnips.com/imageable/medium/4081d8fb-7ab4-4899-82ed-a0fa0964571c
    Το τελευταίο , είναι κομμάτι από την ερώτηση : «Τι θαυμάζετε περισσότερο σ’αυτόν τον κόσμο;»

    @ Suspect
    Ακριβώς …

    @ Arammos
    Tο , ότι δεν τα πρόλαβες , είναι προφανές , κοιτάζοντας κάποιος το avatar σου … Εκτός βέβαια , αν η φωτο , δεν έχει … ανασυρθεί από το μακρυνό παρελθόν , όπως κάνουν κάτι άλλοι …. όνομα δεν λέω ….λίγο παραπάνω βρίσκεται … μαύρα γυαλιά φοράει …και το όνομά του αρχίζει από Λ…. (Να δεις τώρα , που θα … διαμαρτυρηθεί)

     
  30. didymina

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 16:20

    Επειδή προφανώς ΚΑΙ ΕΓΩ ανήκω στη «προ Όθωνα» εποχή , έτσι τουλάχιστον βροντοφωνάζουν οι κόρες μου, ΄χι μόνο το πρόλαβα, όχι μόνο έγραφα αλλα κάποτε το έδειξα και στις κόρες μου και τους κολλησα το μικρόβιο.
    Ξ’ερετε ακόμα και τα σημερινά παιδιά γράφουν σε λευκώματα, τα διανθίζουν φυσικά με στιχάκια απο τα άπειρα sms που ανταλλάσουν μεταξύ τους, αλλα συνεχίζουν την παράδοση.
    Όμορφο και νοσταλγικό το post σου.
    Την καλησπέρα μου

     
  31. silia

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 17:19

    @ didymina
    «Ξ’ερετε ακόμα και τα σημερινά παιδιά γράφουν σε λευκώματα, »
    Το ξέρω … από τον μικρό μου γιό … όταν πήγαινε στο Γυμνάσιο …
    Η «γραφή» της …πέννας έχει πάντα την γοητεία της . Είναι διαχρονική . Τον νοιώθεις τον άλλον , τον καταλαβαίνεις πιο καλά … Πότε είναι εκνευρισμένος …ήσυχος … πότε νυστάζει , πότε βαριέται , πότε είναι θυμωμένος , συγκινημένος , ασυγκράτητος , πεισμωμένος …. Ακόμη η ….περιφορά από χέρι σε χέρι του Λευκώματος , κάνει την διαδικασία πιο αργή ….και επομένως πιο … επιθυμητή , πιο «λαχταριστή» ….
    Θα μπορούσα να γράφω , ατέλειωτα για τις …»αβάντες» της εποχής μου (μας ?) έναντι της σημερινής πλούσιας ηλεκτρονικής εποχής …. Δεν είμαι «κολλημένη» με το παρελθόν …. ωστόσο , με διακατέχει μια παρελθοντολαγνεία , που είναι εμφανής …. Τα νερά που μου αρέσουν για να κολυμπώ είναι εκείνα της Νοσταλγίας .
    Σ’ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια .
    Μου έδωσες … ιδέα .

     
  32. Manos S.

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 19:17

    ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΤΟ ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ! Μόνο το «ο αφέντης του σπιτιού» ισχύει…

     
  33. ritsmas

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 20:50

    Εγω Σιλια δεν ειχα λευκωμα ποτέ μου. Δεν ξέρω γιατί και δεν ρωτησα ποτέ τη μαμά μου γιατί. Εχω όμως μπλογκ τωρα στα γεραματα και μαθαινω γράμματα μεσα από τα ποστάκια των μπλογκοφίλων. Καλλιο αργά παρά ποτέ
    Πραγματι ο τυπος με το γυαλί απαιχτος ε;

     
  34. silia

    5 Σεπτεμβρίου , 2007 at 23:29

    @ Manos S 33
    Yes Master….
    Τί ;…Χαλάω εγώ χατήρια ;

    @ ritsmas
    Eγώ , υποπτεύομαι το γιατι (δεν είχες Λεύκωμα) … Μήπως , (λέω μήπως) , γιατί συνήθιζες να την ρωτάς (τη μαμά σου) για όλα ;
    ——————————–
    Ο τύπος με το γυαλί ….όλα τα λεφτά Ρίτσα μου ….. Καίει ….φλάντζες ο ανθρωπος … Σπέρνει πανικούς και καρδιακές ανακοπές ….
    Ακούς εκεί : «ερωτομανές τσουλίδιον»….Κόντεψα να …χειρουργηθώ για πιθανή σκωληκοειδίτιδα .Τόσο πολύ πόνεσε η κοιλιά μου …. (από τα γέλια) .

     
  35. Λυκάων

    7 Σεπτεμβρίου , 2007 at 07:57

    Διαμαρτύρομαι!

     
  36. Λυκάων

    7 Σεπτεμβρίου , 2007 at 07:58

    Δεν είμαι απατεών!
    Γεννήθηκα ωραίος!

     
  37. Λυκάων

    7 Σεπτεμβρίου , 2007 at 08:00

    Το πότε ας το αφήσουμε καλύτερα… δεν είναι καιροί για πονεμένες ιστορίες.

    ___________
    Όμως είναι γεγονός, γεννήθηκα ωραίος…

     
  38. Λυκάων

    7 Σεπτεμβρίου , 2007 at 08:01

    Διευκρινίζω ότι το ψώνισμα είναι επίκτητο και όχι εγγενές.

     
  39. Αγριοκερασο-Zouzouna

    7 Σεπτεμβρίου , 2007 at 09:28

    Eγώ τα σνόμπαρα. Εχω όμως την τιμή και την χαρά να έχω το λεύκωμα της γιαγιάς μου. Απο το 1920 περίπου. Αυτό δεν τα λέει όλα?

     
  40. CrazyTourist1

    10 Σεπτεμβρίου , 2007 at 22:16

    A, τίποτα από αυτά δεν έγινε! Βγήκαμε και δε με έστησε αλλά δεν ήταν το κοριτσάκι της ζωής μου…Το αχ! πήγαινε περισσότερο στις αναμνήσεις που μου ξύπνησε η παρούσα ανάρτηση…
    Όσο για το καθυστερημένο της απάντησης συγχώρα με αλλά έκανα τρελοτουρισμό…

     
  41. silia

    10 Σεπτεμβρίου , 2007 at 22:52

    @ Λυκάων 36-37-38-39
    Παραληρείτε καλέ μου Λυκάονα …
    Είστε πολύ ωραίος , βεβαίως- βεβαίως … αλλά παραληρείτε .

    @ Αγριοκέρασο-Ζουζούνα
    Βάλε μας καμμια σελίδα απ’αυτό …. Θα είναι υπέροχο .

    @ CrazyTourist1
    Τρελοτουρισμό ;;;…. Μα , τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις ;

     

Αφήστε απάντηση στον/στην silia Ακύρωση απάντησης