ΤΖΕΝΗ , ΤΖΕΝΗ …

– Παραταχθείτε εις 6άδαααας …. Μαρς !

….. Στοιχηθείτεεεεε … δι’ εκτάσεως …. και δια προτάσεως ….

….. Παρουσιασθείτεεεεε ….. όνομα … επίθετο πατρός …. του …. και της ….. Εμπρός μαρς !!!….

 

Κι αρχίζαμε τα επίθετα και τα ονόματα και τα «του» και τα «της» , με βροντερή φωνή «και όχι ψόφια» , όπως απαιτούσε η σιδηρά πειθαρχία που …. οφείλαμε στο σχολείο , στην Πατρίδα («που σας ταΐζει βρεεεε») , αλλά και στην ίδια την κυρία Ευρυνόμη την ευσταλή και αυστηρή … Γυμνάστρια μας ….

Δεκαετία του ’60 …. Γυμνάσιο Θηλέων μιας μικρής επαρχιακής πόλης του Βορρά , απ’ αυτές ξέρετε , που …. κινδύνευαν από τον ίδιο τον … Βορρά , (βλέπε : Βούλγαροι , Σέρβοι , Ρώσοι – φτου κακά στο στόμα – και άλλοι παλιοκουμμουνιστές) και ακριβώς γι αυτό , έπρεπε να ουρλιάζουμε («με σθένος») το ονομά μας , το επίθετο μας και το όνομα του πατέρα και της μάνας μας , μπας και φτάσουν όλα αυτά τα ονόματα στα … αφτιά των  βόρειων εχθρών της Πατρίδας και …. ψιλοχεστούν από τον φόβο τους και σταματήσουν να την επιβουλεύονται , και εγκαταλείψουν τα σχέδια της άλωσής της (για την Πατρίδα μας , που μας …. ταΐζει βρεεε , …. μιλάμε πάντα) .

Κι όλα καλά πορεύονταν , μέχρις ότου , έφτανε η σειρά της Τζένης ….

Α , η Τζένη …. Κοντούλα , με τα … «πιασίματα» της , πονηρό σπιρτόζικο βλέμμα , επιμελημένα προκλητική («ξεχνούσε’ που και που , κάποιο κουμπί ξεκούμπωτο στο μπούστο , ή τραβούσε την σχολική ποδιά με ένα λαστιχάκι , λίγο πιο ψηλά απ’ το κανονικό) , βελούδινη φωνή , πλήρως … άσχετη από μαθήματα και σχολικές υποχρεώσεις , που με έναν μυστήριο όμως τρόπο κατάφερνε να περνάει τις τάξεις …. Το πολύ – πολύ , μεταξεταστέα στα Μαθηματικά , και μια φορά και στα … Θρησκευτικά (αλλά αυτό δεν «πιάνεται» , γιατί όλοι ξέραμε πως ο θεολόγος μας την είχε στο μάτι έπειδή πήγε και τον «κάρφωσε» στον κύριο γυμνασιάρχη , ότι της … χάϊδευε το μάγουλο) .

Κι όλα μια χαρά θα κυλούσαν για την πονηρούλα , ροδομάγουλη και «έξω-καρδιά» , Τζένη , αν δεν ήταν αυτό το «….όνομα … επίθετο πατρός …. του …. και της ….. Εμπρός μαρς !!!» της αυστηρής και καλλίγραμμης (βλέπε φωτο … ) κυρίας Ευρυνόμης , της γυμνάστριας μας …

Γιατί η Τζένη δεν είχε … όνομα πατρός … μόνο μητρός είχε . Γιατί ο … μπαμπάς της , ήταν τσιγγούνης και το όνομά του δεν το «χάριζε» όπου κι όπου , ούτε το … «δάνειζε» για κάποιο χρόνο , ώσπου να κάνουν οι άλλοι την δουλειά τους , όπως πχ , να … τελειώσει η Τζένη το Γυμνάσιο και να απαλλαχθεί από το βασανιστικό :

– Παρουσιασθείτεεεεε ….. όνομα … επίθετο πατρός …. του …. και της ….. Εμπρός μαρς !!!….

– Πολυξένη Χ#…… , της Αγλαΐας και του … του …. του ….. Της Αγλαΐας ρε κυρία …. σκέτο …. αφού σας το ξαναείπα …

– Του … «Ποιού» ;;;… Πολυξένη Χ#….. Αλλά τί ρωτάω εσένα ;… εδώ , ούτε η μάνα σου το ξέρει το όνομα αυτού του «Ποιού» ….. Αλλά να το ξέρετε … Μ’ αυτούς τους … κατάπτυστους εκτραχηλισμούς της κοινωνίας μας , να το ξέρετε …. μια μέρα , θα …. μας φάνε οι Βούλγαροι και κοντά στα ξερά , θα καούν και τα χλωρά …. και θα γίνουν «σκλάβοι» του Σιδηρού Παραπετάσματος ακόμη και τα παιδιά , που είναι κάποιου «Του» και κάποιας «Της» ….. Τέλος πάντων … Αναπηδήσεις επί τόπου με τα χέρια στην ανάταση … Άρξασθεεεε … Μαρς ….

Η Τζένη , τα αντιμετώπιζε αυτά με κάποια νηφαλιότητα … φερ’ειπείν , ποτέ δεν πατούσε τα κλάμματα … Φαίνεται το να μεγαλώνει χωρίς κάποιον ….»Του» , αλλά μόνο με μια «Της» … την είχε θωρακίσει κάπως , με ένα θράσος που την έσωζε από το … ρεζίλι των εφηβικών δακρύων … Ωστόσο , θύμωνε … Θύμωνε και μουρμούριζε (απόδειξη ότι ήταν πραγματικά θυμωμένη , ήταν το ότι μουρμούριζε … όχι υστερίες … απλά μουρμούριζε … για όποιον άκουγε … Εγώ , «‘ακουγα» γιατί τα αφτιά μου είχαν νωρίς νωρίς εκπαιδευτεί στο να «ακούνε» κάτι τέτοια) :

– Μια μέρα θα σε εκδικηθώ , γκιόσσα … Εγώ , μια μέρα αυτήν θα την γ….. κι ας μην είμαι κάποιου «Του» …

Έμενα εντυπωσιασμένη και πλήρης απορίας για το πως  και για το πότε θα γινότανε αυτό … Η απάντηση δόθηκε , σχετικά γρήγορα …. Πάνω στις … Γυμναστικές Επιδείξεις του τέλους της σχολικής χρονιάς .

Και ήταν οι Γυμναστικές Επιδείξεις , γεγονός πολύ σπουδαίο για τον τόπο μας και για τα χρόνια εκείνα , γιατί μαζεύονταν όλοι οι …. Επίσημοι (ο Μητροπολίτης , ο Δήμαρχος , ο Αστυνομικός Δ/ντής , και ο Επιθεωρητής Μέσης Εκπαίδευσης – ο φόβος και ο τρόμος των καθηγητών μας εκείνης της εποχής) . Εκτός αυτού ήταν και μια ευκαιρία να … δείξουμε τα μπούτια μας ντυμένες με τις λεγόμενες «φουφούλες» τα χαριτωμένα προοίμια των σημερινών σορτς , να ακούσουμε και κανένα «Ζήτω» από κανέναν … εξωσχολικό , που είχαν (οι εξωσχολικοί) μεγάλο σουξέ εκείνα τα χρόνια στον κοριτσίστικο πληθυσμό ….

Ήρθε και για εκείνη τη μοιραία χρονιά η ώρα των Γυμναστικών Επιδείξεων … Όλα και … όλοι στις θέσεις τους … Οι επίσημοι , οι καθηγητές μας , ο Κύριος Γυμνασιάρχης (ιδιαίτερα ικανοποιημένος , δίπλα στον Μητροπολίτη) , ο Επιθεωρητής να πλήττει γιατί τον μόνο που θα έκρινε , θα ήταν η … Γυμνάστρια , οι γονείς και οι συγγενείς , ο μπαμπάς και η μαμά μου , η …. μαμά της Τζένης , και η καθιερωμένη από χρόνια …. γαλαρία , που έκανε και την συνήθη φασαρία με σφυρίγματα και άλλα τέτοια …

Η ορχήστρα του Δήμου έκανε την εισαγωγή και οι ασκήσεις άρχισαν με τους ρυθμούς που έδινε η κυρία Ευρυνόμη , με την …. ολιγο-οιστρογονική (δίκην μόνιμου επιλοχία) φωνή της ….

Στην αρχή , δεν το πρόσεξε κανείς … ίσως μόνο η διπλανή της Τζένης … αλλά που να μιλήσει … (απαγορευόταν αυστηρά να μιλάς την ώρα της Γυμναστικής) .

Σιγά-σιγά άρχισαν να το αντιλαμβάνονται όλοι ….

Ανάταση ; …. Πρόταση η Τζένη

Έκταση ; …. Ανάταση η κοντούλα

Σύμπτυξη ;…. Προσοχή η χωρίς τον «ΤΟΥ» μαθήτρια .

Διάσταση ; …. Καθεστηκυία η μόνο με «ΤΗΣ» κοπελίτσα .

Οκλαδόν ;… Πρηνηδόν η επικίνδυνη «κατάσκοπος» του Σιδηρού Παραπετάσματος .

Ανάπαυση ; …. Πηδηματάκια επί τόπου η … πράκτορας των Βουλγάρων .

Άρχισαν τα πρώτα … γέλια …. επεκτάθηκαν σιγά-σιγά . Κάποιοι άρχισαν να σηκώνονται για να δουν καλύτερα …. να μιλούν μεταξύ τους … ένα ψιλομπάχαλο …. Η φωνή της κ.Ευρυνόμης δυνάμωνε συνέχεια … έφτασε σε τόνους υψηλούς (άρχισε να … ξαναθυμίζει γυναίκα) …. Ο Επιθεωρητής δεν ξεκολλούσε τα μάτια του από την κ.Ευρυνόμη (Επιτέλους είχε βρεί λόγο για να την βρει «λάθος» ) …. Κάποιος , έρριξε την ιδέα να σταματήσουν προς στιμήν και να απομακρύνουν την …. «άλλαντάλλων» … αθλήτρια , αλλά μόλις ο κ.Γυμνασιάρχης κινήθηκε προς αυτή την κατευθυνση , ο …. Μητροπολίτης , που με κόπο κρατιόταν να μη γελάσει , τον σταμάτησε με μια κοφτή κίνηση του χεριού και με το … αμίμητο :

– Αφήστε την στη θέση της την μικρά … Προκαλεί …. ευθυμία στο … Χριστεπώνυμον .

– Όπως επιθυμείτε Σεβασμιώτατε … Έχετε δίκιο … Πρόκειται μάλλον περί …. κωφαλάλου μαθητρίας …. Λάθος της … Γυμνάστριας (Υπογραφή και σφραγίδα στην ζημιά που ετοίμαζε ο Επιθεωρητής στην κ. Ευρυνόμη) .

Η απάντηση του κ.Γυμνασιάρχη ήταν η χαριστική βολή στο με κόπο συγκρατούμενο πια σοβαρό ύφος του τοπικού Ιεράρχη…. Άρχισε να … χαχανίζει απροκάλυπτα (Κάτι που κανείς μέχρι τότε δεν είχε , αλλά και μέχρι τώρα , δεν έχει ξαναδεί …. κι αν ξαναδεί στο μέλλον , να με … φτύσετε .

Και μέσα σε όλα αυτά η … «μαρίδα» των εξωσχολικών ερωτιδέων , να χειροκροτάει , φωνάζοντας ρυθμικά ;

– Τζέ-νη – Τζέ-νη – Τζέ-νη ….

………………………………………………………..

Την άλλη χρονιά … (Λύκειο πια) , η Τζένη δεν μας … ακολούθησε . Λέγαν , πως έφυγε με την μητέρα της για να εγκατασταθούν μόνιμα στη Θεσσαλονίκη …. Τυχαίο …

Την άλλη χρονιά , στην θέση της κ.Ευρυνόμης ήρθε μια πολύ νεώτερη Γυμνάστρια . Λέγαν πως η κ Ευρυνόμη , έφυγε με δυσμενή μετάθεση …. βορειότερα . Τυχαίο ;…

===================================

Εάν κάνετε «κλικ» πάνω στην φωτογραφία , και την μεγεθύνετε , θα δείτε την Τζένη στην προ-τελευταία σειρά να εκτελεί (με τον δικό της τρόπο) το παράγγελμα : » Τα χέρια στην ΕΚΤΑΣΗ»

 

Το παρόν κείμενο , αφιερώνεται , με όλη μου την συμπάθεια στην νεόκοπη διαδικτυακή μου φίλη «Που πας μωρη ξυπολυτη στα αγκαθια;«