ΔΗΜΟΣΙΟ Η ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ;

Από την προσωπική μου ηλεκτρονική αλληλογραφία , ανέσυρα ένα παράπονο – διαμαρτυρία φίλου :

“Πρόσφατα πέθανε έγγυος γυναίκα μαζί με το μωρό – μα αν είναι δυνατόν! – περιμένοντας σε θάλαμο αναμονής σε δημόσιο νοσοκομείο της Κρήτης – πραγματικό έγκλημα του συστήματος υγείας”…

Δεν παριστάνω ούτε τον δικηγόρο του Διαβόλου , ούτε θα επιχειρήσω συντεχνιακή υπεράσπιση του χώρου μου (Δημόσια Ιατρική) .

Απλά θέλω να μιλήσω λίγο για πράγματα , που πολύ με βαραίνουν και με πονούν και πολύ δύσκολα θα αποτολμούσα να τα πω σε μια κατά πρόσωπο συζήτηση , με κάποιους φίλους .

Επιτρέψτε μου όσο μπορώ πιο σύντομα μια ιστορία , όχι και πολύ πρόσφατη αλλά όχι και να χάνεται στο μακρυνό παρελθόν … Πάνε 4-5 χρόνια από τότε που συνέβη σε κοντινή επαρχιακή πόλη :

Η κόρη φίλου μου , έγκυος στον μήνα της  που λένε , επιλέγει να γεννήσει σε ιδιωτική κλινική ,  γιατί δεν εμπιστεύεται το Δημόσιο Νοσοκομείο , ακριβώς λόγω αυτών των “ειδήσεων” που διαρρέουν εύσχημα και επί σκοπώ (ακροαματικότητα) από τα ΜΜΕ . Όχι πως είναι ψευδείς ή παραποιημένες , αλλά ΔΕΝ έχουν σκοπό την ενημέρωση και την προφύλαξη του πολίτη από τις κακοτοπιές … Σκοπό μοναδικό , έχουν την ακροαματικότητα και δυστυχώς , αυτού του είδους οι ειδήσεις ,… «πουλάνε» .
Η ιδιωτική κλινική (μιλάμε φυσικά για ιδιωτική κλινική μικρής επαρχιακής πόλης)δεν έχει το σύστημα των ενεργών εφημεριών , όπως τα δημόσια Νοσοκομεία , και την στιγμή του τοκετού , όταν δυστυχώς ο τοκετός εξελίσσεται κακώς , λόγω πρόωρης αποκόλλησης πλακούντα , καλούν Αναισθησιολόγο από “έξω” (μιλάμε , επαναλαμβάνω για μικρές επαρχιακές πόλεις , όπου δεν υπάρχει μόνιμο ιατρικό προσωπικό) , ο οποίος όμως βρίσκεται σε γειτονική πόλη (οι Αναισθησιολόγοι ακόμα και σήμερα αποτελούν πολύτιμο είδος εν ανεπαρκεία) και ώσπου να έρθει (παθαίνει και ένα ελαφρό τροχαίο στον δρόμο και καθυστερεί) για την επείγουσα ανάγκη καισαρικής , το μωρό έχει υποστεί ήδη βαριά ανοξαιμία , και στο τέλος γεννιέται με βαριά εγκεφαλική βλάβη …
Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε στο Δημ. Νοσοκομείο , όλοι θα τα έβαζαν με το Νοσοκομείο (και δεν θα είχαν και εντελώς άδικο)… Στην ιστορία μας , όλοι τα έβαλαν με τον … Θεό … (για το … τροχαίο του αναισθησιολόγου) και εξήραν τον … “ηρωισμό” του Γυναικολόγου , που πάλεψε την κατάσταση με αυταπάρνηση και ιδρώτα … … αλλά “τί να κάνει ;… η κακιά η ώρα…” (αντί να στείλει αμέσως το περιστατικό στο Νοσοκομείο , που τα έχει όλα … και αναισθησιολόγους , απίκο , και αιμοδοσίες , και παιδίατρους … αλλά δεν έχει καλό … όνομα) .
Τα πράγματα , δεν είναι πάντα  ή “άσπρα” ή “μαύρα” … Χρειάζεται πολύς δρόμος ακόμα , για να έχουμε ένα … απλά ανεκτό  , Σύστημα Υγείας … Και χρειάζεται και ευθύνη από τους λειτουργούς της Υγείας , και Παιδεία , και σωστή ενημέρωση από όλους μας …

Ζόρικα τα πράγματα φίλοι μου … πολύ ζόρικα …
Συγγνώμη που κάθησα και σας διηγήθηκα , μια τόσο θλιβερή ιστορία , … αλλά κι εμένα με … πνίγουν όλα αυτά … και δεν ξέρω από που με “βαραίνει” και τί μου φταίει τελικά …

**************************************************