
Εξηγήσεις , για το «πως» και «γιατί» ούτε ζητήθηκαν , ούτε δόθηκαν ποτέ .
———————————————- Η ιστορία βέβαια εκλαμβάνεται από όλους , ότι και τάχα μου τραβούσε τόσα από την συμβία , που … πως λέμε “έφαγε τα λυσσακά του” ;… ε , αυτός έφαγε την βέρα του … Κι όμως …
Η αλήθεια όμως είναι , πως ο … τύπος , είχε βγει πονηρό ραντεβού πλασαριζόμενος σαν … ελεύθερος και την τελευταία στιγμή θυμήθηκε την … βέρα … Την έβγαλε λοιπόν πανικόβλητος την τελευταία στιγμή και μη μπορώντας να την βάλει κάπου αλλού (είχε γδυθεί ήδη) την έβαλε στο στόμα για να την παραχώσει κάπου αμέσως μετά … και την κατάπιε …
Ως γνήσιος … χέστης , έπαθε αμέσως πανικό και υστερία , παράτησε γκόμενα και ερωτικές επιδιώξεις και κατέφυγε στα Επείγοντα του Νοσοκομείου .
Στην σύζυγο βέβαια που του συμπαραστάθηκε η έρμη (μη γνωρίζοντας τίποτα) άοκνα σε όλη την περιπέτεια της επέμβασης , είπε πως … την δοκίμαζε (την βέρα) για το πόσα καράτια ήταν και την κατάπιε κατά λάθος … Η σύζυγος , δεν έδωσε σ’ αυτό , ιδιαίτερη σημασία … Προφανώς γιατί την είχε συνηθίσει σε κάτι τέτοιες … μ@λ@κίες ο «παμφάγος» σύζυγός της . ————————————–
Από πού ξέρω εγώ τον πραγματικό λόγο ;…
Α χα χα χ α χα !!!… Όχι , όχι … δεν είμαι η … γκόμενα , όπως θα πέρασε πιθανώς από το πονηρό μυαλουδάκι σας … Απλά μου το είπε η “γκόμενα” του άτυχου … «χρυσοφάγου» , που τυχαίνει και κολλητή μου . —————————- Σας φιλώ και συγγνώμη , που «χάθηκα» τόσο καιρό . Η δικαιολογία μου είναι , πως … «Είμαι απλά μια … τεμπέλα , που τελευταία , προτιμάει να ψιλοσαχλαμαρίζει στο facebook» …
Νewagemama
23 Ιανουαρίου , 2012 at 09:11
Ok, έχει και η σαχλαμαρίτσα στο FB την ομορφιά της… To ιστολόγιο είναι πιο απαιτητικό, ζητάει να μοιραστείς κάτι παραπάνω από το μέσα σου. Δικαίωμα στη σαχλαμάρα (για λίγο)!
silia
24 Ιανουαρίου , 2012 at 00:37
@ Νewagemama
Το ιστολόγιο , είναι ο μεγάλος μου Έρωτας …
Τελευταία , πιάνω τον εαυτό μου , να συμπεριφέρεται σαν εκείνους τους … λίγο πριν το γήρας , μεσήλικες , που … ξεμυαλίζονται με κάποια μικρούλα , αλλά είναι μαθηματικά βέβαιο , πως θα γυρίσουν κάποτε στην … πάλαι ποτέ μεγάλη τους Αγάπη (την συμβία) … αν φυσικά , την βρούνε στο … «πόστο» της .
———————————-
Ναι , στο δικαίωμα στην σαχλαμάρα (για λίγο βέβαια … Όσο πατάει η γάτα) .
DaisyCrazy
23 Ιανουαρίου , 2012 at 14:58
Σίλια μου πολύ χαίρομαι που βρήκα νέα κείμενο σου. Παίξε όσο θες στο φατσοβιβλίο αλλά σαν το μπλογκ δεν έχει τίποτα!
Όσο για τον τύπο με τη βέρα.. είμαι σίγουρη πια δεν τη φορά με διάφορες προφάσεις 🙂
Φιλάκια γλυκά και ζεστά!
silia
24 Ιανουαρίου , 2012 at 20:42
@ DaisyCrazy
Το blog είναι πάνω απ’ όλα . Έχω «τριγυρίσει» αρκετά (έωςπολύ) στο Διαδίκτυο … Μεγαλύτερο «έρωτα» , δεν βρήκα .
Ο τύπος με την βέρα , είναι για … μπάτσες . Τίποτα άλλο .
Τα … ζεστα φιλιά , μου χρειάζονται … Κάνει ένα ψοφόκρυο εδώ πάνω …
ακροβατιστής
23 Ιανουαρίου , 2012 at 17:05
Η φίλη σου φαντάζομαι μετά από αυτό που πρέπει να λειτούργησε σαν «αντικουκου» ούτε που τον ξανάδε…
Είναι πολύ άσχημη η συνειδητοποίηση, ο Ανθρωπος που ερωτεύεσαι να είναι τελικά ανθρωπάκι…
Φιλιά πολλα!
silia
24 Ιανουαρίου , 2012 at 20:45
@ ακροβατιστής
Η φίλη μου με κόπο πολύ κατάφερε να πείσει τον εαυτό της να «ξαναδεί» … άντρα γενικώς … Χρόνια έκανε να το ξεπεράσει .
———————————-
«Αντικούκου» …. Α χα χα χα χα χα !!!… πολύ ωραίο ! Μου άρεσε .
Νέστορας
24 Ιανουαρίου , 2012 at 00:55
όχι, όχι, μη χάνεστε αν είναι να μη μοιράζεστε ιστορίες σαν κι αυτήν!
silia
26 Ιανουαρίου , 2012 at 12:06
@ Νέστορας
Έννοια σου και δεν χάνομαι … Γκρινιάζω λίγο , αλλά πάντα εδώ γύρω τριγυρνώ .
erimos
24 Ιανουαρίου , 2012 at 01:10
Ως προς τι η δικαιολογία;
η τεμπελιά είναι δικαίωμα!. και καλώς έκανες και το έκανες πράξη μια φορά για σένα την ίδια…
Όσο για τον τύπο… μου θύμισες μια παλιά λαϊκή ρήση: «ξέρεις να κλέψεις;
ξέρω, να κρυφτείς ξέρεις; όχι. ε… τότε ούτε να κλέψεις ξέρεις!»
Ωραίο!. με έκανες και γέλασα… νάσαι καλά.
καλό ξημέρωμα… και
χαμογέλα.
silia
30 Ιανουαρίου , 2012 at 01:24
@ erimos
Γέλασες ???…
Ε λοιπόν , νοιώθω … σπουδαία .
———————————-
Χαμογελαστό φιλί .
mr e.
29 Ιανουαρίου , 2012 at 22:52
ενταξει ενταξει, ολες τις ωρες γραβατα και ταγιερ ? δικαιουμαστε μια στο τοσο και κατι πιο αναλαφρο… μια φορμιτσα ας πουμε… Αληθεια κοιτα τωρα τι σκεφτηκε το αρρωστο μυαλουδακι μου! Σκεψου λεει τη βερα αντι να την ειχε στο στομαχι να την ειχε στον…. πως τη λενε την επεμβαση ? κωλονοσκοπηση ?…. χαχαχαχα.
silia
30 Ιανουαρίου , 2012 at 01:29
@ mr e.
Σαν … πεπειραμένος σ’ αυτού του είδους τις … «κρυψώνες» , μου ακούγεσαι …
Άκου λοιπόν , την συμβουλή μου : Να θυμάσαι πάντα να βγάζεις ΕΓΚΑΙΡΑ την βέρα σου (και όχι στην … τούρλα του Σαββάτου , που λένε) και να την κρύβεις σε μέρη , όπου ΔΕΝ χρειάζεται Αναισθησιολόγος , για να την … ξαναφορέσεις …
Και φυσικά σε πειράζω και εύχομαι να είσαι καλά .