ΜΙΑ… ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΑΦΙΕΡΩΣΗ

Υπάρχει στην βιβλιοθήκη μου, ένα βιβλιαράκι (λέω «βιβλιαράκι», γιατί είναι μικρό), στο οποίο προστρέχω όταν το αίσθημα εκτίμησης προς τον εαυτό μου, κάνει… «κοιλιά». Πρόκειται για το «ΓΡΑΜΜΑΤΑ Σ’ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΟΙΗΤΗ» του Rainer Maria Rilke. Και προστρέχω σ’ αυτό, όχι γιατί η ποίηση του Ρίλκε, ανεβάζει την αυτοεκτίμηση μου, αλλά για την αφιέρωση που μου έγραψε αυτός που μου το χάρισε. Μου το χάρισε ένας πολύ σπουδαίος (κατά την γνώμη και τα γούστα μου) άνθρωπος και μου έγραψε και μια υπέροχη αφιέρωση με λόγια τόσο όμορφα, που προστρέχω εκεί (στην αφιέρωση) όταν το ηθικό μου είναι πεσμένο και η αυτοεκτίμηση μου (είπαμε) «κάνει κοιλιά».
Για πείτε μου… άδικο έχω?
.