ΣΤΟ… «Καφωδείον»

Πριν μερικά χρόνια (καμιά 15αριά).
Μπαίνω βιαστική (ήδη έχω αργήσει) στον διάδρομο του Νοσοκομείου μας, που οδηγεί ντογρού στα χειρουργεία. Λίγο πριν ανοίξω την πόρτα του γραφείου μου, στο αριστερό μου χέρι, το κουζινάκι όπου περνούμε τα διαλείμματα μας, το επονομαζόμενο και… «καφωδείον», γεμάτο κόσμο. Μέχρι και ορθίους έχει… Χαρούμενες φωνές με καλημερίζουν και:

-Καλώστηνε κι ας άργησε. Έλα, έλα μέσα, θέλουμε να σε ρωτήσουμε κάτι που μας… καίει.

-Τί θέλετε μωρέ? Έχω αργήσει…

-Ε δεν πειράζει για λίγο. Έλα έχουμε τρελή απορία για κάποιο θέμα…

Κοντοστέκομαι και μπαίνω στο «καφωδείο».
-Ακούω…

-Ε, να… για πες… να…

-Τί ρε?

-Ε, να… Αν είναι να κερατώσεις το έτερον ήμισυ, που θα πας να… βγάλεις τα μάτια σου?

-Βασικά… γιατί ρωτάτε εμένα?

-Γιατί είχαμε την κουβέντα σου που άργησες και… γιατί πάντα και για όλα έχεις… καλές ιδέες…

-Γλυφτρόνια! Τί συμβαίνει? Θέλετε κανένα χειρουργείο, εκτός προγράμματος?

-Όχι μωρέ!… Έλα, πες, πες!!!

Μου δίνουν κάθισμα. Κάθομαι:

-Να σας πω… (σκέφτομαι πυρετωδώς )
Να το κάνετε στην Κομοτηνή, δεν λέει ούτε με σφαίρες. Θα είναι σαν να το κάνετε στην σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ, με φίσκα το θέατρο και με 5 παραστάσεις το 24ωρο, πρωινή, μεσημβρινή, απογευματινή, βραδινή και… μεταμεσονύχτια…
Να πάτε Ξάνθη (56 χιλιόμετρα)? Μπα… δεν λέει. Όλοι οι Κομοτηναίοι πάνε Ξάνθη γι αυτό και όλοι οι Ξανθιώτες έρχονται Κομοτηνή… θα είναι σαν να είσαι στον τόπο σου.
Αλεξανδρούπολη? (65 χιλιόμετρα)… Μπα… έχει Ιατρική Σχολή (σκέτη σφηκοφωλιά), λιμάνι, αεροδρόμιο, λεωφορεία και ταξί για τα παζάρια της Ανδριανούπολης και τις σκεπαστές αγορές της Κωνσταντινούπολης… δεν λέει… όλο και πάνω σε κάποιον γνωστό θα πέσεις…
Καβάλα?… Μπά… 112 χιλιόμετρα να πας και άλλα 112 να γυρίσεις, θα σε φάνε οι δρόμοι. Πόση ώρα διαθέτεις για παράνομο σεξ? Λίγη… πολύ λίγη.
Να βγείτε σε ερημιές, χωράφια, οικόπεδα, μπαΐρια? Ου!!! έχει μαμούνια, φίδια, βατράχια… Άστο, άστο!
Στο αυτοκίνητο? Μπα… σέρνονται ματάκηδες και «δράκοι» και… λουμπάγκα στην ηλικία μας…
Μπα… για πουθενά δεν είμαστε γι αυτό σ’ αυτόν τον παλιότοπο!
Ρε… δεν κάθεστε με τους άντρες και τις γυναίκες σας? Μια χαρά είναι! Αλλιώς θα σας φάνε ή το stress, ή οι δρόμοι…
—————-
Κραυγές και χειροκροτήματα συγκλόνισαν το «καφωδείον».
Ύστερα, τα μαζέψαμε και μπήκαμε σοβαροί-σοβαροί μέσα στα χειρουργεία, να κάνουμε την δουλειά μας…

(Η πλάκα είναι που πολλοί μας έχουν και για θεούς… τόσο σοβαρούς).

 

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥ ΣΗΜΕΡΑ…

Κάποιος φίλος-φίδι, με ειδοποίησε πριν λίγο, ότι σήμερα την ημέρα δηλ. των ερωτευμένων, έπρεπε λέει να κάνω… σεξ.

Κοίταξα το ρολόι… 21.48΄…

Πανικοβλήθηκα. Ωστόσο, ανάκτησα ψυχραιμία γρήγορα και…

Για τα προκαταρκτικά, χλαπάκιασα 3 (τρεις) Σερενάτες.

Για την κυρίως πράξη, έφαγα ρυθμικά 20 (είκοσι) Νουαζέτες.

… και για κρεσέντο (κορύφωση βρε) κατάπια ένα ολόκληρο… προφιτερόλ, μαζί με το μπωλάκι του…

….

Τώρα είμαι αγκαλιά με μια… Toblerone και την ρωτάω αν θέλει να καπνίσει ένα τσιγάρο μαζί μου…

Τί ώρα είναι αλήθεια? 22.00΄ακριβώς…

Χμμμ, σηκώνει και δεύτερο γύρο… μη σου πω και τρίτο μέχρι τα μεσάνυχτα και μετά, πάω για πλύση στομάχου, μπορεί και για μια ξεπέτα… χολοκυστεκτομή.

.

Καλησπέρα είπα?

 

Ο ΣΤΕΛΙΟΣ & Η… ΠΡΟΩΡΗ

Αρχές της 10ετίας του ’70. Φοιτηταριό. Θεσσαλονίκη.
Μια μέρα, με παίρνει παράμερα ο (νυν) κουνιάδος μου και…
-Ρε συ Άννα… ο Στέλιος (ο κολλητός του-φοιτητής του Πολυτεχνείου) έχει ένα πρόβλημα και μου είπε να σε ρωτήσω σαν γιατρός που (σχεδόν) είσαι, αν ξέρεις κανένα… κόλπο, να τον βοηθήσεις. Ταλανίζεται από… πρόωρη εκσπερμάτιση και… καταλαβαίνεις…
-Και γιατί ρωτάτε εμένα και δεν ρωτάτε τον αδελφό σου, που είναι επίσης φοιτητής Ιατρικής και τέλος πάντων είναι και άντρας και έρχεται πιο φυσικό…?
-Ε, να… τον ντρέπεται τον Τάκη…
-Καλά… ντρέπεται τον Τάκη και δεν ντρέπεται εμένα?… Μη χειρότερα… Τέλος πάντων… Πες του να βάζει λίγο πριν… Xylocaine jel…
———-
Κανένα μήνα αργότερα, μου τηλεφωνεί ο Πάνος (ο κουνιάδος μου):
-Μην πολυκυκλοφορείς έξω… Σε ψάχνει σε όλη την Θεσσαλονίκη ο Στέλιος, για να σε… πνίξει.
-Γιατί???
-Γιατί με την ξυλοκαϊνη, όχι μόνο δεν σταμάτησε η πρόωρη εκσπερμάτιση αλλά δεν κατάλαβε και τίποτα και του κόστισε και ένα… τριχίλιαρο (δραχμές) η διακοπή της… κύησης, που προήλθε από το… «δεν κατάλαβε και τίποτα» .

 

ΣΥΝΤΑΞΗ… ΧΗΡΕΙΑΣ

Άκου τώρα:
Το (πρώην) ΤΣΑΥ, μου έκοψε την σύνταξη χηρείας, ήτοι 430 ευρώ (καθαρά στο χέρι), με το που συμπληρώθηκαν 3 χρόνια (χηρείας)…
-Πώς κάνετε έτσι? Μετά την τριετία, την κόβουμε την σύνταξη και θα σας την ξαναδώσουμε αν την δικαιούστε… (με πληροφόρησαν στην τηλεφωνική μας επικοινωνία… όταν σήκωσαν τηλέφωνο, μετά από 3 περίπου ώρες επιμονής μου)
-Τί σημαίνει αυτό το «αν την δικαιούμαι»? (ρώτησα με ειλικρινή περιέργεια).
– Να… αν συνεχίζετε να είστε χήρα…
– Ω Θεέ μου! (αναφώνησα) Υπάρχει περίπτωση να… αναστηθεί ο Τάκης μου???
– Αφήστε τις κρυάδες και έχουμε τρελή δουλειά να διεκπεραιώσουμε… Μπορεί στο μεταξύ, να έχετε παντρευτεί κάποιον άλλο…
………….
Κουφάθηκα η ανύμφευτος…
– Πωωωωωω ρε συ, ευτυχώς που αρνήθηκα τις χιλιάδες προτάσεις γάμου, που μου έγιναν, από την επόμενη κιόλας ημέρα της κηδείας, έως το τριετές προχθεσινό μνημόσυνο… Συγνώμη κιόλας που σας καθυστερώ, αλλά ήθελα να ρωτήσω… γκόμενος επιτρέπεται, ή θα μου…
(κλικ στα μούτρα μου… φυσικά μου τό’ κλεισαν)

Αύριο, μην αρχίσετε τίποτα τηλέφωνα, οι υποψήφιοι γαμπροί, ή οι υποψήφιες προξενήτρες, γιατί θα λείπω όλο το πρωί. Πάω να βγάλω πιστοποιητικά… χηρείας, να τους στείλω. Θα στείλω μαζί και γραπτό όρκο στον Χριστό, στον Αλλάχ (Κομοτηνή, βλέπεις με πολλούς Μουσουλμάνους), αλλά και στην… Τιμή και Υπόληψη μου, ότι δεν απολαμβάνω τις «παροχές» και τις «ευδαιμονίες» ενός γάμου και ούτε πρόκειται να τις απολαύσω, μέχρι να κλείσω τα μάτια μου στον μάταιο τούτο κόσμο…

Τρελαίνομαι γμ την καταδίκη μου γμ… (αυτή, ήταν μια βρισιά που έλεγε ο Τάκης κι εμένα με έπιαναν τα γέλια… Με τιμωρεί ο Θεός, αυτό, είναι σίγουρο)…

 

ΑΡΤΥΜΑΤΑ & ΚΑΡΥΚΕΥΜΑΤΑ

Σαν ήμουνα μικρή, καμιά φορά παρακολουθούσα την μάνα μου που μαγείρευε και κάποια πράγματα, μου φαινόντουσαν παράξενα και ακατανόητα.

Κάποτε την ρώτησα:

– Μαμά η ρίγανη, είναι πολύ ακριβή;

– Όχι αγάπη μου, ούτε καν φθηνή δεν είναι. Τζάμπα την έχουμε… εδώ παρακάτω πάω και την μαζεύω το καλοκαίρι.

– Τότε γιατί βάζεις τόση λίγη, και δεν βάζεις μια χούφτα να νοστιμίσει πιο πολύ το φαγητό;

– Γιατί αν βάλω πολύ ρίγανη, το φαγητό θα πικρίσει, ενώ αν βάλω λίγη, θα νοστιμίσει…

————————-

Ας μιλήσουμε σήμερα, για την… προστυχιά στον έρωτα. 🙂

Η προστυχιά στον έρωτα, είναι σαν την ρίγανη στο φαγητό. Μια πολύ μικρή δόση, νοστιμίζει τον έρωτα… Μεγαλύτερη, όντως τον χαλάει.

Κι όταν σερβίρεις, ή γεύεσαι… νόστιμο έρωτα, η ζωή σου γίνεται ομορφότερη.

________________

Τί κάθομαι και… θυμάμαι τώρα… 🙂 🙂 🙂

.

 

ΓΑΜΩ ΤΟ …

Άκου τώρα …
Κοιτάξτε τί έγραφα , πριν από περίπου 5 (πέντε χρόνια) :
—————————————–
Η λέξη “γαμώ” , εκτός από την κλασσική περι αναπαραγωγής έννοια της , χρησιμοποιείται την σήμερον ημέρα κατά κόρον από :
Αυτούς που πήραν το εκκαθαριστικό της Εφορίας.
Αυτούς που τριγυρνούν μία ώρα μέχρι να βρουν πάρκιγκ .
Αυτούς που αποκλείσθηκε η ομάδα τους με γκολ που δέχτηκε στο 89′ .
Αυτούς που απέτυχαν στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ
Αυτούς (ες) που τους χάλασε η βαφή και βγήκαν τα μαλλιά προς το … λαχανί .
Αυτούς που τους πούλησαν Viagra “μαϊμού” και το κατάλαβαν κάπως αργά .
Από τον … Γιωργάκη , όταν τον μάλλωσε η μαμά του (Μαργαρίτα) γιατί … έχασε στις εκλογές .
Από τον Κωστάκη (τον Πρωθυπουργό … you know) , όταν κλαίνε τα δίδυμα (και τα δυο) μέσα στην νύχτα .
Από τον Ζαχόπουλο , όταν οι συμβασιούχοι (ες) του κουνάν μπροστά στην μούρη διάφορα DVD .
Από τον Μαγγίνα όταν οι Πακιστανοί του , έμαθαν την λέξη “ένσημα” .
Από την Φάνη Πάλλη-Πετραλιά , όταν … σαβουρντίχτηκε στο πεζοδρόμιο (πεζοδρόμιο ήταν ; .. πάτωμα ήταν ; .. δεν θυμάμαι πια καλά)
Και …. Από την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων , όταν γύρω στις 10 με 12 , του μηνός , αντιλαμβάνονται ότι τους τελείωσαν τα λεφτά .
(‘Οποιος θέλει , μπορεί να συμπληρώσει την λίστα)
————————————————————————–

————————————————————————

Θα ήθελα να ξαναγράψω μια λίστα κάποιων που σήμερα χρησιμοποιούν την λέξη και για ποιες αιτίες … μα , δεν μπορώ …
Γιατί ?…
Μα γιατί , η λέξη «γαμώ» , εκτός από την κλασσική περί αναπαραγωγής έννοια της (κλασσική αξία) , χρησιμοποιείται πια από τους πάντες για τα πάντα που τους συμβαίνουν τελευταία .

Έχει κανείς αντίρρηση ?

Θέλει κανείς να μας γράψει … παραδείγματα ?

Θέλει … είμαι σίγουρη 

Εμπρός λοιπόν … Σας ακούω .

 

 

ΒΕΡΑ ΣΤΟ …. (ιστορίες καθημερινής τρέλας από το Χειρουργείο επαρχιακού Νοσοκομείου)

.

Ήταν απογευματάκι Κυριακής , όταν … εισέβαλε στα «Επείγοντα» του Νοσοκομείου μας , κυριολεκτικά σε κατάσταση υστερίας , ξεσηκώνοντας τους πάντες , μέχρι κι εμάς του Χειρουργείου στον πρώτο όροφο …

– Έφαγα την … βέρα μου … Κατάπια την βέρα μου …  Βοήθεια !!!… Ένα γιατρό , έναν ΩΡΛ… έναν γαστρεντερολόγο !,… Βοήθεια … δεν μπορώ να πάρω ανάσα … Έναν γιατρό !  Τι ΕΣΥ είναι αυτό ?

Η απλή ακτινογραφία θώρακος – άνω κοιλίας , έδειξε όντως μια … βέρα να «κολυμπάει» μέσα στο στομάχι του … Μετά από μια μικροεπέμβαση (γαστροοισοφαγοσκόπηση) , που έγινε με γενική αναισθησία επειδή δεν συνεργαζόταν με τίποτα (… φοβόταν ακόμα και τα … πλακάκια στους τοίχους του χειρουργείου) , η … βέρα , ξαναβρέθηκε στο … «δεξί» του και οι σχέσεις του με το Εθνικό Σύστημα Υγείας … αποκαταστάθηκαν …
Εξηγήσεις , για το «πως» και «γιατί» ούτε ζητήθηκαν , ούτε δόθηκαν ποτέ .

———————————————-

Η ιστορία βέβαια εκλαμβάνεται από όλους , ότι και τάχα μου τραβούσε τόσα από την συμβία , που … πως λέμε “έφαγε τα λυσσακά του” ;… ε , αυτός έφαγε την βέρα του … Κι όμως …
Η αλήθεια όμως είναι , πως ο … τύπος , είχε βγει πονηρό ραντεβού πλασαριζόμενος σαν … ελεύθερος και την τελευταία στιγμή θυμήθηκε την … βέρα … Την έβγαλε λοιπόν πανικόβλητος την τελευταία στιγμή και μη μπορώντας να την βάλει κάπου αλλού (είχε γδυθεί ήδη) την έβαλε στο στόμα για να την παραχώσει κάπου αμέσως μετά … και την κατάπιε …
Ως γνήσιος … χέστης , έπαθε αμέσως πανικό και υστερία , παράτησε γκόμενα και ερωτικές επιδιώξεις και κατέφυγε στα Επείγοντα του Νοσοκομείου .
Στην σύζυγο βέβαια που του συμπαραστάθηκε η έρμη (μη γνωρίζοντας τίποτα) άοκνα σε όλη την περιπέτεια της επέμβασης , είπε πως … την δοκίμαζε (την βέρα) για το πόσα καράτια ήταν και την κατάπιε κατά λάθος … Η σύζυγος , δεν έδωσε σ’ αυτό , ιδιαίτερη σημασία … Προφανώς γιατί την είχε συνηθίσει σε κάτι τέτοιες … μ@λ@κίες ο «παμφάγος» σύζυγός της .

————————————–
Από πού ξέρω εγώ τον πραγματικό λόγο ;…
Α χα χα χ α χα !!!… Όχι , όχι … δεν είμαι η … γκόμενα , όπως θα πέρασε πιθανώς από το πονηρό μυαλουδάκι σας … Απλά μου το είπε η “γκόμενα” του άτυχου … «χρυσοφάγου» , που τυχαίνει και κολλητή μου .

—————————-

Σας φιλώ και συγγνώμη , που «χάθηκα» τόσο καιρό .

Η δικαιολογία μου είναι , πως … «Είμαι απλά μια … τεμπέλα , που τελευταία , προτιμάει να ψιλοσαχλαμαρίζει στο facebook» …

 

ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ … κι ας «παίζει» καύσωνας .

Είπα να μην ξανανεβάσω ποστ μέσα στο καλοκαίρι …

Εντάξει … Μη φωνάζετε και διαμαρτύρεστε όλοι μαζί … γιατί έχω την ΑΠΟΛΥΤΗ δικαιολογία : Έχω … γάμο ! Όχι καλέ … δεν παντρεύομαι εγώ . Άϊ στο καλό σας , τί πλάκα έχετε … Παντρεύω τον μεγάλο μου γιο . Και η συμπεθέρα μου , με .. . έχει φάει στην στροφή . Δηλαδή , έχει αναλάβει σχεδόν τα πάντα , ενώ εγώ δυο δουλειές μου ανέθεσαν και από το αραλίκι , την τεμπελιά … και το blogging , δεν έχω κάνει ακόμα τίποτα . 

Είπα να μην ξανανεβάσω ποστ μέσα στο καλοκαίρι … , αλλά , σκαλίζοντας τα παλιά , βρήκα μια διαδικτυακή «συζήτηση» , με έναν πολύ καλό μου φίλο , περί Έρωτος (τι άλλο να περιμένει κανείς από μένα ; ) που σκέφτηκα να την ανεβάσω σαν ποστ , να μην γκρινιάζετε κι εσείς , να λέω πως έκανα το … καθήκον μου κι εγώ , να θεραπεύσουμε και τον καύσωνα δια της … Ομοιοπαθητικής , με κάτι … «καυτό» δηλαδή .

.

Δήλωνε λοιπόν ο διαδικτυακός μου φίλος , συντηρητικός και αυστηρός στα ερωτικά θέματα , και πως η φιλοσοφία του περί Έρωτος , δεν είναι μια  παραξενιά , έτσι απλώς για να διαφωνεί στην διαδικτυακή κουβέντα , αλλά αποτελεί γι αυτόν στάση ζωής , που με σεβασμό την τήρησε μέχρι τώρα . Αντιστάθηκε σε κάποιους που του έκρουσαν το καμπανάκι του κινδύνου , του να εμφανίζεται σαν ανιαρός λέγοντας πως το προτιμάει από τις προστυχιές του σύγχρονου λάϊφ στάϊλ και ότι σε τελευταία ανάλυση «Αν είναι ανιαρό … δεν πειράζει … είμαι κι εγώ ανιαρός !!! Από το να είμαι καθίκης και πρόστυχος, το προτιμώ» (τα λόγια δικά του) .

Ήθελα να του πω πως κάνει λάθος , … πως σκέφτεται λάθος , αλλά δεν ήθελα να τον πληγώσω , ούτε να τον προσβάλλω , γιατί επαναλαμβάνω πως είναι ένας πολύ-πολύ αγαπητός φίλος του Διαδικτύου , που είχα και την τύχη να τον γνωρίσω και δια ζώσης , και να τον εκτιμήσω , ακόμα περισσότερο . Έτσι λοιπόν , αφού σκέφτηκα αρκετά , του απάντησα έτσι :

Σέβομαι απόλυτα τον άνθρωπο , που σε πείσμα και αντίθετα με την γνώμη των πολλών , δηλώνει “στάση ζωής” … και δεν θα αντιμαχήσω μαζί σου .

 Όμως κι εσύ , οφείλεις να παραδεχτείς , πως το … αντίθετο του “ανιαρός” δεν είναι το “καθίκης”. Είναι απλά ο … ενδιαφέρων …

Όσο για την προστυχιά στον έρωτα , άκου μια πολύ σύντομη ιστορία :
Σαν ήμουνα μικρή , καμιά φορά παρακολουθούσα την μάνα μου που μαγείρευε και κάποια πράγματα , μου φαινόντουσαν παράξενα και ακατανόητα .
Κάποτε την ρώτησα
– Μαμά , η ρίγανη , είναι πολύ ακριβή ;
– Όχι αγάπη μου , ούτε καν φθηνή δεν είναι . Τζάμπα την έχουμε … εδώ παρακάτω πάω και την μαζεύω το καλοκαίρι .
– Τότε γιατί βάζεις τόση λίγη , και δεν βάζεις μια χούφτα να νοστιμίσει πιο πολύ το φαγητό ;
– Γιατί αν βάλω πολύ ρίγανη , το φαγητό θα πικρίσει , ενώ αν βάλω λίγη , θα νοστιμίσει …
————————-
Έτσι λοιπόν φίλε μου και η … προστυχιά στον έρωτα , είναι σαν την ρίγανη στο φαγητό …. Μια πολύ μικρή δόση , νοστιμίζει τον έρωτα … Μεγαλύτερη … όντως τον χαλάει .
Κι όταν σερβίρεις , ή γεύεσαι … νόστιμο έρωτα , η ζωή σου γίνεται ομορφότερη .

Και όταν μου ζήτησε να μην μεγαλοποιώ τα πράγματα , ονομάζοντας τον Έρωτα «Θεό» , συνέχισα :

Μα … δεν είμαι εγώ που παρουσιάζω τον Έρωτα σαν θεό . Πριν 3000 χρόνια (πάνω-κάτω) , θεό τον ονόμασαν οι αρχαίοι παππούδες μας , ο Πλάτωνας , ο Αριστοτέλης , ο Σοφοκλής , ο Αριστοφάνης , ο Ησίοδος , ο Όμηρος , ακόμη και ο … γείτονας (Λατίνος) Βιργίλιος (“Omnia vinsit deus amor” = Τα πάντα νικάει ο θεός έρως) … Και ξέρεις , ό, τι κι αν είπαν οι αρχαίοι μας , δεν βρέθηκε ούτε ένας (ΜΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ) , τόσες χιλιάδες χρόνια μετά , να τους αμισβητήσει και να αποδείξει λογικά την αμφισβήτηση του .
Όσο για το “Ο θεός όλο κακίες φέρνει στον κόσμο” , που λες έχω να πω , πως το καλό και το κακό , καλέ μου ενυπάρχουν μέσα μας … Μέσα στον καθένα μας . Θεοί και Δαίμονες , συμβιούν μέσα στην ψυχή μας και είμαστε εμείς , που θα τους “ξαμολήσουμε” στις στράτες μας για να κάνουμε το καλό , ή το κακό .
Εδώ μέσα (το μυαλό μου δείχνω) , κατοικεί η Καλοσύνη αγκαλιά με την Κακία .
Εδώ μέσα (την καρδιά μου δείχνω τώρα) κατοικοεδρεύουν από γεννήσεως του νοήμονος διπόδου η Αρετή με την Αμαρτία … Μαζί …Μαζί φίλε  μου , και είμαστε απόλυτα υπεύθυνοι για το τί θα βγάλουμε προς τα έξω …
Κανένας “θεός” δεν ορίζει την μοίρα μας … Κανένας θεός , δεν είναι τόσο … μάγκας , που να μπορέσει να μας κάνει καλούς , κακούς , ή λιγότερο καλούς και κακούς ….
Μόνοι μας , και απόλυτα υπεύθυνοι για τις πράξεις μας , θα πορευόμαστε στην σύντομη ζωή μας …
Γι αυτό λοιπόν … ό, τι φάμε ό, τι πιούμε κι ό, τι αρπάξει ο … » ξέρετεποιός» μας …

====================================================

Καλή αντάμωση το Φθινόπωρο .

 

ΠΟΛΛΑΠΛΟΙ … ΟΡΓΑΣΜΟΙ (το παρόν ποστ , διαβάζεται μαζί με το προηγούμενο)

.

Κατέβηκε ράθυμα κι ανόρεχτα από το ταξί , αφού πρώτα μέτρησε και ξαναμέτρησε τα ρέστα που της έδωσε ο ταξιτζής , σαν να μην ήθελε να τελειώσει αυτή η κούρσα και να μπει στο σπίτι της . Έσυρε το βήμα της μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας . Είχε σταματήσει το ταξί ένα τετράγωνο πριν το σπίτι για να περπατήσει λίγο και να σκεφτεί . Θα γυρνούσε με τα πόδια … Ήθελε τόσο πολύ να έχει χρόνο για σκέψη , αλλά …το χρειαζόταν το ταξί . Ο κινηματογράφος που είχε πάει , ήταν τόσο μακρυά … Λίγο πριν ξεκλειδώσει την πόρτα της πολυκατοικίας  , “έκλεισε” το κινητό , που είχε ανοίξει φεύγοντας …  -«Αν χρειαστείτε κάτι πάρτε με»- , αλλά τζάμπα το κουβαλούσε το κινητό και τζάμπα το κρατούσε ανοιχτό ακόμα και μέσα στην κινηματογραφική αίθουσα … Ποτέ του δεν την έπαιρνε για να την ρωτήσει οτιδήποτε … Σαν να μην την χρειαζόταν ποτέ … Στον καθρέφτη της εισόδου της οικοδομής , κοιτάχτηκε αφηρημένα . Μαλλιά άτονα , σαν θλιμμένα , πουκάμισο κουμπωμένο μέχρι ψηλά στο λαιμό … Αξιοπρέπεια … Της ήρθε να μουντζώσει το είδωλό της στον καθρέφτη , αλλά αντ’ αυτού  ξεκούμπωσε το πρώτο κουμπί … Ήθελε να πάρει λίγο αέρα . Ασφυκτιούσε … Τίποτα … ο κόμπος στο λαιμό , παρέμεινε . Μέσα στο ασανσέρ , της ανέβηκαν τα πρώτα αναίτια (νόμιζε) δάκρυα , που τα σκούπισε με την ανάποδη του χεριού … Έβγαλε βιαστικά ένα χαρτομάντηλο από την τσάντα της και φύσηξε την μύτη . Παράχωσε γρήγορα-γρήγορα το τσαλακωμένο χαρτομάντηλο στο βάθος της τσάντας κι αμέσως το μετάνοιωσε … Έπρεπε να σκουπίσει και τα δάκρυα , που αυλάκωναν καταστροφικά το μακιγιάζ της και  σε λίγο θα «κατάπιναν» και το στρώμα του consealer που πάλευε να καλύψει τους μόνιμους (πια) μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια … Δεν προλάβαινε όμως … Μόλις στον δεύτερο όροφο (… αναλογίστηκε το προικώο ρετιρέ που είχαν πουλήσει για να μπεί μέτοχος στην Εταιρεία … Εκεί που της φόρεσε το πρώτο … κέρατο με την ξανθιά … να δεις … πως την έλεγαν … ) , το ασανσέρ σταμάτησε και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα και ψιλορρουφώντας την μύτη … μπούκαρε μέσα …

Σχετική ησυχία . Ο σύζυγος , μισοξαπλωμένος μπροστά στην TV , έβλεπε τις νυχτερινές ειδήσεις . Παιδιά , δεν υπήρχαν … Τσιγκούνης και σ’ αυτό … «Δεν μου χρειάζονται παιδιά», είχε πει παλιότερα και δεν δέχτηκε κουβέντα… Αυτό ήταν όλο …

Σαν να μην … μπήκε , ένα πράμα … Μόνο ο γάτος παράτησε την ξάπλα του και τρίφτηκε στα πόδια της γουργουρίζοντας . Τότε ήταν που και ο άλλος , ο … ξαπλωμένος «γάτος» , παράτησε το τηλεκοντρόλ και …

– Πού ήσουν ;… Άργησες …

– Ε , όχι και άργησα … ούτε 12 δεν είναι ακόμα …

…είπε καθώς σήκωνε το μανίκι για να δει την ώρα , αλλά μάταια … Το ρολόϊ της , έλειπε …

– Μην κοιτάς την ώρα … Το ρολόϊ σου «αναπαύεται στο λαβομάνο του μπάνιου . Το ξέχασες , ως συνήθως … Απορώ αν θυμάσαι ποτέ τίποτα … Χαζοχαρούμενη .

Έρριξε μια γρήγορη ματιά στην οθόνη του κινητού

… “Στο σινεμά ήμουν … βραδινή προβολή … μόλις τέλειωσε”, ήθελε να πει αλλά κοιτάζοντας στην οθόνη του κινητού , εκείνο το :  «Παρασκευή 1 Απριλίου , ώρα : 23.55″ της “μπήκε” ο διάολος που λένε (τι σκ… πρωταπριλιά ήταν ακόμα) και το αποφάσισε απνευστί

– Ήμουν με τον … γκόμενο … Έκανα επί 2ωρο ένα φοβερό σεξ μωρό μου, με πολλαπλούς οργασμούς τόσο έντονους , που με το ζόρι στέκομαι στα πόδια μου. Φτιάξε μόνος σου βραδινό , γιατί είμαι για βουτιά στο κρεβάτι επί τόπου !» …

– Τί λες ;… Είσαι με τα καλά σου ;… (είχε σηκωθεί από τον καναπέ και τραύλιζε ελαφρά) … Έφαγα έξω , με παρέα … Εσύ στο σινεμά δεν είπες πως θα πήγαινες ;… μα τί λέω ;… ΤΙ ΛΕΣ ;;; ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ;;;…

– Πρωταπριλιά μωρό μου !… Συγκεντρώσου !… Πέντε λεπτά πριν τα μεσάνυχτα … Είναι ακόμα Πρω-τα-πρι-λιά …. you know ?… Λέμε … ψεμματάκια σήμερα . Σε γέλασα !…

Το χρώμα , επανήλθε γρήγορα στα μάγουλά του και κάνοντας ένα μορφασμό

– Είσαι εντελώς μαλακισμένη … Με τρόμαξες  … Μού’ κοψες και την λίγη όρεξη που θα μπορούσα να έχω για κουβέντα . Πάω για ύπνο …

Λίγο πριν μπει στο υπνοδωμάτιο , τον άκουσε να μουρμουρίζει :

– Για δες μούρη , για γκόμενο … Και «πολλαπλοί οργασμοί» κιόλας …

Εκείνος , ξάπλωσε αμέσως … Ήταν πτώμα … Τον είχε ξεθεώσει και η «μικρή» από νωρίς στην … «σύσκεψη» … Ωστόσο , δεν τον έπαιρνε ο ύπνος … Έμεινε μέσα στα σκοτεινά ψιλοσυγχισμένος  .

Πολύ αργότερα , ξάπλωσε κι εκείνη και νοιώθοντας τον ξύπνιο , του  χάιδεψε ελαφρά τον ώμο και επιχείρησε να τον γυρίσει προς το μέρος της .

– Ωχ , καημένη … Κόφτο …

– Γιατί ;… τί έχεις ;

– Είμαι … πτώμα , … Ήμουν με γκόμενα …

– Έλαααα… άστα τα ψεμματάκια . Η πρωταπριλιά , τελείωσε εδώ και ώρα … Μία και τέταρτο είναι η ώρα . Μπήκε πια η 2 του Απρίλη .

– Έτσι νομίζεις .

– Τί γκόμενα ;… Της 1ης ή της 2ας Απριλίου ;

Δεν της απάντησε . «Πολλαπλοί οργασμοί» σκέφτηκε και του ήρθε να γελάσει , αλλά κρατήθηκε και καμώθηκε πως κοιμάται ….

 

Αυτό το ποστ , αφιερώνεται , σε όλους τους σχολιαστές του … προηγούμενου ποστ μου .

 

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 , ώρα : 00.05 …

Κατέβηκε αλαφιασμένη από το ταξί , «πέταξε» ένα 20ευρω στον ταξιτζή και χωρίς να περιμένει ρέστα , βάλθηκε να φτάσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα στην είσοδο της πολυκατοικίας της … Επί σκοπώ , είχε σταματήσει το ταξί ένα τετράγωνο πιο μπροστά από το σπίτι της , παρ’ όλο που βιαζόταν … Ε , μην την πάρει και κανένα μάτι να κατεβαίνει από ταξί … Τί ταξί χρειάζεσαι για να πας στον συνοικιακό κινηματογράφο , 200 μέτρα πιο κάτω ;… Φύλαγε τα ρούχα σου …κλπ…

Λίγο πριν ξεκλειδώσει την πόρτα της πολυκατοικίας  , «άνοιξε» το κινητό που είχε «κλείσει» την ώρα που ξεκλείδωνε την πόρτα της γκαρσονιέρας , σε άλλη πολυκατοικία , πριν δυο περίπου ώρες … Στον καθρέφτη της εισόδου της οικοδομής , έφτιαξε λίγο τα μαλλιά της και διόρθωσε το στραβοκουμπωμένο πουκάμισο . Μέσα στο ασανσέρ , έβγαλε το σκισμένο καλσόν και το παράχωσε γρήγορα-γρήγορα στο βάθος της τσάντας και συγχρόνως κάλυψε πρόχειρα με μια γενναία δόση consealer την «πιπιλιά» στην βάση του λαιμού της χαμογελώντας αυτάρεσκα , αλλά και ελαφρά ανατριχιασμένη . Ίσα που πρόλαβε … Ευτυχώς … ρετιρέ . Λίγο πριν ξεκλειδώσει την πόρτα , πέρασε λίγο κραγιόν στα τυφλά πάνω στα χείλη και παίρνοντας βαθιά ανάσα … μπούκαρε μέσα …

Σχετική ησυχία . Ο σύζυγος , μισοξαπλωμένος μπροστά στην TV , έβλεπε τις νυχτερινές ειδήσεις . Τα παιδιά δέρνονταν (όχι σπουδαία πράγματα … ψιλοσφαλιάρες μόνο) κάπου στα μέσα δωμάτια . Ο γάτος , την αγνόησε … Αχ , ας την «αγνοούσε» και ο άλλος ξαπλωμένος «γάτος» … Αλλά , πού τέτοια τύχη …

– Πού ήσουν ;… Άργησες …

– Ε , όχι και άργησα … ούτε 12 δεν είναι ακόμα …

…είπε καθώς σήκωνε το μανίκι για να δει την ώρα , αλλά μάταια … Το ρολόϊ της , έλειπε … «Αναπαύονταν» ξεχασμένο έξω απ’ την ντουζιέρα της μίζερης γκαρσονιέρας ΤΟΥ … Έρριξε μια γρήγορη ματιά στην οθόνη του κινητού …

… «Στο σινεμά ήμουν … βραδυνή προβολή … μόλις τέλειωσε», ήθελε να πει αλλά κοιτάζοντας στην οθόνη του κινητού , εκείνο το : » Σάββατο 2 Απριλίου , ώρα : 00.05″ της «μπήκε» ο διάολος που λένε και το αποφάσισε :

– Ήμουν με τον … γκόμενο … Έκανα επί 2ωρο ένα φοβερό σεξ μωρό μου, με πολλαπλούς οργασμούς τόσο έντονους , που με το ζόρι στέκομαι στα πόδια μου. Φτιάξε μόνος σου βραδινό και φρόντισε τα παιδιά, γιατί είμαι για βουτιά στο κρεβάτι επί τόπου !» …

– Τί λες ;… Είσαι με τα καλά σου ;… (είχε σηκωθεί από τον καναπέ και τραύλιζε ελαφρά) … Τα παιδιά έφαγαν … Παραγγείλαμε πίτσα … Εσύ στο σινεμά δεν είπες πως θα πήγαινες ;… μα τί λέω ;… ΤΙ ΛΕΣ ;;; ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ;;;…

– Πρωταπριλιά βρε !… Ξύπνα !… Έχεις αποβλακωθεί πια μ’ αυτήν την TV. Πρω-τα-πρι-λιά …. you know ?… Λέμε … ψεμματάκια σήμερα . Σε γέλασα καημένε !… Ξύπνα !

Το χρώμα , επανήλθε γρήγορα στα μάγουλά του και γελώντας της έσκασε ένα φιλί στο μάγουλο και μουρμουρίζοντας ένα …

– Είσαι μεγάλη … μαϊμού …

… ξαναγύρισε στην αποχαύνωση της φωσφορίζουσας οθόνης …

Εκείνη , ξάπλωσε αμέσως … Ήταν «πτώμα» …Ωστόσο , δεν την έπαιρνε ο ύπνος … Έμεινε μέσα στα σκοτεινά να ρεμβάζει .

……………………

Πολύ αργότερα , ξάπλωσε κι εκείνος και νοιώθοντας την ξύπνια , της  χάιδεψε ελαφρά τα οπίσθια και επιχείρησε να την πάρει στην αγκαλιά του .

– Ωχ , καημένε … Κόφτο …

– Τί θα πεί «κόφτο» ;… τί έχεις ;

– Είμαι … πτώμα , … δεν σου τό’πα ;

– Έλαααα… άστα τα ψεμματάκια . Η πρωταπριλιά , τελείωσε εδώ και ώρα … Μία και τέταρτο είναι η ώρα . Μπήκε πια η 2 του Απρίλη .

– Άσε με μωρέ , μωρό μου … Έχω κεφαλόπονο .

-«Κεφαλόπονο» της 1ης Απριλίου , ή «κεφαλόπονο» της 2ας Απριλίου ;  (συνέχιζε να την χαϊδεύει , αλλά ψιλοανόρεχτα) .

– … της 2ας Απριλίου …

– Ok … Καληνύχτα …

Γύρισε πλευρό και προσπάθησε να κοιμηθεί . Όμως ούτε αυτόν τον έπαιρνε  ο ύπνος . Κάτι δεν του καθόταν καλά … κάτι σαν να μην ταίριαζε … «Δεν πρέπει να αφήνω να με παίρνει ο ύπνος στην τηλεόραση – σκέφτηκε – και χάνω τον ύπνο μου μετά και …»

– Δεν μου λες … Τί ώρα ήταν , όταν μπήκες μέσα στο σπίτι ;… Ήταν 12 , ή περασμένες  12 ;… Ήταν 1η ή 2α Απριλίου ;…

Δεν του απάντησε …

Καμώθηκε πως κοιμόταν …

.