ΧΡΕΙΑ … ΠΟΡΝΕΙΑΣ

Παλιά , στα πλαίσια μιας διαδικτυακής συζήτησης μέσα σ’ αυτό το ιστολόγιο , είχα παρατηρήσει την … δυσθυμία κάποιων φίλων (ανδρών στην συντριπτική τους πλειοψηφία … κι αυτό είναι το παράξενο) να αποδεχθούν την … χρεία της πορνείας . Συγκεκριμένα , τότε ήταν που δέχθηκα την ερώτηση :

“Ποιος έχει άραγε πραγματικά ανάγκη μια πόρνη ;”

.

Η απάντηση μου , ομολογώ ότι όχι απλά φάνταζε , αλλά ήταν και ιδιαίτερα σκληρή . Ήταν όμως απόλυτα ειλικρινής … έβγαινε θέλω να πω , κυριολεκτικά από μέσα μου . Η μέχρι τώρα ζωή μου (κυρίως η επαγγελματική) με έφερε σε επαφή με πολλούς , πάρα πολλούς ανθρώπους . Ανθρώπους ταλανισμένους από τον Πόνο , ανθρώπους παγιδευμένους στον φόβο του θανάτου , ανθρώπους απελπισμένους , ανθρώπους στα χείλη της αναξιοπρέπειας και της μεγάλης ανάγκης … Και ο Πόνος , ο Φόβος του θανάτου , και το συναίσθημα της Ανάγκης «ξεγυμνώνουν» την ψυχή των ανθρώπων  και τότε μπορείς περισσότερο να κατανοήσεις , του τί πραγματικά θέλουν οι άνθρωποι .  Όλο αυτό λοιπόν , με έκανε κάπως … απόλυτη στο θέμα της ανθρώπινης Χρείας . Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι , που θα χρειάζονται οπωσδήποτε κάτι υλικό ή πνευματικό για να κρατήσουν στη ζωή κάποια «κομμάτια» τους … Κάτι που για κάποιους άλλους , μπορεί να είναι ευτελές , φτηνό ή πρόστυχο , αλλά γι αυτούς την δεδομένη στιγμή μπορεί να είναι κάτι σαν το νερό … ή τον αέρα , που πρέπει να πιεις ή να αναπνεύσεις για να συνεχίσεις να ζεις …

Η απάντηση μου λοιπόν (αυτή που χαρακτηρίστηκε «σκληρή» , ήταν η :

Ένας ανάπηρος νεαρός μήπως ; ένας παράλυτος ; ένας ενήλικος (στο σώμα) με σύνδρομο Down ; ένας φοβικός ; ένας συμπλεγματικός ; ένας μικρόνους ; ένας πολύ μελαχροινός και φτωχός μετανάστης σε μια μικρή επαρχιακή πόλη ; (τί ;.. δεν υπάρχουν πια ρατσιστές ;… ας γελάσω – ο ρατσισμός και η ξενοφοβία , δεν είναι Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ στην ελληνική επαρχία , είναι ο κανόνας) ; ένας με AIDS (πάλι για την κλειστή επαρχιώτικη κοινωνία μιλάω , όπου λίγο πολύ ψιλογνωριζόμαστε όλοι) … όσα προφυλακτικά κι αν υποσχεθεί πως θα φορέσει ;…

Οι περισσότεροι … συμφώνησαν θυμάμαι τότε . Εντάξει , πάντα θα υπάρχουν και αυτοί που εμμένουν στις απόψεις τους , ή δεν μεταβάλλουν γνώμη , ή που δεν πείθονται … αλλά οι περισσότεροι συμφώνησαν .

Τότε , θεώρησα ότι ήρθε η ώρα να ρωτήσω την γνώμη τους  για την χρεία της πορνείας και για τους εκπρόσωπους της … απέναντι όχθης … Για τις γυναίκες .

Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε  με ειλικρίνεια για … το θέμα της  χρείας της «Πορνείας» από τις … γυναίκες …

Χρειάζεται κάποτε κάποια γυναίκα να … «αγοράσει» τον έρωτα ;… Το σεξ ;

Και πριν αρχίσουν οι διαμαρτυρίες και οι «αφορισμοί» , ξεδίπλωσα τον … προβληματισμό μου :

Και πριν αρχίσετε να με κατακεραυνώνετε (εντάξει κάνω και λίγη πλάκα) θέλω να ξαναμιλήσω για τον ρατσισμό στην σύγχρονη ζωή μας … Τον ρατσισμό έκείνον , που απευθύνεται στην γυναίκα … την άσχημη …. την σημαδεμένη …. την παχύσαρκη …. την άρρωστη …. την παράλυτη …. την ακρωτηριασμένη ,… την φιμωμένη από παραδόσεις και θρησκείες , την …. μεσήλικη (που δεν πέθανε … απλά γέρασε) … ‘Ολες αυτές , και πολλές άλλες που ίσως μου διαφεύγουν αυτή την στιγμή ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ αλλά , που να τον βρούνε ;.. Πως να τον βρούνε ; … Να τον ξεχάσουν ;…

Μήπως να … τον αγοράσουν ;…

.

Απάντηση δεν πήρα ακόμα …

Μήπως να ξαναπροσπαθήσουμε να το σκεφτούμε και να πούμε την γνώμη μας ;

——————————————————

 

Μία "επί πληρωμή" γυναίκα ...

Ένας "επί πληρωμή" άνδρας ...

—————————————————————————-

Η ανάρτηση αυτή , αποτελεί το αφιέρωμα μου στην σημερινή ημέρα της Γυναίκας .

 

Ο ΖΙΓΚΟΛΟ ΤΟΥ … ΑΠΡΙΛΗ

Απομεσήμερο … Το δωμάτιο , λιτό . Το φως , ίσα που φιλτράρεται μέσα από τις κατεβασμένες γρίλλιες . Στο πάτωμα , μαύρη λουστραρισμένη οξιά , έπιπλα ελάχιστα , λευκά τσαλακωμένα σεντόνια … Μυρουδιές από νοτισμένα σώματα , με μια υποψία ακριβής εσάνς … και του τσιγάρου , που μόλις άναψαν και οι δύο …

Αυτή , … αθεράπευτα ενήλικη … Aυτός , … νεαρός … όχι εξτρίμ κατάσταση , αλλά νεαρός …

– Υπέροχος , όπως πάντα μωρό μου … Γυρίζει προς το μέρος του και του χαϊδεύει ένα μικρό tatoo , στον αριστερό ώμο … Στον … έρωτα λέω … υπέροχος , όπως πάντα … Πλάκα – πλάκα ξέρεις ότι κλείσαμε και ξεπεράσαμε χρόνο , που είμαστε μαζί ;… Δηλαδή που … «βλεπόμαστε» , θέλω να πω … Ποτέ δεν το περίμενα , πως θα κρατούσε τόσο … Νόμισα πως θα έμενε σαν μια ευκαιρία για σεξ , ανάμεσα σε έναν … μαργιόλη ερωτιδέα … έϊ … μη θυμώνεις … μ’ αρέσει να σε λέω έτσι … και μια … «γριούλα» … σαν κι εμένα , που … έψαχνε για το … «κύκνειο άσμα» της … Έϊ …. τί τρέχει ;

– Τί τρέχει …

– Είσαι … «κάπως» … Σαν να μην με παρακολουθείς ..

– Σε παρακολουθώ .

– Σαν … στεναχωρημένος ….

– Είμαι στεναχωρημένος .

– Θέλεις να μου πεις ; Το χέρι της σέρνεται πάνω στο στήθος του , στα μπράτσα , και ανεβαίνει στο λαιμό … Μυώδης , … το δέρμα το μαλακό της νιότης , με μια δυό μικρές ουλές … «ποιός σ’ έκαψε μωρό μου με το τσιγάρο» είχε ρωτήσει κάποτε … «Κάποιοι μαλάκες καπνίζουν εκεί στο kick-boxing , που γυμνάζομαι…» –Δεν είχε δώσει και ιδιαίτερη σημασία τότε – … και σταματά (το χέρι της) στα χείλη του … Σφιγμένα … Σκληρά … πρώτη φορά τα βρίσκει σκληρά … «Τί στην οργή ;» σκέφτεται … Έλα , πες μου …

– Χρωστάω … Έκανα μια μαλακία στο «ΣΤΟΙΧΗΜΑ» , … πήρα τα λεφτά του συνεργάτη μου …

– Του …ποιού ; … Έχεις συνεργάτη στο μαγαζί ;.. γιατί δεν μου το είπες ποτέ ;…

– Μη με διακόπτεις μωρέ !… Έχω κι άλλη δουλειά … δεύτερη …

– (……….) Η γυναίκα έχει ανακαθήσει στην άκρη του κρεβατιού … Το βλέμμα της έχει αρχίσει να παγώνει …

– … λοιπόν , έκανα μια μαλακία με τα ξένα τα λεφτά … Πού να σου εξηγώ τώρα … Χρωστάω έξι χιλιάρικα …

– Τί … δεύτερη δουλειά ; Δεν κατάλαβα …

– Ζιγκολό … Συνοδός … (τέλος πάντων… ) κυριών , που χρειάζονται έναν … ωχ μωρέ καταλαβαίνεις … έναν νέο άντρα στο κρεβάτι τους … Δουλεύουμε με τηλεφωνικά ραντεβού … εχεμύθεια βλέπεις … από το γραφείο … έχουμε Γραφείο , που συντονίζει τα ραντεβού … ε , … και ο «συνεργάτης» που λέγαμε ;… απ’ εκεί … απ’ το γραφείο … Τί να κάνεις … ανάγκες … Με το μαγαζάκι μόνο , δεν «βγαίνω» … Έχουμε και τα τυχερά μας … Καμιά κυρία που θα πετύχουμε , εκτός … «συντονισμού» του Γραφείου … Καθαρό «μαύρο» χρήμα χωρίς ποσοστά και μειώσεις , δικό μας …. Καλήώρα … να πω …

– Μπορώ να … βοηθήσω σε κάτι ; Η φωνή της τρέμει … ίσα που ακούγεται .

– Τί να βοηθήσεις μπέμπα … (αυτό το «μπέμπα» το λάτρευε κι αυτός δεν το τσιγκουνευόταν) … Να μου δώσεις , ας πούμε τα έξι χιλιάρικα … Πολλά είναι ε;… Αν όμως σκεφτείς ότι εδώ και ένα χρόνο , δεν έχεις πληρώσει δεκάρα τσακιστή (σταματάει απότομα βλέποντας το βλέμμα της … )

———————————————————

Καλοί μου φίλοι , μόνιμοι ή και περιστασιακοί αναγνώστες :

Κάνω μια διακοπή εδώ , γιατί θέλω να σας ομολογήσω κάτι . Αυτή (αυτή η ανάρτηση) είναι η πρώτη μου προσπάθεια ενός εγχειρήματος , που σκέφτομαι εδώ και αρκετό καιρό : Προσπαθώ να γράψω σενάριο … Μέχρις εδώ , έχω την εντύπωση , ότι κάτι κατάφερα … Θαρρώ πως σας έδωσα κάποιες εικόνες … Εδώ όμως , σ’ αυτό το σημείο της διήγησής μου … κόλλησα … Μπορώ να περιγράψω τις κινήσεις των ηρώων μου , τις στάσεις που παίρνει το σώμα τους , το φως που μπαίνει στον χώρο , … αλλά μου είναι αδύνατον να περιγράψω το βλέμμα της ηρωίδας μου … Ή μάλλον θα μπορούσα , αλλά όχι με την λιτή γλώσσα , που απαιτεί η γραφή ενός σεναρίου …

Σ’αυτό το κομμάτι της διήγησης , το πιο σημαντικό , είναι το … βλέμμα της …

————————————————————

– Μπέμπα ;…

– (……….)

– Βρε , αγάπη μου … Αν έβλεπες τη φάτσα σου … Έλα μωρέ … σύνελθε … Έϊ … σύνελθε … συγκεντρώσου … (Την πιάνει από τους ώμους και την ταρακουνάει ελαφρά στην αρχή και λίγο πιο βίαια μετά ) …Έλαααα …. Πρωταπριλιά βρε …

– Τί ;….

– Τί «τί» ;… Πρωταπριλιά είναι σήμερα … Σε γέλασα … Μα βρε γλύκα μου , κι εσύ … Στον αέρα την άρπαξες την «φόλα» …. Έλα … γέλα … χαμογέλα , έστω … Mα ακούς , να την πατήσεις με την πρώτη … Χαμογέλα … (την αγκαλιάζει) .

——————————————————————–

Η σκηνή αλλάζει … Δρόμος με κίνηση αρκετή … Το φώς , έχει «πέσει» αρκετά … Βραδάκι με την αγορά ανοιχτή … Ένα ψιλόβροχο , κάνει τον δρόμο να γυαλίζει και να καθρεφτίζει όλα τα φώτα …

Εκείνος , περπατάει σχετικά αργά … Μοιάζει απελπισμένος . Σκεφτικός …

– Πω πω … (Σκέφτεται … μουρμουρίζει) …. πώς μου ήρθε και την τελευταία στιγμή το διόρθωσα … Δεν φανταζόμουν πως θα το έπαιρνε τόσο στραβά … Ε , εδώ που τα λέμε , δεν είναι και ό, τι καλύτερο να ακούσει μια γυναίκα … στην ηλικία της … Πώς με … κοίταξε όμως , Χριστέ μου … Τί μ’ έπιασε κι εμένα ;…. Γιατί την πλήγωσα ;… Είναι τόσο γλυκειά … Τόσο καλή … Και … είμαι σίγουρος , πως θα μου έδινε και τα λεφτά να ξελασπώσω αν της τα ζήταγα , – αν και μ’ έχει γλυκομαλώσει επανειλημμένα για τον τζόγο … Τί κατάλαβα τώρα ο μαλάκας ;… Καί την πλήγωσα , και την τρόμαξα , – δεν πάει να τα ψιλοκουκούλωσα με την Πρωταπριλιά – και κατά πάσα πιθανότητα θα την χάσω …. Τί «κατά πάσα πιθανότητα» δηλαδή , … την έχω χάσει ήδη , στα σίγουρα … το είδα στο βλέμμα της , … την βλακεία μου μέσα … (Κλωτσάει νευρικά ένα αδειο τενεκεδάκι Coca-Cola , κοντοστέκεται , ανάβει τσιγάρο . Χτυπάει το κινητό … Ψάχνεται αφηρημένα , το βγάζει από την μέσα τσέπη του λεπτού μπουφάν … και … «Μήνυμα» από το Γραφείο … Έχει «δουλειά» απόψε να μην το ξεχάσει … Διεύθυνση όνομα (μικρό) , σύντομη περιγραφή και … να προηγηθεί καφές ή ποτάκι κάπου κοντά … πετάει το τσιγάρο με θυμό κάτω , το πατάει βλαστημώντας και χάνεται ανάμεσα στον κόσμο) …

====================================

Με την ευκαιρία της σημερινής ημέρας .

Σήμερα είναι Πρωταπριλιά .

 

 

 

 

Η … ΡΙΠΗ

Ήταν μια γυναίκα , που έμοιαζε να τα είχε όλα . Εντάξει … δεν ήταν και στην πρώτη της νιότη , αλλά ήταν καλοδιατηρημένη , ελκυστική , ευχάριστη , όμορφη , με την οικονομική της αυτοδυναμία και άνεση , με λαμπρή καριέρα , άτομο αναγνωρίσιμο κοινωνικά , με καλούς φίλους , χωρίς εμφανείς τουλάχιστον εχθρούς …. Με έναν (απ’ αυτούς που λένε «καλό») γάμο και μεγάλα και καλά αποκαταστημένα παιδιά  …

Της έλειπε όμως ο … έρωτας …. Για να λέμε και την πάσα αλήθεια , δεν ήταν η … πρώτη της νιότη , που είχε περάσει … Είχε περάσει και η … δεύτερη … Είχε καβαντζάρει αρκετά τα 50 , όταν … αποφάσισε πως … της έλειπε ο έρωτας …

Ο σύζυγος , μεγάλος , εφησυχασμένος απο το γεγονός ότι της είχε προσφέρει πολλά , ψιλοαδιάφορος … Σχετικά ανήμπορος , με … εμφανείς φθορές και … ανεπάρκειες , βούλιαζε μέσα σε μια … κλασσικούρα , του είδους : «Ε , ό,τι ήταν να κάνουμε το έχουμε κάνει … Τώρα πια , είμαστε για …άλλα» . Αυτή , δεν συμφωνούσε , αλλά σιωπηρά … Δεν τον «πρέσσαρε» , ούτε τον πίεζε , αλλά της είχε καρφωθεί πως της έλειπε ο έρωτας … Το σεξ .

Της ήρθε «λουκούμι» που λένε ο Χ….  Χαριτωμένος , εχέμυθος (ήδη παντρεμμένος) , με το μυαλό του στο σεξ , μικροκαμωμένος και νευρώδης , και … πάνω απ’ όλα … νέος . Όχι κανένας πιτσιρικάς … (δεν την άντεχε την ξεφτίλα) , αλλά νέος , … μόλις λίγο πριν από τα 40 . Καμία σχέση με τον περίγυρό της  , τον φιλικό , τον επαγγελματικό (άλλος ένας βαθμός ασφάλειας) … Φτωχαδάκι … Μικροεπαγγελματίας . Νοικιάσαν γκαρσονιέρα μετά από επίμονη της άρνηση να βρίσκονται στις ερημιές , μέσα στο αυτοκίνητο …. Δηλαδή , αυτή την νοίκιασε , αλλά με το που έληξε ο πρώτος μήνας , αυτός επέμεινε να πληρώνει το μισό ενοίκιο . (Κύριος οίδε , πού θα εύρισκε τα χρήματα… ) . Της άρεσε αυτό (ξέφευγε λίγο από την έννοια του ζιγκολό) … την εξιτάριζε ακόμα περισσότερο …

– Νοιώθω ερωτευμένος μαζί σου …

… της είπε κάποτε ακουμπώντας το πρόσωπό του πάνω στο μπράτσο της .

– Μόνο σεξ …

… του απάντησε , προσπαθώντας να μην τον κοιτάζει .

Αυτός , εκείνο το βράδυ , της έκανε ένα … θυμωμένο έρωτα … Καιρό μετά , προσπαθούσε να θυμηθεί , να ξεχωρίσει , να καταλάβει γιατί εκείνο  το σεξ , τότε , το είχε χαρακτηρίσει «θυμωμένο» … Αργότερα , βαρέθηκε να το σκέφτεται , δεν έβγαζε και νόημα και τα παράτησε .

 «Ως πού θα πάει αυτό ;» … αναρωτιόταν καμιά φορά …. «Ώσπου να γεράσω …» , απαντούσε με ένα είδος αυτοσαρκασμού και κοιταζόταν φιλάρεσκα στον καθρέφτη . Ποτέ δεν έλεγε «Ώσπου να με βαρεθεί» …. Ούτε που της πέρναγε από το μυαλό .

—————————————————————

Περάσανε κοντά δυο χρόνια … και συνεχίζανε να βρίσκονται , στο ίδιο ακατανόητο κλίμα ξερού και «απογυμνωμένου» από υπόλοιπα στολίδια του … έρωτα …. Άρχισαν και σιγά-σιγά , να … αραιώνουν …. Μάλλον είχε αρχίσει να … γερνάει … Ξαναχαμογέλασε στον καθρέφτη της με ένα κουρασμένο , αλλά πάντα αυτάρεσκο , χαμόγελο .

—————————————————————

Καλοκαίρι … Προχωρημένο μεσημέρι … Ζέστη αφόρητη . Είχε αργήσει στην αγορά , πιάστηκε και με κάτι φίλους της . Πήρε ταξί για να γυρίσει στο σπίτι . Έδωσε την διεύθυνση και χαζεψε αφηρημένα από το παράθυρο ….

Και τότε τον … είδε (το ταξί , περνούσε μέσα από την γειτονιά του) . Φορούσε ένα λευκό , καλοσιδερωμένο Τ-shirt , και κρατώντας χαλαρά από την μέση την … γυναίκα του , μια μικροκαμωμένη άχρωμη ξανθούλα , χαζεύαν τις βιτρίνες …. Το ταξί έκοψε ταχύτητα , γιατί η κίνηση εκεί κάπου , μεγάλωνε … Είχε την ευκαιρία , να τον κοιτάξει με την ησυχία της …. Της φάνηκε πολύ όμορφος … Είχε και την φράντζα σηκωμένη , κάτι που συχνά το έκανε με τα δάχτυλά της , κι εκείνος την κατέβαζε τάχα θυμωμένα …. Και πάντα , μετά απ’ αυτό , της έκανε έρωτα ή της ξανάκανε …. «για … τιμωρία» της έλεγε …

Τήν κοίταξε κι αυτός … Στην αρχή αφηρημένα , αλλά το συνειδητοποίησε γρήγορα και της έρριξε ένα φευγαλέο χαμόγελο , κουνώντας ελαφρά το χέρι σε χαιρετισμό . Η … ξανθούλα , τον κοίταξε απορημένα την τελευταία στιγμή , κι αυτός παίρνοντας το πρόσωπό της στα δυο του χέρια , την φίλησε τρυφερά στη μύτη … Γελάσανε κι οι δυό .

Ο ταξιτζής , βρήκε απότομα , κενό και γκάζωσε προς τα εμπρός ….

——————————————————-

Τότε , ήταν που δέχθηκε την … ριπή . Μιά ριπή από έκτακτες καρδιοσυστολές , «γάζωσε» το στήθος της . Η καρδιά της άρχισε να πεταρίζει , να χτυπά ακανόνιστα , ένα τρελλό σόλο ντραμς σε άγρια χεβυμεταλλάδικη συναυλία … Ήθελε να τον ξαναδεί … Η ταχυκαρδία , της ξέσκιζε το στέρνο , της έκοβε την ανάσα και ένας σχεδόν φυσικός πόνος , άρχισε να ανεβαίνει προς τον λαιμό …. Άγγιξε με το χέρι της τον ώμο του ταξιτζή . Ήθελε να του πει , να κάνει τον γύρο του τετραγώνου και να ξαναπεράσει από το ίδιο μέρος … Αλλά το μόνο που κατάφερε να ψελλίσει ήταν :

– Στο Νοσοκομείο σας παρακαλώ … Δεν αισθάνομαι και τόσο καλά …

——————————————————

Μια ώρα περίπου μετά , ο Α. ο καρδιολόγος , οικογενειακός φίλος και παλιός συμμαθητής της από το Λύκειο , διπλώνοντας και βάζοντας σε έναν φάκελλο τα καρδιογραφήματα και τις υπόλοιπες εξετάσεις της , της έσκασε ένα φιλί στο μάγουλο :

– Δεν έχεις τίποτα …. Κουράστηκες , είναι και η ζέστη … Κάτι θα είδες εσύ .. Τί ; καμιά τσάντα ; … τίποτα γόβες Manolo Blahnik ;… τόσο πολύ σου άρεσαν ; Να ξεκουράζεσαι και να κόψεις το … αχαλίνωτο σεξ με τον Τ. θα μας τον ξεκάνεις τον φίλο μας … Γεράσαμε βρε … Τώρα , τσάϊ και … συμπάθεια . ‘Ελα , έλα χαμογέλασέ μου … πλάκα σου κάνω . Δεν έχεις τίποτα απολύτως , ωραία μου  … Θα τηλεφωνήσω στον Τ. να έρθει να σε πάρει … Εντάξει … δεν θα τον τρομάξω . Θα πω , πως πέρασες για τσεκ-απ ….. Πως … ερωτεύθηκες , και πέρασες να με ρωτήσεις , αν … θεραπεύεται … έλα , σκούπισε τα δάκρυα σου … Γίνεσαι επικίνδυνα όμορφη , όταν δακρύζεις .

——————————————————

Αργά το απόγευμα …. ξεφεύγοντας λιγάκι από την αυστηρή επιτήρηση του ανήσυχου συζύγου , κάθησε στον υπολογιστή και πληκτρολόγησε του Χ. ένα e-mail , όπου του εξηγούσε γιατί δεν θα τον ξανάβλεπε … Δεν μπορούσε να του το πεί κατά πρόσωπο . Δείλιαζε … Ήταν πια μια δειλή ερωτευμένη γυναίκα … Δεν χρειαζόταν πια το σκέτο , απογυμνωμένο από αισθήματα και δεσμεύσεις σεξ . Της φαινόταν ήδη ανούσιο και ανόητα επικίνδυνο . Μπορούσε να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής της , έχοντας στην αγκαλιά της , τον έρωτά της . Όχι το αντικείμενο του έρωτά της , αλλά τον ίδιο τον έρωτα … Ήταν μια … τυχερή γυναίκα … Κάπου εκεί , προς το … τέλος , της είχε προσφερθεί , το θείο δώρο . Ο έρωτας … Πόσες γυναίκες είναι τόσο τυχερές , για να τους συμβεί αυτό ;… Λίγες … Θα ζούσε αγκαλιά με τον έρωτα της …

Δάκρυσε .

——————————————————————————————————-

Ο Χ. δεν την ενόχλησε ποτέ … Δεν ρώτησε ποτέ το γιατί … Είναι μια … ιστορία , που θα σας την πω , μιαν άλλη φορά .

================================================================

================================================================

 Αυτό το κείμενο , είναι ό,τι πιο ερωτικό , έχω γράψει μέχρι τώρα …. Θα ήθελα να το αφιερώσω  σε μια ερωτευμένη γυναίκα …. Πραγματικά ερωτευμένη ….. Με «ριπές»  στο στήθος , με «κόψιμο της ανάσας ώρες – ώρες , με πόνο πίσω από το στέρνο (και όχι μόνο) που δεν δείχνει τίποτα στο ΗΚΓ (καρδιογράφημα) , με … δάκρυα , σαν αυτά που σου ξεφεύγουν άθελά σου , όταν θαρρείς ότι … ανακαλύπτεις τον κόσμο . Ψάχνω , για να της κάνω την αφιέρωση . Θα … ψάξετε μαζί μου ;