ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΥΜΕΝΑΙΟΥ … (κοινώς τα … γαμησιάτικα)

Ok … ok … το παραδέχομαι ότι χρησιμοποίησα έναν κάπως … «πιασάρικο» τίτλο , εκ του πονηρού . Για να κάνετε δηλαδή και ένα «κλικ» παραπάνω , νομίζοντας πως θα παρουσιάσω την τρίτη (μετά την Τζούλια και την Ντούβλη) εκδοχή του … «τί σου κάνω μάνα μου»…

Κάνοντας όμως ένα «κλικ» παραπάνω , απλά θα μάθετε , ποιά σε γενικές γραμμές , ήταν η γνώμη των ανιόντων μας (των πολύ παλιών ανιόντων μας) , για τον … γάμο .

Ιδού λοιπόν :

«Γάμους ευτελείς ποιού» , έλεγε ο Χίλων ο Λακεδαιμόνιος (πολιτικός, νομοθέτης, φιλόσοφος και ελεγειακός ποιητής) , υπονοώντας φυσικά , ότι πρέπει να προτιμάει κανείς τον ολιγοδάπανο και ταπεινό γάμο , τον χωρίς επίδειξη και εξεζητημένη πολυτέλεια .

«Γαμείν εκ των ομοίων . Εάν γαρ εκ των κρειττόνων, δεσπότας , ου συγγενείς κτήση» , δήλωνε ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος (τύραννος της Λίνδου, ένας από τους «επτά σοφούς» της αρχαίας Ελλάδας – 6ος π.Χ. αιώνας) , δηλαδή : Να παντρεύεσαι γυναίκα από την ίδια κοινωνική με εσένα τάξη , γιατί αν συμπεθεριάσεις με ανώτερους από σένα , δεν θα αποκτήσεις συγγενείς , αλλά … αφεντικά .

«Την δε μάλιστα γαμείν , ή τις σέθεν εγγύθι ναίει , πάντα μαλ’ αμφίς ιδών , μη γείτοσι χάρματα γένης» … προειδοποιούσε ο Ησίοδος (ο δεύτερος σε σπουδαιότητα αρχαίος ποιητής μετά τον Όμηρο) στα «Έργα και ημέρες» . Δηλαδή , να παντρεύεσαι εκείνη που κατοικεί κοντά σου (και όχι στου διαόλου την μάνα) και που μπορείς να ελέγξεις όλα τα σχετικά μ’ αυτήν για να μην γίνεις με τον γάμο σου η … χλεύη των γειτόνων σου… Με άλλα λόγια «Παπούτσι από τον τόπο σου …»

«Μήτε των πλούτω διαθρυπτομένων μήτε των γένει μεγαλυνομένων όντα χερνήταν εραστεύσαι γάμων» … επέμενε ο Αισχύλος στον «Προμηθέα Δεσμώτη» . δηλ. Ο … χειρώνακτας , δεν πρέπει να επιθυμεί να συγγενέψει μέσω ενός γάμου , με πλούσιους και αρχοντικής καταγωγής ανθρώπους … Τέλος πάντων … λίγο ρατσιστικό το βρίσκω αυτό , αλλά , μεγάλος ο Ποιητής και δύσκολο να του αντιμιλήσεις … Άλλωστε , ίσως να εννοούσε ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιείς έναν γάμο σαν μέσο για να μπεις σε μια άλλη τάξη ανθρώπων .

Ακούστε τώρα τί … «γαμησιάτικα»  ξεστόμισε και ο Μένανδρος  (Αθηναίος κωμικός ποιητής, ο σημαντικότερος της νέας Αττικής κωμωδίας και ο θεμελιωτής της) :  «Γάμει δε μη την προίκαν αλλά την γυναίκα» (= να μην παντρεύεσαι την προίκα αλλά την γυναίκα) … «Γαμείν ο μέλλων , εις μετάνοιας έρχεται» (= ο σκεπτόμενος να παντρευτεί , έχει αρχίσει ήδη να μετανοεί) … «Το γαμείν εάν τις την αλήθειαν σκοπή , κακόν μεν εστίν , αλλά αναγκαίον κακόν» (= Ο γάμος , αν κανείς θέλει να εξετάζει την αλήθεια , είναι … κακό πράγμα , αλλά αναγκαίο κακό) .

Αλλά και ο Θαλής ο Μιλήσιος , φαίνεται ότι ήταν εναντίον του γάμου . Στην μητέρα του η οποία τον παρώτρυνε να παντρευτεί (αχ , αιώνια Ελληνίδα μάνα) , όταν μεν ήταν νέος , έλεγε : «ουδέπω καιρός» (=δεν είναι ακόμα καιρός) , και όταν γέρασε : «Ουκέτι καιρός» (= δεν έχω πλέον καιρό) ….

——————————————————–

—————————————————————-

Με τούτα και με εκείνα όμως , θυμήθηκα και τα δικά μου … «γαμησιάτικα» και μου είναι αδύνατον να κλείσω αυτή την ανάρτηση , χωρίς να αναφέρω και ένα μικρό περιστατικό από τον δικό μου γάμο :

Ο πατέρας μου (το έχω ξαναπει αυτό) ήταν ένας άνθρωπος , που ποτέ του δεν προσαρμόσθηκε με την Νεοελληνική πραγματικότητα , αλλά ήταν και  φοβερά ευαίσθητος και με αίσθηση του χιούμορ) . Στον γάμο μου λοιπόν (ήμουν και το μοναχοπαίδι του) ενώ είχε τρελλή χαρά που με … πάντρευε , εν τούτοις όταν ήρθε η ώρα να μας χαιρετήσει , αντιλήφθηκα ότι ήταν … δακρυσμένος και σχεδόν μυξόκλαιγε την ώρα που με φιλούσε . Τότε λοιπόν βρήκα την ευκαιρία και του ψιθύρισα συγχισμένη :
– Τί συμβαίνει καλέ μπαμπά ;… γιατί κλαις ;
… για να πάρω την περίφημη απάντηση του που με έκανε να χαχανίσω ξεδιάντροπα … νύφη πράμμα :
– Τίποτα δεν συμβαίνει σε μένα Άννιτσκα … Μια χαρά είμαι εγώ . Αλλά συγκινήθηκα βρε παιδάκι μου με την … πεθερά σου … Κάτι φοβερό πρέπει να της συμβαίνει της καημένης , γιατί από την ώρα που άρχισε ο γάμος , δεν έπαψε να κλαίει …
(Ο αγαπημένος της γιος , γαρ)  .

.

—————————————