Οι 4 ιππότες της Αποκαλύψεως
Οι τέσσερις (4) Εποχές
Τα τέσσερα (4) σημεία του ορίζοντα
Οι 4 Ευαγγελιστές - τα 4 Ευαγγέλια
Τα 4 στοιχεία της Φύσης (γη - αήρ - πυρ - ύδωρ)
Το τετράφυλλο τριφύλλι (έμβλημα της Τύχης)
Το καρρέ του Άσσου (η επιτομή του καλού φύλλου στο πόκερ)
Οι 4 τροχοί - αυτοκίνητο (το απόλυτο φετίχ του αιώνα που μας πέρασε)
Τα 4 "σκαθάρια" (Beatles)
Τα 4 κορίτσια του "SEX AND THE CITY"
Οι 4 παιδικοί (και όχι μόνο) ήρωες του "FANTASTIC FOUR"
Οι τρεις Σωματοφύλακες ... που τελικά ήταν 4 (τέσσερις)
Το λαοφιλές FINAL FOUR (4)
Η τετράχωρη και τετραβάλβιδη καρδιά μας .
Το τετράχορδο μπουζούκι με τα 4 "ντουζένια" του (κουρδίσματα) ΝΤΟ-ΦΑ-ΛΑ-ΡΕ
Τα ... 4χρονα γενέθλια του blog Anna - Silia
… και … συνεχίζουμε …
Anna-Silia 
faros
27 Ιανουαρίου , 2011 at 00:42
Ονόματα !
Θέλουμε ονόματα, διευθύνσεις κλπ. κλπ. 😆
Καλό βράδυ !
faros
27 Ιανουαρίου , 2011 at 00:45
ΝΑ ΤΑ ΧΙΛΙΑΣΕΙΕΙΕΙΕΙΕΕΙΣ !
ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ, ΜΕ ΔΥΝΑΤΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ !
υ.γ. Εκπληκτικό ποστ !
silia
27 Ιανουαρίου , 2011 at 18:30
@ faros
Σ’ ευχαριστώ φωνακλά μου . Μου δίνεις κουράγιο με όλα αυτά τα επαινετικά που μου λες .
Όσο για το πρώτο σου σχόλιο , δεν το κατάλαβα … Θα μου εξηγήσεις ;…
Μήπως «χτύπησες» τίποτα … τσίπουρα ; ή εμένα με πλάκωσε το Alzheimer ?
faros
28 Ιανουαρίου , 2011 at 21:03
Μπααααααααα την πάτησα !
Μπήκα, είδα την πρώτη φωτό και μετάάάάάάά είδα ότι το ποστ … συνεχίζεται ! 😀
Και ρώταγα για τους τέσσερεις «τύπους» στην φωτό, με τόσα που συμβαίνουν γύρω μας, νομίζω ότι μας … χρειάζονται ! 😆
Snowball
27 Ιανουαρίου , 2011 at 08:13
Πολύχρονη, με υγεία και πολλές αναρτήσεις… 🙂
silia
27 Ιανουαρίου , 2011 at 18:32
@ Snowball
Ευχαριστώ σε χιονομπαλάκι μου …
Χιονίζει ένα παγωμένο χιονάκι στα μέρη μου απόψε .
anomia
27 Ιανουαρίου , 2011 at 09:09
Να τα χιλιάσετε! Βέβαια με το τετράχορδο μπουζούκι μού τα χάλασες, αλλά τέλος πάντων, σε συγχωρώ.
Χθες το βράδυ αποκοιμήθηκα διαβάζοντας το τελευταίο και πολύ μικρό βιβλίο της Άλκης Ζέη «τα σπανιόλικα παπούτσια» και συνειδητοποίησα γιατί μού ήταν από την αρχή τόσο οικεία η γραφή σου. Φιλόλογος δεν είμαι, μιλώ γι αυτό που εισπράττω συναισθηματικά. Ελπίζω μόνο να σού αρέσει κι εσένα η Ζέη αλλιώς……τα κανα μούσκεμα.
Πολλά φιλιά και καλή, χαρούμενη συνέχεια
DaisyCrazy
27 Ιανουαρίου , 2011 at 12:13
Φοβερό βιβλίο. Το διάβασα κι εγώ πρόσφατα και το προτείνω ανεπιφύλακτα. Μάλιστα έκανα και σχετικό ποστ γι’αυτό 🙂
http://skotadi-fos.blogspot.com/2010/12/blog-post_12.html
Άλκη Ζέη απ’τις καλύτερες έλληνιδες συγγραφείς. Μακάρι να συνεχίσει να γράφει και να μας χαρίζει τέτοια διαμαντια!
silia
27 Ιανουαρίου , 2011 at 22:10
@ DaisyCrazy
Πολύ όμορφο δώρο μου έκανες για τα γενέθλια του μπλογκ …
Το ποστ σου για το βιβλίο της Ζέη , έννοώ .
Φιλάκια .
silia
28 Ιανουαρίου , 2011 at 01:55
@ anomia
Ας «δικαιολογηθώ» πρώτα , για το 4χορδο μπουζούκι :
Χμμμμ… δεν υπάρχει «δικαιολογία» . Απλά μου αρέσει το αποτέλεσμα του 4χορδου … Όχι πως δεν «εκτιμώ» το original ρεμπέτικο αποτέλεσμα του τρίχορδου , αλλά κάποιες φορές μου αρέσει να «περνάω» σε κάτι πιο απλοποιημένο , πιο σύγχρονο … Είναι ίσως η μικρή μου εκδίκηση απέναντι στις αυστηρές κλειστές «κάστες», που μου «πουλάνε» με ένα είδος αλαζονίας , την αυθεντικότητα … Ωραίος ο αυθεντικός ρεμπέτικος ήχος του τρίχορδου … Αλλά σε κάποια φάση , έρχεται ο Μ. Χιώτης και απλοποιώντας τα πράγματα «βγάζει» έναν ήχο που αρέσει σε πολλούς … Ας μην ξεχνάμε και τα περίφημα εξηκοστά-τέταρτα του , που ίσως δεν θα τα «έβγαζε» αν δεν ήταν το τετράχορδο μπουζούκι …
(όχι … δεν μου αρέσουν τα «σκυλάδικα» ) .
—————————————-
Αν δεν κάνω λάθος , μου λες με έναν , κάπως έμμεσο τρόπο , ότι η γραφή μου , σου θυμίζει Άλκη Ζέη και μάλιστα από την σκοπιά της … συναισθηματικής είσπραξης … Μεγάλη τιμή για μένα . Θεωρώ την Ζέη μεγάλη , αν και έχω διαβάσει μόνο ένα βιβλίο της το «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα» . Εδώ που τα λέμε … κι εμένα μου αρέσει να βάζω τις δικές μου προσωπικές ιστορίες και βιώματα , μέσα στα κάδρα της Ιστορίας , όχι για να μιλήσω για την Ιστορία , αλλά για τα μικρά και «μεγάλα» που έτυχε να αντιληφθώ , που είδα , άκουσα , μύρισα , γεύτηκα , άγγιξα … αγάπησα στη ζωή μου .
Μου έδωσες μεγάλη χαρά , απόψε .
Δεν σε ξεχνώ , ποτέ , κι ας μοιάζει η καθημερινότητα με το … αντίθετο .
bernardina
27 Ιανουαρίου , 2011 at 09:44
(Το τέταρτο chipmunk, που δεν φαίνεται στο βιντεάκι, είμαι εγώ! :lol:)
Χρόνια πολλά και δημιουργικά Σιλιο-μπλογκ!!!
silia
27 Ιανουαρίου , 2011 at 22:08
@ bernardina
Γιατί πάντα κρύβεσαι από τα … φώτα της δημοσιότητας ;…
Σ’ ευχαριστώ .
Φφφφφφφφουουουουουου !!! (αυτό ήταν το φύσημα , που έσβυσα τα 4 κεράκια .
Λευτέρης-Δικαίος
27 Ιανουαρίου , 2011 at 11:27
Άντε με το καλό να δούμε και την ανάρτησή σου «THE MOST GLAMOROUS «44»… EVER»! (Αυτό είναι ευχή και για μας, τους αναγνώστες σου, βεβαίως!)
Να ακτινοβολείς πάντα!
silia
30 Ιανουαρίου , 2011 at 21:48
@ Λευτέρης-Δικαίος
Χμμμ , ωραία . Μόνο που θα είμαι λίγο πιο γηρασμένη τότε . Αλλά μη φανταστείς τίποτα τρομέρό … Λιγουλάκι πιο μεγάλη … Ίσως καμιά ρυτίδα επιπλέον .
Ωραία ευχή το «Να ακτινοβολείς πάντα!»
DaisyCrazy
27 Ιανουαρίου , 2011 at 12:09
ΝΑ ΤΟ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟ ΑΨΟΓΟ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟΤΑΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ ΑΝΝΟΥΛΑ!
Όντως το 4 είναι παντού στις ζωές μας. Και συνήθως σε σημαντικά μέρη 😉
Το αγαπώ σαν αριθμό αν και το αγαπημένο μου ειναι το 8=4+4 🙂
Όταν έμαθα πρόσφατα ότι οι γιαπωνέζοι το θεωρούν άτυχο γιατί μοιάζει η λέξη τέσσερα στη γλώσσα τους με τη λέξη θάνατος δεν μπορούσα να το καταλάβω. Άκου άτυχο το 4. Μάλιστα το θεωρούν τόσο άτυχο που το αποφεύγουν στο κτίρια! Μιλάμε για μεγάλες προλήψεις και δεισυδαιμονίες!
«4” is pronounced “yon” or “shi” which is used differently depending on things. Especially, the sound “Shi” has the same pronunciation with “死” which means die, so people are in the habit of not using “4” in hospitals and congratulations occasions. http://discover-jp.blogspot.com/2006/11/luck-and-unlucky-number.html
silia
30 Ιανουαρίου , 2011 at 21:50
@ DaisyCrazy
Χίλια ευχαριστώ .
Για δες … Δεν το ήξερα αυτό με τους Γιαπωνέζους …
Μυστήριος λαός . Παράξενη κουλτούρα .
Φιλάκια Daisy μου .
atheofobos
27 Ιανουαρίου , 2011 at 14:41
Τώρα πλέον ευτυχώς κανένας δεν θα μπορέσει να σου πει πως δεν ξέρεις που παν τα τέσσερα!
silia
30 Ιανουαρίου , 2011 at 21:52
@ atheofobos
Ευτυχώς … Γιατί είναι πολλοί , που μου το «κοπανάν» συνέχεια …
Κακός κόσμος Αθεόφοβε μου .
Λένα
27 Ιανουαρίου , 2011 at 15:34
Eνα κομμάτι από την τούρτα θα πάρω να κεραστώ…ελπίζω να φτάσει για όλους μας εδώ μέσα!
Πάντα εμπνευσμένη
Πάντα χαρούμενη
Πάντα υγιής
Καλά, νομίζω έγραψα ευχές πολύπλευρες(!) και όχι μόνο για τα γενέθλια του βλογόσπιτου 😀
Φιλιά πολλά
silia
30 Ιανουαρίου , 2011 at 21:53
@ Λένα
Άνετα … Έχουμε παρακαταθήκη (από τούρτες) μεγάλη .
Ευχαριστώ για τις γλυκές σου ευχές .
ακροβατιστής
27 Ιανουαρίου , 2011 at 17:06
Θερμές ευχές για καλή συνέχεια με τον ίδιο ενθουσιασμό σαν αυτόν της αρχής!!!Εύχομαι αυτό το μπλόγκ να σας δίνει κίνητρο να το διατηρείτε και να μοιράζεστε μαζί μας τις όμορφες ιστορίες σας.Δεν είναι μόνο οτι είναι όμορφες,ανοίγουν «παράθυρα» σε έναν τρόπο σκέψης που είναι αναγκαίος στις μέρες μας.Πίσω από τις λέξεις φαίνεται ένας τρόπος ζωής, η συνέπεια λόγων και έργων, η αισθητική…Συνεχίστε με όλη σας την δύναμη…Μην κουραστείτε!Μόνο αν ερωτευτείτε σας πάρει ο έρωτας από το μανίκι,σας ταξιδέψει και το αφήσετε θα σας το «συγχωρήσω»!!!
Με εκτίμηση…
silia
31 Ιανουαρίου , 2011 at 01:10
@ ακροβατιστής
Ο ενθουσιασμός μου τώρα , σε σύγκριση με την αρχή , αν όχι μεγαλύτερος , θα έλεγα ότι είναι πιο … συγκροτημένος (αν μπορεί να λεχθεί κάτι τέτοιο για τον Ενθουσιασμό) . Θέλω να πω , πως στην αρχή , ήμουν μπερδεμένη , δισταχτική , χαμένη κυριολεκτικά σ’ αυτό το τόσο άγνωστο , για την γενιά μου , και χαώδη κόσμο του Διαδικτύου . Έκανα πολύ καιρό , να καταλάβω τί γίνεται εδώ μέσα . Αφού να σκεφτείς , ότι στην αρχή δεν ήξερα ότι … ό, τι γράφω εδώ μέσα το … διαβάζουν και άλλοι .
Αγαπώ πολύ τον χώρο των Ιστολογίων , και το επί 4 χρόνια γράψιμο μου εδώ μέσα , μου έκανε αφάνταστο καλό .
Πόσο όμορφα μιλάς για μένα ! Αυτή η λέξη «αισθητική» … με κάνει περήφανη … Πάντα ήμουν μεγάλος fun της Αισθητικής .
Και … έννοια σου . Μη φοβάσαι … Όταν εγώ ερωτεύομαι , γίνομαι … πολυγραφότερη … Αυτός , θα με σέρνει από το μανίκι , κι εγώ , με τοάλλο χέρι , θα … πληκτρολογώ .
Με αγάπη …
mr e.
27 Ιανουαρίου , 2011 at 22:02
Χμ…. Στην αρχή νόμισα πως ήταν το αποτέλεσμα κάποιας… έρευνας… Σχετικής με τα 4άρια… Και όπως ετοιμαζόμουν να σου τα … «σούρω» γιατί δεν έβρισκα πουθενά γραμμένα τα… τέσσερα κακά της … μοίρας μας… νάσου και φθάνω στο τελευταίο σκαναρισματάκι. Και γελώ. Γιατί έπεσα έξω… και γιατί γράφεις… «μάγκες» και όχι «μαγκισες» ή εστω «μάγκες και μάγκισες»… Αλλά ταυτόχρονα μελαγχολώ και λίγο σκεπτόμενος πόσο αργά σε ανακάλυψα…. Έχασα πάνω από τρία χρόνια.
Δεν πειράζει, τα … «καλά» σου, είμαι σίγουρος, ότι είναι μπροστά ακόμα, και σου υπόσχομαι πως όταν θα γιορτάζεις τα 10 χρονάκια … μπογκαρισματος δεν θα έχω χάσει ούτε ένα σου ποστ. Εκτος κι αν… εκτός κι αν κανας… αρχάγγελος πάρει μυρουδια τα… ταλέντα μου και με καλέσει σε… συμβούλιο…
Nάσαι πάντα καλά αγαπητή Άννα Σήλια, να διανθίζεις το διαδίκτυο αλλά και τη ζωή μας με τις “open mind” ιστορίες σου. Να μας θυμίζεις αξίες όπως, ανθρωπισμός, παιδεία, σεβασμός, εκτίμηση, αλήθεια, που δυστυχώς όλο και περισσότερο σπανίζουν σε μια εποχή που η ύλη έχει αλλοτριώσει τα πάντα…
Φιλια.
silia
28 Ιανουαρίου , 2011 at 00:59
@ mr e.
Το … «μάγκας» , δεν είναι λέξη (είναι ιδέα) , δεν έχει φύλο , (είναι κάτι σαν τους Αγγέλους) , δεν έχει ευτέλεια , δεν υποκρύπτει περιφρόνηση , και … είναι τιμή , σε όποιον (ή όποια) το φέρει .
Θεωρώ τους αναγνώστες και σχολιαστές μου … «μάγκες» .
————————————-
Ποτέ μην μένεις «κολλημένος» σ’ αυτά που έχεις χάσει . Κοίτα μπροστά …
Θα είμαι εκεί .
———————————-
«… ανθρωπισμός, παιδεία, σεβασμός, εκτίμηση, αλήθεια …»
Δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί , αλλά μου ανέβηκαν δάκρυα .
Καλό σου βράδυ .
Velvet
27 Ιανουαρίου , 2011 at 22:23
Χρονια Πολλα
στην Αννα-Σηλια
Και στο μπλογκακι της
Χαιρομαι που ειμαι εδω
Καλο βραδυ
…
silia
28 Ιανουαρίου , 2011 at 01:01
@ Velvet
Κι εγώ χαίρομαι που σε «βλέπω» εδώ …
Μα την Πίστη μου , χαίρομαι .
Να «έρχεσαι» .
Ginger
28 Ιανουαρίου , 2011 at 09:03
KLAP ΚΛΑΠ klap κλαπ
(χειροκροτήματα – ζητωκραυγές -αλαλαγμός – παραληρούν τα πλήθη)
Μ Π Ρ Α Β Ο Σίλια
σου εύχομαι και στα 14 και στα 24 και σε όσα τραβάει η ψυχή σου αρκεί να τελειώνουν σε …..4.
Σου στέλνω 4 φιλάκια και το παρακάτω
ΥΓ Ελπίζω όλα να πάνε καλά μ’αυτό το σχόλιο γιατί δοκίμασα πολλά που δεν έχω ξανακάνει ως τώρα !!!
Ginger
28 Ιανουαρίου , 2011 at 09:15
Μα γιατί δεν μπορώ να το πετύχω ποτέ?!!!!!!!!!!!!!!
silia
31 Ιανουαρίου , 2011 at 01:18
@ Ginger
Ευχαριστώ , ευχαριστώ … Φτάνει , φτάνουν τόσα χειροκροτήματα .
Δεν μπορώ να καταλάβω , γιατί γκρινιάζεις . Όντως ένα σωρό πράγματα κατάφερες εδώ .
Φιλάκια .
erimos
28 Ιανουαρίου , 2011 at 16:50
Εκείνο το τλευταίο σκανάρισμα,το τεσσαράκι σαν αναμμένο κεράκι,μου
θύμησε τον μεγάλο μας Καβάφη και το ποίημα του «Κεριά»…
Εύχομαι τα κεριά του μπλογκ σου,τα αναμμένα και εκείνα που πρόκειται να
να ανάψουν νάναι χίλια σαράντα τέσσερα για να ψωτίζουν των ανθρώπων
το δρόμο.
Την καλησπέρα μου.
silia
31 Ιανουαρίου , 2011 at 21:32
@ erimos
Όμορφο ποίημα τα «κεριά» του Αλεξανδρινού , πολύ όμορφο , αλλά πάντα με … μελαγχολεί … Το γιατί , εύκολο να το καταλάβεις .
Όμορφη ευχή μου δίνεις .
Και την δική μου καλησπέρα .
faros
29 Ιανουαρίου , 2011 at 08:51
Πολύ Καλημέρα, Καλό Σαββατοκύριακο !
Lilith
29 Ιανουαρίου , 2011 at 16:02
Χρόνια Πολλά στο μπλογκ σου, αγαπημένη Σίλια!
Κάθε ιστορία που μας διηγείσαι, είναι και ένα ξεχωριστό ταξίδι για μας.
Εύχομαι να συνεχίσεις έτσι για πολύ πολύ καιρό ακόμα!
Σε συνάντησα πολύ νωρίς…
Σχεδόν με το που άνοιξα το δικό μου μπλογκ.
Σε κάποιο blogroll είδα το ‘Anna-Silia’ και το πάτησα κατευθείαν γιατί μου αρέσουν και τα 2 αυτά ονόματα.
Χαίρομαι πολύ που το έκανα τότε. 🙂
Φιλιά πολλά!
Να’ σαι πάντα καλά!
silia
31 Ιανουαρίου , 2011 at 21:50
@ Lilith
Αγαπημένη και πιστή αναγνώστρια-σχολιάστρια :
Ένα «ευχαριστώ» σε σένα , είναι πολύ λίγο .
Όσο για το Anna-Silia , κι εγώ το αγαπώ πολύ . Το «Anna» το κουβαλάω από την ώρα που γενήθηκα … (Αλήθεια την ιστορία της γιαγιάς Άννας , ακόμα δεν βρήκα το κουράγιο να σας την διηγηθώ) . Το «Silia» , είναι πιο … όψιμο και έχει κι αυτό μια ιστορία , που και γι αυτήν δεν βρήκα ακόμα το κουράγιο που χρειάζεται για να την διηγηθώ …
__________________________________
___________________________________
Τελικά , δεν ήταν ανοησίες αυτά που έλεγε . Όντως μπήκε στην Βασιλεία των Ουρανών , αλλά όχι γιατί με γνώρισε … Απλά γιατί έτρεχε με μηχανή …
Την μεγάλη και ειλικρινή μου συμπάθεια .
olvios
29 Ιανουαρίου , 2011 at 20:30
Φιλτάτη,
Στον λίγο χρόνο της διαδικτυακής γνωριμίας μου με την τετρα-διάστατη προβολή της ^ηρωίδας ^ Anna-Silia
ανθίστηκα κάποια χαρακτηριστικά της, που τείνουν να κηρυχτούν σε χωροχρονική αφάνεια :
Η εμπέδωση και η στήριξη του διαλόγου
Η ευγένεια στην αντιπαράθεση
Η πραγμάτωση της ισορροπίας στην επικοινωνία των ετερόφυλων.
Η θηλυκότητα
Ο στοχαστικός λόγος
Ο εύστοχος σχολιασμός
Το ανθηρό χιούμορ
Ο σεβασμός στην γλώσσα
Η ηθική και αξιακή πλατφόρμα
Και έτερα …. ων ουκ έστι αριθμός
Επειδή αυτά αποκαλύπτονται κυρίως σε επαφή εκ του σύνεγγυς, την οποία δεν είχα την χαρά να βιώσω, αναλαμβάνω την ευθύνη των λαθών των αβλεψιών των υπερβολών (:P) και κάθε άλλης ολιγωρίας ήθελε διαπιστώσετε.
Ευχαριστώ για τα χαμόγελα που μου απόσπασε η γλαφυρή και άτακτη γραφίδα σας.
silia
1 Φεβρουαρίου , 2011 at 00:05
@ olvios
Το μέγεθος του χρόνου καλέ μου φίλε , είναι έννοια υποκειμενική . Ένα μικρό χρονικό διάστημα , ανάλογα με το τί εμπεριέχει ή χαρακτηρίζει μπορεί να μας φανεί αιώνας και μια ολόκληρη ζωή , μπορεί να μας φαίνεται … λίγη .
Αυτά για … εισαγωγή . Και πάμε στο κυρίως θέμα , που είναι οι σπάνιες και τεράστιες Αρετές μου :
Η εμπέδωση και η στήριξη του διαλόγου : Και βέβαια στηρίζω τον διάλογο , με την προϋπόθεση βέβαια ότι έχω ΠΑΝΤΑ δίκιο .
Η ευγένεια στην αντιπαράθεση : Ούτε λόγος . Ποτέ δεν αρχίζω κανέναν στις κλωτσιές με το πρώτο 5λεπτο …
Η πραγμάτωση της ισορροπίας στην επικοινωνία των ετερόφυλων: Χμμμ ναι … πάντα μου άρεσαν οι pericolosae στάσεις στο sex … Μπορούσα να το κάνω πάνω στον μεγάλο πολυέλαιο του σαλονιού , χωρίς να … κουνιέται ούτε ένα γυαλάκι …
Η θηλυκότητα : Ναι … το μετεμμηνοπαυσιακό μου μουστακάκι , ανεβάζει την θηλυκότητα μου κατακόρυφα .
Ο στοχαστικός λόγος : Α ναι ο Λόγος … Οι λόγοι μου από έδρας ή άμβωνος , είναι πάντα πύρινοι και πλήρεις στοχασμών .
Ο εύστοχος σχολιασμός : Ε , στην ευστοχία με βοηθάει λίγο και το extra σταυρόνημα που έχω προσθέσει στα "όπλα' μου .
Το ανθηρό χιούμορ : Αχ, φέτος το ξέχασα εκτός θερμοκηπίου και μου πάγωσε λίγο … Λίγο όμως … Ελπίζω στην πρώιμη Άνοιξη .
Ο σεβασμός στην γλώσσα : Ε, διατί να το κρύψωμεν άλλωστε ;… Πάντα έδειχνα τον δέοντα σεβασμό στην gourme μαγειρική και η "μαριναρισμένη γλώσσα" σε γλυκόξινη σώς , είναι η επιτομή του gourme . (Τώρα που το καλοσκέφτομαι , εδώ για τον "σεβασμό στην γλώσσα" , κάτι άλλο σκεφτόμουν να γράψω , αλλά όταν το λέω αυτό το "κάτι" , πάντα εισπράττω κακοήθειες του τύπου "Σίλια , είσαι πρόστυχη" )
Η ηθική και αξιακή πλατφόρμα : Για την … WordPress λέτε ;… Ε , ναι , καλή είναι , δε λέω …
Και έτερα …. ων ουκ έστι αριθμός : Εμ , σ' αυτά τα "έτερα" είναι το ζουμί φίλε μου … Αυτά τα "έτερα" είναι που με κάνουν … ακαταμάχητη …
———————————-
Και τώρα , τέρμα οι πλάκες και οι χαριτωμενιές , και ας μιλήσουμε σοβαρά :
Εγώ πρόπερσι το Καλοκαίρι , είχα φτιάξει … μουσακά (κατόπιν παραγγελίας) και σας περίμενα , αλλά εσείς ΔΕΝ ήρθατε και τον "λούστηκα" μόνη μου … Έτσι , χάσατε την ευκαιρία της ζωής σας . Το ντάμπλ , που λένε και στο ποδόσφαιρο … Να με γνωρίσετε εκ του σύνεγγυς , να φάτε και ένα φαγάκι της προκοπής . Τέλος πάντων … Εσείς χάσατε …
"ας μιλήσουμε σοβαρά " είπα ;… Άστο καλύτερα … Μου είναι αδύνατον να μιλάω σοβαρά , όταν είμαι κατακόκκινη από φυσική συστολή , αμηχανία και ευχαρίστηση .
faros
30 Ιανουαρίου , 2011 at 09:01
Καλημερούδια !
faros
31 Ιανουαρίου , 2011 at 09:00
Καλημέρα και Καλή Βδομάδα !
silia
1 Φεβρουαρίου , 2011 at 00:12
@ faros
Ορίστε … Ώσπου να σου απαντήσω , ήρθε η ώρα , να σου ευχηθώ και «Καλό μήνα»
Σε πρόλαβα , κι αυτό το καταφέρνω σπάνια .