Να λοιπόν η απάντηση σε εκείνο το ερώτημα : Εδώ … Εδώ βρίσκομαι ακόμα … πέντε χρόνια μετά … (από την πρώτη δειλή ανάρτηση στο νεογέννητο τότε blog μου) . Πέντε σειρές όλες κι όλες … Πέντε σχόλια είχα λάβει (ούτε που ήξερα , πως πρέπει να απαντήσω κιόλας … ) . Στο πέμπτο από αυτά τα σχόλια , μου έλεγε η νεόκοπη «φίλη» μου :
– Γράψε, γράψε, γράψε.Και … «έπαιξα» … Συμφωνίες , κονσέρτα , φούγκες , σονάτες , κουαρτέτα , εμβατήρια , Allegra con brio , Andante con motto ,… τέτοια πολλά … Έπαιξα , έπαιξα , επανέλαβα , αυτοσχεδίασα , μιμήθηκα , πήρα χειροκροτήματα και κάποιες απογοητεύσεις , «χτύπησα» κρεσσέντα , μέθυσα από ενθουσιασμό , και ήρθε η στιγμή που … κουράστηκα … Είπα λοιπόν , σήμερα , που κλείνουν πέντε χρόνια από εκείνο το «παρθενικό» μου ποστ , να υποκλιθώ μπροστά σας και να κάνω … φινάλε … Όμως … Όμως ο «Έρωτας» μου , στο πρόσωπο του … «Anna-Silia» , αποδεικνύεται μεγαλύτερος από την κόπωση μου και έτσι … αφήνω τα δάχτυλά μου πάνω σ’ αυτά τα «πλήκτρα» που τόσες και τόσες νότες έβγαλαν αυτά τα πέντε χρόνια … Όχι … Αγαπώ πολύ το blog και εσάς που με «ακούτε» να παίζω … Τόσο , ώστε δεν μπορώ να σηκωθώ , να υποκλιθώ και … «να την κάνω» . Όπως θα καταλάβατε … μάγκες μου , πέντε χρόνια «Anna-Silia» και συνεχίζω … Συνεχίζουμε … Μαζί ! … Χειροκρότημα και … πάμε γι άλλα … .
Ασε τα δάκτυλα στο πληκτρολόγιο να παίξουν πιάνο για εμάς.
Anna-Silia 
monahikos likos
26 Ιανουαρίου , 2012 at 04:27
Και στα επόμενα χρόνια να σαι γερή και δυνατή να γιορτάσεις τα δεκάχρονα του “Anna-Silia” και μεις να μαστε γεροί και δυνατοί να σου ευχηθούμε να συνεχίσεις να παίζεις με το πληκτρολόγιό σου….. αυτά τα μοναδικά κομμάτια που απολαμβάνουμε τις πιο πολλές φορές σιωπηλοί
και εκστασιασμένοι.
silia
30 Ιανουαρίου , 2012 at 01:34
@ monahikos likos
Πω , πω !!! Λύκε μου , καιρό είχες να περάσεις από εδώ , και κατ’ ευθείαν με έκανες να νοιώσω , φοβερά κολακευμένη …
Τζούτζη Μαντζουράνη
26 Ιανουαρίου , 2012 at 06:13
Να γραφεις… σου ευχομαι αλλα 100… οχι μόνο για μάς, αλλα και για σένα Αννα μου… για την ευχαρίστηση της ψυχής και του νού, γι’ αυτό που λέγεται «δημιουργία», γιατί, ετσι μόνο προχωράει ο κόσμος μπροστά, βήμα βήμα, λέξη λέξη, ιδέα στην ιδέα..
Να γράφεις, να είσαι πάντα γερή και καλά και να γράφεις να σε απολαμβάνουμε. Να παίρνουμε και μείς κάτι απο΄τους χυμούς της δημιουργίας σου και να το πηγαίνουμε ύστερα μέσα από μας, πιο πέρα, και πιο πέρα… Γιατί μόνο έτσι πηγαίνει ο κόσμος μπροστά…
Να ‘σαι καλά….
silia
30 Ιανουαρίου , 2012 at 01:39
@ Τζούτζη Μαντζουράνη
Σ’ ευχαριστώ πολύ – πολύ .
Δεν ξέρεις πόση ευχαρίστηση μου χαρίζει η ενασχόληση μου με το μπλογκ , και από πόσα «ζόρικα» με γλύτωσε το γράψιμο εδώ μέσα , αυτά τα πέντε χρόνια .
Είναι πραγματικά , μια «όαση» , ένα «απάγγειο» .
Snowball
26 Ιανουαρίου , 2012 at 09:07
Σου εύχομαι και άλλα 5 και άλλα 5 και άλλα 5 και άλλα 5….
Με υγεία πάνω απ’ όλα! 🙂
silia
1 Φεβρουαρίου , 2012 at 12:05
@ Snowball
Σ’ ευχαριστώ Χιονόμπαλλα μου . Είσαι ο φίλος , ο … ασσορτί με την εικόνα έξω απ’ το παράθυρο μου , αυτή την εποχή …
Ψιλοχάθηκες ?… ή μου φαίνεται ?
χριστίνα
26 Ιανουαρίου , 2012 at 09:53
να τα χειλια_σεις!
silia
1 Φεβρουαρίου , 2012 at 12:06
@ χριστίνα
Ευχαριστώ Χριστίνα .
Ό,τι δεν μπορούν να πουν τα … χείλια , κάποιες φορές τα λεν τα … πλήκτρα .
Γιώργος Κατσαμάκης
26 Ιανουαρίου , 2012 at 09:59
παιδούλα του δημοτικού δηλαδή- άντε βρε καλή ενηλικίωση (προηγείται η εφηβεία)
silia
1 Φεβρουαρίου , 2012 at 12:12
@ Γιώργος Κατσαμάκης
Του … Νηπιαγωγείου Κατσαμάκη … του Νηπιαγωγείου … Τα μπέρδεψες λιγάκι .
Την … εφηβεία , την φοβάμαι λιγάκι … Είναι κάπως … άγρια . Όμορφη βέβαια , αλλά με μια άγρια ομορφιά) .
Όμορφη ευχή … Πολύ μου άρεσε .
DaisyCrazy
26 Ιανουαρίου , 2012 at 13:03
έτσι μπράβο βρε Σίλια μου! πάμε για άλλα 5 χρόνια κι άλλα 5 κι άλλα 5!
να τα κάνει πολλά πολλά το μπλογκ σου που μας συγκινεί, μας αγγίζει και τ’αγαπάμε πολλοί πολλοί γιατί είναι αληθινό σαν κι εσένα.
φιλάκια πολλά
silia
1 Φεβρουαρίου , 2012 at 12:08
@ DaisyCrazy
Χαίρομαι που το αγαπάς (το μπλογκ) .
Χαίρομαι που μιλάς με τόσο καλά λόγια γι αυτό .
ακροβατιστής
26 Ιανουαρίου , 2012 at 23:08
Μπράβο γλυκιά μου…
Πάμε για νέες περιπέτειες στην μπλογκόσφαιρα!
Σ’ευχαριστώ πολύ για μια ακόμα φορα.
Συνέχισε…
Το χρειαζόμαστε και εμείς…
Χρόνια…ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ!!!
silia
1 Φεβρουαρίου , 2012 at 12:14
@ ακροβατιστής
Εγώ σ’ ευχαριστώ καλή μου φίλη , που τόσο πολύ καιρό , είσαι εδώ δίπλα μου , πάντα με έναν ήπιο , εύστοχο και κολακευτικό λόγο .
erimos
27 Ιανουαρίου , 2012 at 00:09
Θαρρώ πως ο «έρωτάς»σου, στο πρόσωπο του…»Anna-Silia»
θα αναγκαζόταν να σου αφιερώσει το τραγουδάκι που βρίσκεται σ΄αυτόν
το δεσμό…
Ευχαριστώ σε που βρήκες το κουράγιο να συνεχίσεις να μας μοιράζεις τις
σκέψεις και την καλοσύνη σου.
Την καληνύχτα μου, και…
χαμογέλα.
silia
1 Φεβρουαρίου , 2012 at 13:31
@ erimos
Το κουράγιο , το αντλώ από εσάς … τους φίλους αναγνώστες , που αγαπάτε αυτό το μπλογκ … Κάνοντας και μια … υπέρβαση συλλογισμού , θα έλεγα πως το κουράγιο το αντλώ απ ‘ όλους εσάς , που αγαπάτε … εμένα .
Καλή σου μέρα ‘Ερημε .
Φωτεινή
27 Ιανουαρίου , 2012 at 17:46
Προς στιγμήν τρόμαξα, αλλά ευτυχώς για μας συνεχίσεις!
Να έχεις δύναμη και κουράγιο να προχωράς πάντα.
Φιλιά
silia
1 Φεβρουαρίου , 2012 at 13:33
@ Φωτεινή
Λυπάμαι αν σε τρόμαξα . Δεν ήταν στις προθέσεις μου …
Ωστόσο το να ομολογείς κάτι τέτοιο (ότι τρόμαξες προς στιγμήν με την προοπτική , αποχώρησης μου) αποτελεί για μένα … φιλοφρόνηση .
Να είσαι καλά .
ΛΗΔΑ ΚΑΦΕΤΖΗ
29 Ιανουαρίου , 2012 at 01:38
Εχεις πολυ δυνατη γραφη. Θα σε παρακαλουσα παρα πολυ να επικοινωνησεις μαζι μου στο lidakafetzi@hotmail.com. Ειμαι σκηνοθετης ταινιων μικρου μηκους και ενδιαφερομαι να κανω ενα απο τα κειμενα σου ταινιακι. Επειδη τα mail μου που δεν τα ξερω πανε αυτοματως στα junk, σε παρακαλω, γραψε μου στο θεμα Αννα-σιλια για να το παρω. Δεν θα ηθελα να αναφερθω δημοσιως σε λεπτομερειες.
Σε ευχαριστω πολυ
Ληδα Καφετζη
silia
1 Φεβρουαρίου , 2012 at 15:40
@ ΛΗΔΑ ΚΑΦΕΤΖΗ
Ευχαριστώ σε Λήδα .
Θα τα λέμε .
mr e.
29 Ιανουαρίου , 2012 at 22:44
Χμ… ιεροσυλία και μόνο που το σκέφτηκες…. Δεν κατάλαβα ? Ποιος σου είπε αγαπητή Άννα ότι μπορείς, έτσι επειδή πέρασαν πέντε ψωροχρονακια, να μας στερήσεις τον… «εφηβικό» έρωτα στην γλαφυρότατη πέννα σου ? Κανείς ! Αυτό θα στο συγχωρήσουμε μόνο αν μια μέρα μας πεις «μάγκες τέρμα τα δίφραγκα…» στο εξής η Anna_Silia αποφάσισε να… «εκδίδεται» επί.. χρημασι σε καλά βιβλιοπωλεία… Άντε γιατί κοντεύω να φάω τις οικονομίες μου, ένεκα και η κρίση, και όταν το «φρούτο ωριμάσει» δεν θα μπορώ να το απολαυσω…. Φιλι.
silia
1 Φεβρουαρίου , 2012 at 15:23
@ mr e.
Ιεροσυλία , ναι … έχεις δίκιο . Ωστόσο , μια περαστική σκέψη ήταν και μετά από τα σχόλια σας (εσάς των αναγνωστών μου) , σκούπισα και το τελευταίο μόριο σκόνης της (της σκέψης) .
Και … μην γκρινιάζεις . Να είσαι σίγουρος , πως εάν και εφ’ όσον «εκδοθώ» , για σένα θα είναι … όλα τζάμπα … χάρισμα , πως το λένε …
Έτσι λοιπόν , φάε άφοβα όλα τα ευρώπουλα σου , σαν καλό τζιτζίκι και … έχει ο Θεός .
Φιλί κι από μένα .
Yiannis Stoupis
5 Φεβρουαρίου , 2012 at 08:15
Kυρία μου, δεν μπορείς να φύγεις εύκολα απο μια σχέση….
Εμείς χαιρόμαστε την γραφή σου, εσύ χαίρεσαι την αποδοχή και το θαυμασμό μας. Όμως πρέπει να αναγνωρίσεις, ότι ο καθένας απο εμάς τους αναγνώστες σου, σου έδωσε κάτι. Ο γράφων σε έμαθε τον Αγιο που γιορτάζει -Θεέμου πως μιλάω μαζί της;;;???- την ημέρα που ήρθες εις γάμου κοινωνίαν, την ημέρα λέγω που είναι η σπουδαιοτέρα δια μια γυνή και μάλιστα αμαρτωλή!!!!!
Σε ευχαριστούμε για τα 5 χρόνια. Σου εύχομαι να μπορείς να μας δίνεις για πολλά χρόνια ακόμα.
Liakada
5 Φεβρουαρίου , 2012 at 13:40
Ημουν ετοιμη να σου γραψω » μην τολμησεις να διανοηθεις να σταματησεις να γραφεις … Κι εγω τι θα διαβαζω?» οταν επεσα πανω στην νεα σου αναρτηση! ευτυχως φυσηξε ανεμος αισιοδοξιας και δεν μας εγκατεληψες ακαρδα!
Μακιαα
Liakada
5 Φεβρουαρίου , 2012 at 13:41
Ασε που αν κοψεις την πληκρολογηση με τι θα κανεις ψυχοθεραπεια? χιχχι Εκτος αν… απασχολεις αλλοιως τα χερια σου! 😉 πλεξιμο πχ !