Αν θέλεις να μάθεις , ποιοί είναι φίλοι σου , ζήτα δανεικά . Αν θέλεις να αποκτήσεις εχθρούς , δάνεισέ τους . (Maugham)
Μην επιθυμείς για τον συνάνθρωπό σου ό, τι και για τον εαυτό σου , γιατί ίσως … έχει διαφορετικά γούστα . (G.B. Shaw)
Θεέ μου , σώσε με από τους φίλους μου . Με τους εχθρούς μου , κάπως θα τα καταφέρω και μόνος μου . (Voltaire)
Το συμφέρον , μιλάει όλες τις γλώσσες και ξέρει να παίξει όλους τους ρόλους . Ακόμη και τον ρόλο της … αφιλοκέρδειας . (La Rochefoucauld)
Το μεγαλύτερο μέρος των αφορισμών , είναι επανάλήψεις . (Voltaire)
Το μεγαλύτερο κεφάλαιο , είναι η τιμιότητα . (Goldoni)
Η πιο ευχάριστη κουβέντα , είναι εκείνη , όπου δεν υπάρχει συναγωνισμός , αυταρέσκεια , σύγκριση , παρά μόνο μια ήσυχη ανταλλαγή των συναισθημάτων . (Samuel Johnson)
Η καλύτερη πολιτική , είναι η εντιμότητα (Adam Smith)
Το καλύτερο φάρμακο για να μην σκέπτεσαι την δυστυχία σου , είναι η εργασία (Beethoven)
Στα πιο δυνατά δηλητήρια , κρύβεται η μεγαλύτερη ιαματική δύναμη (Giordano Bruno)
Είναι απίστευτο πόσο μεγάλη δύναμη μπορεί να έχει , έστω και η μικρότερη επιτυχία . (Clausewitz)
Όποιος είναι όμορφος χωρίς στολίδια , είναι ο … πιό όμορφος . (Lessing)
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση , από το να … ξεγελάς αυτόν , που σε είχε .. ξεγελάσει . (Ramler)
Anna-Silia 
faros
3 Δεκεμβρίου , 2008 at 00:00
Ξέρεις μου κάνει εντύπωση, το εξής πράγμα. Λέει κάποιος κάτι και εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να το θεωρούμε κάτι το … σπουδαίο (χωρίς να είναι) !
Με πολλά από τα παραπάνω διαφωνώ, όμως θα σχολιάσω το τελευταίο.
Ίσως αυτό να είναι σωστό, αν αναλογιστούμε την έκφραση … «μην ξεγελάς τον εαυτό σου» … προφανώς θέλουμε να χαλάσουμε την … τέλεια απόλαυση !
υ.γ. άσε που «δείχνει» και μια τάση αντεκδίκησης …
Καλησπέρα και καληνύχτα !
silia
3 Δεκεμβρίου , 2008 at 01:05
@ faros
Δεν είναι ούτε συμβουλές , ούτε κανόνες ζωής , αυτά .
Είναι λόγια κάποιων ανθρώπων επώνυμων , ή μη .
Αξίζει τα λόγια των ανθρώπων , να τα ακούμε , να τα επεξεργαζόμαστε μέσα μας , και να βγάζουμε τα συμπεράσματα μας και έτσι να κρατάμε πάντα τον Νου σε εγρήγορση . Δεν είναι αναγκαίο να συμφωνήσουμε , μ ‘ αυτά , ούτε να τα θαυμάσουμε σαν … σοφίες .
Θα … συμφωνούσα με το σχόλιο σου για το τελευταίο , μόνο με την προϋπόθεση , ότι θα μπορούσαμε να παραδεχτούμε ότι πρώτος ο εαυτός μας , …. μας ξεγέλασε .
Αλήθεια , σε ξεγέλασε ποτέ ο εαυτός σου ;
olvios
3 Δεκεμβρίου , 2008 at 10:48
Η κάθε εποχή έχει τα δικά της `τσιτάτα`, αλλά και κάθε κάστα και κάθε τόπος.
Αυτά που αποδείχτηκαν διαχρονικά, έχουν αξία εκτός από ιστορική και χρηστική.
Αλλά και για αυτά έχουμε `αντίδοτα` ιδικά στην λαϊκή μας παράδοση.
Καλημέρα και καλό μήνα
🙂
museum
3 Δεκεμβρίου , 2008 at 11:21
Καλημέρα Silia,
Τα αποφθέγματα βγάζουν αλήθειες αν γνωρίζουμε την οπτική του συγγραφέα, το στυλ του, μα και λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές συνθήκες για να πραγματοποιηθούν. Και η αλήθεια έχει πολλές συνιστώσες, σωστά;
Κάποιες φορές ή πιο συχνά, οι αλήθειες μας φοβίζουν, έτσι υψώνουμε ασπίδες, τείχη προστασίας μέσω ενδεχόμενης απόρριψής τους ή και διαφωνίας. Εν κατακλείδι, η αλήθεια δεν σημαίνει τη μη λήθη; Και ότι αποτυπώνεται ανεξίτηλο, αξέχαστο στο χρόνο, κάποια αλήθεια δεν κρύβει;
Με όλες στις σταγόνες θα συμπλεύσω στην δόση αλήθειας που περιέχουν. Αγαπημένη σταγόνα:
Η πιο ευχάριστη κουβέντα , είναι εκείνη , όπου δεν υπάρχει συναγωνισμός , αυταρέσκεια , σύγκριση , παρά μόνο μια ήσυχη ανταλλαγή των συναισθημάτων .
Ο λόγος; Μην περιμένετε να σας εξηγήσω και το λόγο …
faros 2
3 Δεκεμβρίου , 2008 at 13:49
Δεν μου έρχεται κάτι το συγκεκριμένο … όμως … δύσκολο νομίζω να πει κανείς κάτι τέτοιο …
(ότι δεν σε ξεγέλασε … )
Είπαμε, σε τούτο το μπλογκ, δεν λέμε ψέματα !!!
Λοιπόν, είναι το πιο πιθανό !
(να τα … κατάφερε !!! )
Πολύ Θερμή Καλημέρα !
sikofagos
3 Δεκεμβρίου , 2008 at 18:10
Eμεις στο χωριό, που δεν ξέρουμε και πολλά γράμματα, έχουμε τις δικές μας σταγόνες, τις παροιμίες, που τις κοπανάμε ο ένας στον άλλον καθε τρεις και λίγο, κι αποβλακωνόμαστε με τη σοφία τους.
-«Οποιος βιαζεται σκοντάφτει».
-Ναι, ωρε, αλλά «το γοργόν και χάρη έχει».
-Ωρε «στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό».
-Ναισκε, αφέντη μου, αλλά «η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται».
-Και σου λέω,, βορέ κουρλέ, «κάλλιο αργά παρά ποτε».
-Μωρέ «στη βράση κολλάει το σίδερο»…
-Α, καλά… ¨σαραντα πέντε γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση» …
-Ε, διαλ’ έμπα μέσα σου, μα «σπίτι δίχως γιαννη προκοπη δεν κάνει…»
κι ακόμη τσακωνόμαστε…
Καλό βράδυ σε όλους σας….
ritsmas
3 Δεκεμβρίου , 2008 at 21:36
καλησπέρα αγαπημένη μας Σιλια. Μας διευκολύνεις και μας υπενθυμίζεις ξεχασμένες φράσεις….
silia
3 Δεκεμβρίου , 2008 at 23:14
@ olvios
Είμαστε τυχεροί σαν λαός …
Ένας λαός πλούσιος σε «τσιτάτα» , όχι μόνο από την λαϊκή παράδοση , αλλά κυρίως από την … αρχαία παρακαταθήκη …
Τί να πρωτοθυμηθώ …
Τί να πρωτοειπώ …
silia
3 Δεκεμβρίου , 2008 at 23:18
@ museum
Όχι δεν χρειάζονται εξηγήσεις … Υπέροχη η «σταγόνα» η αγαπημένη σου .
Η δική μου αγαπημένη είναι η :
«Όποιος είναι όμορφος χωρίς στολίδια , είναι ο … πιό όμορφος»
και … θα δώσω εξήγηση :
Μου την έλεγε η μάνα μου …
silia
3 Δεκεμβρίου , 2008 at 23:24
@ faros 2
«…Είπαμε, σε τούτο το μπλογκ, δεν λέμε ψέματα !!!»
——————————–
Γιατί ; … στα άλλα (μπλογκ) λέμε ψέμματα ;
=========================
Πάντως εμένα φίλε μου , πολλές φορές με …. ξεγέλασε ο εαυτός μου …
Δυστυχώς …
Κι άλλες φορές … ευτυχώς .
silia
3 Δεκεμβρίου , 2008 at 23:45
@ sikofagos
Έννοια σου , τζόγια μου , και είτε στο χωριό είτε στην πόλη ζει κάποιος , είτε δεν ξέρει γράμματα , είτε είναι βουτηγμένος μέσα σ’ αυτά , τις παροιμίες τις έχει «κορώνα στο κεφάλι του» … Είναι τα τυχερά της ράτσας μας αυτά … Είχαμε πάρα πολλές … κληρονομήσαμε κι απ’ τους Τούρκους χιλιάδες …
Είναι πλούτος για έναν λαό , οι παροιμίες …
Σου χαρίζω κι εγώ τρία ζευγάρια σαν αυτές που είπες (σε αντιπαράθεση δηλαδή) :
α) Χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις , φίλα το .
β) Χέρι που έφτυσες , μην το φιλάς .
α) Χρυσάφι πιάνει , χώμα γίνεται .
β) Χώμα πιάνει , χρυσάφι γίνεται .
α) Απρίλη βρέχει , άχυρα θα φάς . Μάη βρέχει , θημωνιές θα κόψεις .
β) Απρίλης χωρίς βροχή , Μάης χωρίς τριαντάφυλλα .
Αλλά πάνω απ’ όλες (για μένα τουλάχιστον) είναι η τούρκικη παροιμία :
«Μαύρος και σιχαμερός , αλλά , της καρδιάς μου διαλεχτός» .
Σε συμβουλεύω να γίνει αυτή η παροιμία και δική σου αγαπημένη ,…. και όχι να μου … κομπλεξάρεσαι με τον Λιβιεράτο , μη χ….ω .
silia
3 Δεκεμβρίου , 2008 at 23:51
@ ritsmas
Γειά σου και σε σένα γλυκειά Ρίτσα .
Όσο μπορώ να … θυμάμαι , θα επιχειρώ και να … υπενθυμίζω …
Λατρεύω και θαυμάζω σαν … θεότητα την Μνήμη .
Τα φιλιά μου .
sikofagos 2
4 Δεκεμβρίου , 2008 at 00:24
Σιλια μου, ναι, ο μαυρος, την υιοθετώ πάραυτα!
χεχε
Υ.Γ. εγω δεν εχω κανενα κόμπλεξ κατωτερότητας με τον Λιβιερατο. [Ελπίζω να μην εχει κι αυτος κόμπλεξ ανωτερότητας με μενα! χεχεχε]
Καλό σου ξημερωμα. 🙂
Καναλιώτης
4 Δεκεμβρίου , 2008 at 01:35
Για αρχή γεια σας 🙂
μου επιτρέπετε να πω και εγώ μερικές απο τον τόπο μου;;;;
κάλλιο αυγά παρά πουρέ
το πετρωμένο φαγείν αδύνατον
😆
Λάκης Φουρουκλάς
4 Δεκεμβρίου , 2008 at 06:23
Καλές οι ατάκες που συνέλεξες. Ήταν μια έκπληξη ότι δεν δημοσίευσες καμιά από τον μέγιστο Όσκαρ Ουάιλντ, αλλά θα τ’ αντέξω κι αυτό:) Μέρα καλή
glaykiyou
4 Δεκεμβρίου , 2008 at 12:49
Αν θέλεις να αποκτήσεις εχθρούς , δάνεισέ τους …
Tώρα εξηγείται γιατί με αποφεύγει μια….λογικό!
faros 3
4 Δεκεμβρίου , 2008 at 15:19
Ό,τι κάνεις εδώ, (δεν) σημαίνει ότι το κάνεις και εκεί.
Ό,τι (δεν) κάνεις κάπου, επίσης (δεν) σημαίνει ότι (δεν) το κάνεις και αλλού !!!
Την Καλημέρα μου !
silia
4 Δεκεμβρίου , 2008 at 19:45
sikofagos 2
«Τον αράπη (μαύρος) κι αν τον πλένεις , το σαπούνι σου χαλάς» .
Παροιμία , που δείχνει την … απελπισία μου με … σένα , που θαρρείς πως ο Λιβιεράτος είναι πιο όμορφος (επειδή είναι πιο ψηλός) από σένα …
Βρε , είναι κρυόκωλος σου λέω ….
=================
Κάνε πλάκα ο sikofagos , να είναι ο ….Λιβιεράτος , λέει , και τόση ώρα (μέρες) να μιλώ με δαύτον .
ΤΟ … ρεζίλι …
silia
4 Δεκεμβρίου , 2008 at 19:51
@Καναλιώτης
Τα … αυγά , ανεβάζουν την … χοληστερίνη .
Και όσον αφορά την πέτρα στα δόντια , ναι όντως είναι πολύ ενοχλητική όταν τρως … Να επισκεφθείτε έναν καλό περιοδοντολόγο .
a_noble_child
4 Δεκεμβρίου , 2008 at 23:23
Θα πω και το δικό μου αγαπημένο αλλά και αυτό με το οποίο δεν συμφωνώ:
«Θεέ μου , σώσε με από τους φίλους μου . Με τους εχθρούς μου , κάπως θα τα καταφέρω και μόνος μου .»
και «Αν θέλεις να μάθεις , ποιοί είναι φίλοι σου , ζήτα δανεικά .»
αντίστοιχα…
silia
4 Δεκεμβρίου , 2008 at 23:28
@ Λάκης Φουρουκλάς
Όλα τα … αντέχει ο άνθρωπος .
Καλώς όρισες στα μέρη μου .
Λατρεύω τους ανθρώπους , που λατρεύουν τα βιβλία .
silia
4 Δεκεμβρίου , 2008 at 23:43
@ glaykiyou
Το ότι σε αποφεύγει , δεν είναι ίσως (ακριβώς) έχθρα .
Έχθρα είναι , ό, τι πιθανώς σκέφτεται για σένα .
silia
4 Δεκεμβρίου , 2008 at 23:45
@ faros 3
Πω , πω … σαν να λες αποφθέγματα , μιλάς Φάρε μου ….
Επιρρεάστηκες βλέπω …
silia
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 00:30
@ a_noble_child
Τελικά , … πιστεύεις ή όχι στην Φιλία ;
(με … κεφαλαίο το Φ , στη φιλία).
a_noble_child
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 00:46
Δεν πιστεύω ότι η φιλία έχει να κάνει με οικονομικές δοσοληψίες…σημασία έχει να στεναχωριέται ο άλλος με τα προβλήματά σου, να ήθελε να μην είχαν εμφανιστεί και να έχει διάθεση να βοηθήσει όπως μπορεί ανάλογα και με τα δεδομένα της δικής του ζωής(γιατί ο φίλος είναι μια αυτόνομη οντότητα με δική του ζωή)
Πιστεύω στη φιλία με απόσταση και η εξιδανικευμένη φιλία ίσως να υπάρχει ως εξαίρεση που επιβεβαιώνει αυτό τον κανόνα.
Από αυτό απορρέει και ο διαρκής φόβος της μετατροπής της φιλίας σε έχθρα που όμως ως συγκεκαλυμμένη φιλία είναι πολύ πολύ πολύ πιο επικίνδυνη
(άμεση απάντηση ε?)
a_noble_child
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 00:49
ως συγκεκαλυμμένη* (σκέτο)
Φόβος δε που δεν έχει να κάνει-θα συμπληρώσω- μόνο με μια κατάσταση απώλειας της φιλίας αλλά διατήρησής της με εχθρικό φόντο
a_noble_child
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 01:00
και 2 κείμενα που έχω δημοσιεύσει και στο blog μου(συγγνώμη αν γίνομαι κουραστική):
«Η φιλία τρέφεται από την παρατήρηση και τη συνομιλία, ο έρωτας γεννιέται και τρέφεται από τη σιωπηρή ερμηνεία. Οι φίλοι κατά τον Προυστ είναι άνθρωποι με καλή θέληση, που συμφωνούν απερίφραστα πάνω στη σημασία που έχουν τα πράγματα, οι λέξεις και οι ιδέες. ‘Όμως, ένας μέτριος έρωτας αξίζει περισσότερο από μια μεγάλη φιλία : γιατί ο έρωτας διαθέτει μεγάλο πλούτο από σημεία. Γιατί όσα περικλείονται στο σημείο είναι πολύ πιο βαθιά από τις διευκρινισμένες σημασίες. Κάτι που ασκεί βία επάνω μας έχει πολύ μεγαλύτερο πλούτο από τους καρπούς της καλής μας θέλησης ή της προσεκτικής μας εργασίας, και πολύ πιο σημαντικό από την ίδια τη σκέψη είναι «αυτό που δίνει αφορμές για σκέψη», πιο σημαντικός απ΄ το φιλόσοφο, ο ποιητής. Η φιλία είναι πάντα κάτι δευτερεύον, ουσιαστικά μηδαμινό, η απόλαυση της φιλίας είναι κάτι μέτριο, ανάμεσα στην κούραση και την πλήξη, ο φίλος αξίζει περισσότερο για το θέαμα που προσφέρει παρά για τις κοινές ιδέες ή τα κοινά αισθήματα που μας προκαλεί. Για κάποιο λόγο, οι καλύτεροι φίλοι είναι αυτοί που δεν πιστεύουν στην αξία της φιλίας. Τα ανώτερα πνεύματα δεν είναι ικανά να μας μεταδώσουν κάποια αλήθεια που θα μας επιτρέψει να αποφύγουμε την προσωπική μας μαθητεία. Ένα ανώτερο λοιπόν πνεύμα ή ένας επιστήθιος φίλος δεν αξίζουν όσο ένας σύντομος έρωτας. Η φιλία δημιουργεί πάντα ψεύτικες επικοινωνίες, βασισμένες σε παρεξηγήσεις και δεν ανοίγει παρά ψεύτικα παράθυρα. Ο έρωτας, πιο διορατικός, αποφεύγει κατ’ αρχή κάθε επικοινωνία.»
ΜΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ Γιώργος Κλείτσας (Ομιλία προς τα μέλη της Mensa)
και αγαπημένη Οριάννα Φαλάτσι:
«Η φιλία δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον έρωτα(…) Η φιλία είναι ένα εφήμερο μέσο, τεχνητό και πολύ συχνά ψεύτικο. Μην περιμένεις ποτέ από μία φιλία τα θαύματα που κάνει ο έρωτας! Οι φίλοι δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τον έρωτα. Δεν μπορούν να σε αποσπάσουν από τη μοναξιά, να γεμίσουν το κενό, να προσφέρουν αυτό το είδος συντροφιάς. Έχουν τη δική τους ζωή, τους δικούς τους φίλους, τους δικούς τους έρωτες. Είναι αυτόνομες οντότητες, είναι ξένοι, παροδικές παρουσίες και πάνω απ ‘ όλα χωρίς υποχρεώσεις. Οι φίλοι μπορούν και γίνονται φίλοι των εχθρών σου. Φεύγουν κι έρχονται κατά πως τους αρέσει και τους εξυπηρετεί κι εύκολα σε ξεχνούν: δεν το κατάλαβες; Υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια. Καλόπιστα ίσως. Στηρίξου πάνω μου, φώναξε εμένα, έλα σε μένα. Όταν όμως τους φωνάξεις, στις περισσότερες περιπτώσεις γίνονται άφαντοι. Όταν τους βρεις, έχουν κάποια επείγουσα υπόθεση και δεν έρχονται. Κι αν έρθουν, αντί για λαγούς με πετραχήλια, σου φέρνουν μια χούφτα χαλίκια: τα υπολείμματα, τα ψίχουλα του εαυτού τους. Το ίδιο κάνεις κι εσύ μαζί τους. Όχι, εμένα δεν μου αρκεί η φιλία. Εγώ έχω ανάγκη από τον έρωτα. Έχω ανάγκη από το να αγαπάω και να με αγαπούν με τις δεσμεύσεις του έρωτα, με τις δυσκολίες του έρωτα, το απόλυτο και τις τυραννίες του έρωτα, του έρωτα της ψυχής και του σώματος. Τον χρειάζομαι όσο χρειάζομαι την τροφή και το νερό, σου έλεγα, αυτό χρειάζομαι για να επιβιώσω. Κι έπειτα έλεγα αγάπα με κι άσε με να σ’ αγαπώ, αγαπημένε. Δεν είμαι απλώς ένα θεσπέσιο άγαλμα από σάρκα και οστά…
ellinida
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 11:54
Η καλύτερη πολιτική , είναι η εντιμότητα.
Νομίζω πως προτιμάω αυτό. Οχι πως διαφώνισα με τα άλλα.
Καλημέρα.
olvios
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 11:55
Όμως, ένα μέτριο μίσος αξίζει περισσότερο από μια μεγάλη φιλία : γιατί το μίσος διαθέτει μεγάλο πλούτο από σημεία. Γιατί όσα περικλείονται στο σημείο είναι πολύ πιο βαθιά από τις διευκρινισμένες σημασίες. Κάτι που ασκεί βία επάνω μας έχει πολύ μεγαλύτερο πλούτο από τους καρπούς της καλής μας θέλησης ή της προσεκτικής μας εργασίας, και πολύ πιο σημαντικό από την ίδια τη σκέψη είναι «αυτό που δίνει αφορμές για σκέψη», πιο σημαντικό απ το φιλόσοφο, ο ποιητής
Η φιλία είναι ένα εφήμερο μέσο, τεχνητό και πολύ συχνά ψεύτικο ……ενώ ο έρωτας είναι αιώνιο μέσο, φυσικό και πολύ συχνά αληθινό !!!!!!!!
…….
Μου ήρθε στο μυαλό ένα αστείο της τάξης που μας έλεγε ο μαθηματικό μας για τα παράδοξα που προκύπτουν αν δεν ορίζουμε με πληρότητα και σαφήνεια τις ένοιες που χρησιμοποιούμε .
…….
Ο κανόνας είναι όργανο
Το όργανο είναι αστυνομικός συνεπώς …
Ο αστυνομικός είναι ….κανόνας
faros 4
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 14:13
… παλαιόθεν … (μια από τις αδυναμίες μου) !
Καλημέρα (όλη μέρα), την αξίζεις !
silia
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 15:24
@ a_noble_child
Ούτε κι εγώ πιστεύω , πως έχουν κάποια σχέση τα οικονομικά (σαν συναλλαγή) με την φιλία .
Από εκεί και ύστερα όμως θα έλεγα , με επιφύλαξη , πως δεν συμφωνώ , ούτε με τον Προυστ , ούτε με τον Γιώργο Κλείτσα , ούτε με την υπέροχη ομολογουμένως γραφή και λόγο της Οριάννα Φαλάτσι . Και χρησιμοποιώ τον όρο «με επιφύλαξη» , γιατί δεν μπορείς να είσαι κάθετα αντίθετος (ή και να συμφωνείς απόλυτα) , όταν δεν έχεις ολοκληρωμένη αντίληψη των λεγομένων κάποιου . Δεν πρέπει δηλαδή να κρίνεις τον λόγο κάποιου , από αποσπασματικές αντιλήψεις .
silia
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 15:51
@ ellinida
«Η καλύτερη πολιτική , είναι η εντιμότητα.»
———————————–
Μμμμ … συμφωνώ α*π*ό*λ*υ*τ*α … Το θεωρώ όμως κάτι σαν … όνειρο θερινής νυκτός .
Πριν χιλιάδες χρόνια , είπε ο Πλάτωνας :
Η ιδανικήΠολιτεία θα επιτευχθεί , όταν όλοι οι ηγέτες γίνουν φιλόσοφοι , ή οι φιλόσοφοι ηγέτες .
———————————
Χαίρομαι που σε βλέπω εδώ .
silia
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 16:20
@ olvios
Επαναλαμβάνω και εδώ , πως δεν πρέπει η κρίση μας να είναι απόρροια αποσπασματικής αντίληψης των πραγμάτων …
—————————-
Αυτό με …. το όργανο , εγώ το ξέρω με … μπουζούκι , και όχι με κανόνα .
————————–
Να έχεις ένα ευχάριστο απόγευμα .
silia
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 16:31
@ faros 4
«Γνωρίζεις»…. (κατανοείς) καλύτερα έναν άνθρωπο , όταν μαθαίνεις τις μικρές του αδυναμίες .
———————————
Καλημέρα και σε σένα .
museum
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 16:51
Γεια σου Silia,
Μόλις τώρα μου ήρθαν λίγες ‘εξυπνάδες’ με email. Άφησα εκτός κάποια που δεν μου άρεσαν. Θα μου επέτρεπες να άφηνα κι εγώ μερικά εδώ:
Η διαφορά μεταξύ ιδιοφυΐας και βλακείας είναι ότι η ιδιοφυΐα έχει όρια.
Ο καλύτερος τρόπος για να κρατάς το λόγο σου είναι να μην τον δίνεις.
Μην κρατάς αρνητική στάση λέγοντας: Δε θα επιτύχω, δε θα επιτύχω…
Προτιμότερη είναι η θετική στάση: Θα αποτύχω, θα αποτύχω.
Όσο απλό είναι να περιπλέξεις τα πράγματα, τόσο περίπλοκο είναι να τα απλοποιήσεις.
Όταν ένας άντρας ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου στην σύζυγό του, δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: ή είναι καινούρια σύζυγος ή είναι καινούριο το αυτοκίνητο.
Μην εκνευρίζεσαι αν ο γείτονάς σου έχει το στέρεο ανοιχτό στις δύο το πρωί. Τηλεφώνησέ του στις τέσσερις και πες του πόσο σου άρεσε.
Καταλαβαίνεις ότι γέρασες από τη στιγμή που τα κεριά κοστίζουν περισσότερο από την τούρτα.
Το μόνο κοινό που έχουν το National Geographic και το Playboy είναι ότι σου επιτρέπουν να δεις πολλά μέρη που ποτέ δε θα επισκεφτείς.
—————————————–
ΑΔΡΑΞΤΕ ΗΜΕΡΑΣ και ΌΜΟΡΦΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ !!
a_noble_child
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 18:33
Παρέθεσα τα δύο κείμενα για να καταστήσω σαφέστερη τη δική μου άποψη για τη φιλία(ως υποστηρικτικά) κι όχι γιατί η άποψή μου διαμορφώθηκε από όσα λέγονται σ’ αυτά…
Ελπίζω να έγινε σαφές το αν και πως εγώ πιστεύω στη φιλία, ερώτημα που μου έθεσες άλλωστε! 😉
silia
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 18:44
@ museum
M’ αυτό το «Όσο απλό είναι να περιπλέξεις τα πράγματα, τόσο περίπλοκο είναι να τα απλοποιήσεις.» , μου θύμισες μια απάντηση που έδωσα κάποτε σε κάποιον φίλο , που με ρώτησε :
– Απορώ γιατί κάνετε…τα εύκολα,δύσκολα.
Η απάντησή μου ήταν (λίγο πολύ) η εξής :
– Φίλε μου :
Δεκάδες απαντήσεις , για ένα τόσο απλό φαινομενικά ερώτημα …
Μου είναι αδύνατον να σας τις δώσω (τις απαντήσεις) όλες …
Ωστόσο θα επιχειρήσω να σας δώσω μερικές … Και από αυτές εσείς κρατάτε όποια θέλετε … όποια σας ταιριάζει … ή σας βολεύει … ή προτιμάτε … ή εκλέγετε …. ή ξεχωρίζετε ως αρμόζουσα στο ταπεραμέντο , ή στα προσωπικά σας γούστα , ή στην σκέψη που είχατε όταν εκφράσατε το ερώτημά σας ….
Απ.1 : – Γιατί ΔΕΝ μπορώ να κάνω τα δύσκολα , εύκολα .
Απ.2 : – Γιατί τα δύσκολα , δύσκολα γίνονται εύκολα .
Απ.3 : – Γιατί τα εύκολα , δεν είναι δύσκολο να γίνουν δύσκολα .
Απ.4 : – Γιατί είναι δύσκολο να κάνεις τα εύκολα δύσκολα .(κι εγώ μπορεί να είμαι … μαζόχα) .
Απ.5 : – Γιατί είναι εύκολο να κάνεις τα εύκολα , δύσκολα (κι εγώ μπορεί να μην είμαι άνθρωπος , που θέλει να καταπονεί εύκολα τον εαυτό του) .
Απ.6 : – Γιατί …. «Η ζωή , είναι δύσκολη» (αυτό είναι ο Α’ κανόνας – Νόμος του Βουδδισμού ….κι εγώ , μπορεί να είμαι ΚΑΙ βουδδίστρια …
Απ.7 : Γιατί αν έκανα τα δύσκολα , εύκολα , θα ήμουν θαυματοποιός (κι εγώ ΔΕΝ είμαι)
Απ.8 : – Γιατί , πώς αλλιώς θα κρατούσα ζωηρό το … ενδιαφέρον σας ; …
Απ.9 : – Γιατί έτσι λειτουργώ , όταν είμαι θλιμμένη .
Απ.10 : – Γιατί … νυστάζω …
========================
Όπως και να έχει , διαβάζοντας τα «αποφθέγματά» σου , χαμογέλασα , κι αυτό είναι ένα καλό … «εισητήριο» , για να «ταξιδέψω» άνετα και ευχάριστα μέσα στο Σαββατοκύριακο , που μας ξημερώνει .
Ευχαριστώ .
silia
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 19:00
@ a_noble_child
Για μένα … σαφέστατο .
Το ίδιο πιστεύω (ότι δηλ. έγινε σαφές) και για όλους τους άλλους , που μας διαβάζουν .
Απλά σου έκανα την ερώτηση γιατί μου φάνηκε πως το … αγαπημένο σου «“Θεέ μου , σώσε με από τους φίλους μου . Με τους εχθρούς μου , κάπως θα τα καταφέρω και μόνος μου» , δεν ερχόταν σε απόλυτη αντίθεση με το … μη αγαπημένο σου
“Αν θέλεις να μάθεις , ποιοί είναι φίλοι σου , ζήτα δανεικά .”.
——————
Να έχεις ένα γλυκό και ανέφελο Σαββατοκύριακο .
a_noble_child
5 Δεκεμβρίου , 2008 at 19:32
Ναι λογικότατη η ερώτηση…ίσως έπρεπε από μόνη απ’ την αρχή να κάνω ένα σχόλιο γι’ αυτό…
Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα εύχομαι! 🙂
αλέξανδρος ανδρουλάκης
6 Δεκεμβρίου , 2008 at 03:28
Σταγόνες και …πάλη.
silia
6 Δεκεμβρίου , 2008 at 10:25
@ αλέξανδρος ανδρουλάκης
… Eλληνορωμαϊκή θα έλεγα , αλλά με μια δεύτερη ματιά στους …. «σταγονίζοντες» , αντιλαμβάνομαι ότι είναι όλοι σχεδόν … αγγλοσάξονες , και βορειο-κεντρικοευρωπαίοι .
———————————–
Χρόνια πολλά για τα γενέθλια .
@ a_noble_child
Φιλιά 😉
faros
6 Δεκεμβρίου , 2008 at 11:50
Καλημέρα και καλό σαββατοκύριακο !
olvios
7 Δεκεμβρίου , 2008 at 12:36
καλημέρα
faros
7 Δεκεμβρίου , 2008 at 13:20
Και πάλι την Καλημέρα μου !
silia
7 Δεκεμβρίου , 2008 at 16:06
@ olvios
και
@ faros
=================
Καλήμέρα και σε σας .
Δεν είναι πως … δεν σας νοιάζομαι , είναι που … πνίγομαι από δουλειά και υποχρεώσεις .
Είναι που είμαι και κακόκεφη .
———————–
Μπoρα είναι , θα περάσει … (μάλλον) .
faros
7 Δεκεμβρίου , 2008 at 20:04
Δύσκολη μέρα σήμερα … άστα …