RSS

ΠΟΛΛΑΠΛΟΙ … ΟΡΓΑΣΜΟΙ (το παρόν ποστ , διαβάζεται μαζί με το προηγούμενο)

09 Απρ.

.
Κατέβηκε ράθυμα κι ανόρεχτα από το ταξί , αφού πρώτα μέτρησε και ξαναμέτρησε τα ρέστα που της έδωσε ο ταξιτζής , σαν να μην ήθελε να τελειώσει αυτή η κούρσα και να μπει στο σπίτι της . Έσυρε το βήμα της μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας . Είχε σταματήσει το ταξί ένα τετράγωνο πριν το σπίτι για να περπατήσει λίγο και να σκεφτεί . Θα γυρνούσε με τα πόδια … Ήθελε τόσο πολύ να έχει χρόνο για σκέψη , αλλά …το χρειαζόταν το ταξί . Ο κινηματογράφος που είχε πάει , ήταν τόσο μακρυά … Λίγο πριν ξεκλειδώσει την πόρτα της πολυκατοικίας  , “έκλεισε” το κινητό , που είχε ανοίξει φεύγοντας …  -«Αν χρειαστείτε κάτι πάρτε με»- , αλλά τζάμπα το κουβαλούσε το κινητό και τζάμπα το κρατούσε ανοιχτό ακόμα και μέσα στην κινηματογραφική αίθουσα … Ποτέ του δεν την έπαιρνε για να την ρωτήσει οτιδήποτε … Σαν να μην την χρειαζόταν ποτέ … Στον καθρέφτη της εισόδου της οικοδομής , κοιτάχτηκε αφηρημένα . Μαλλιά άτονα , σαν θλιμμένα , πουκάμισο κουμπωμένο μέχρι ψηλά στο λαιμό … Αξιοπρέπεια … Της ήρθε να μουντζώσει το είδωλό της στον καθρέφτη , αλλά αντ’ αυτού  ξεκούμπωσε το πρώτο κουμπί … Ήθελε να πάρει λίγο αέρα . Ασφυκτιούσε … Τίποτα … ο κόμπος στο λαιμό , παρέμεινε . Μέσα στο ασανσέρ , της ανέβηκαν τα πρώτα αναίτια (νόμιζε) δάκρυα , που τα σκούπισε με την ανάποδη του χεριού … Έβγαλε βιαστικά ένα χαρτομάντηλο από την τσάντα της και φύσηξε την μύτη . Παράχωσε γρήγορα-γρήγορα το τσαλακωμένο χαρτομάντηλο στο βάθος της τσάντας κι αμέσως το μετάνοιωσε … Έπρεπε να σκουπίσει και τα δάκρυα , που αυλάκωναν καταστροφικά το μακιγιάζ της και  σε λίγο θα «κατάπιναν» και το στρώμα του consealer που πάλευε να καλύψει τους μόνιμους (πια) μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια … Δεν προλάβαινε όμως … Μόλις στον δεύτερο όροφο (… αναλογίστηκε το προικώο ρετιρέ που είχαν πουλήσει για να μπεί μέτοχος στην Εταιρεία … Εκεί που της φόρεσε το πρώτο … κέρατο με την ξανθιά … να δεις … πως την έλεγαν … ) , το ασανσέρ σταμάτησε και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα και ψιλορρουφώντας την μύτη … μπούκαρε μέσα …
Σχετική ησυχία . Ο σύζυγος , μισοξαπλωμένος μπροστά στην TV , έβλεπε τις νυχτερινές ειδήσεις . Παιδιά , δεν υπήρχαν … Τσιγκούνης και σ’ αυτό … «Δεν μου χρειάζονται παιδιά», είχε πει παλιότερα και δεν δέχτηκε κουβέντα… Αυτό ήταν όλο …
Σαν να μην … μπήκε , ένα πράμα … Μόνο ο γάτος παράτησε την ξάπλα του και τρίφτηκε στα πόδια της γουργουρίζοντας . Τότε ήταν που και ο άλλος , ο … ξαπλωμένος «γάτος» , παράτησε το τηλεκοντρόλ και …
– Πού ήσουν ;… Άργησες …
– Ε , όχι και άργησα … ούτε 12 δεν είναι ακόμα …
…είπε καθώς σήκωνε το μανίκι για να δει την ώρα , αλλά μάταια … Το ρολόϊ της , έλειπε …
– Μην κοιτάς την ώρα … Το ρολόϊ σου «αναπαύεται στο λαβομάνο του μπάνιου . Το ξέχασες , ως συνήθως … Απορώ αν θυμάσαι ποτέ τίποτα … Χαζοχαρούμενη .
Έρριξε μια γρήγορη ματιά στην οθόνη του κινητού
… “Στο σινεμά ήμουν … βραδινή προβολή … μόλις τέλειωσε”, ήθελε να πει αλλά κοιτάζοντας στην οθόνη του κινητού , εκείνο το :  «Παρασκευή 1 Απριλίου , ώρα : 23.55″ της “μπήκε” ο διάολος που λένε (τι σκ… πρωταπριλιά ήταν ακόμα) και το αποφάσισε απνευστί
– Ήμουν με τον … γκόμενο … Έκανα επί 2ωρο ένα φοβερό σεξ μωρό μου, με πολλαπλούς οργασμούς τόσο έντονους , που με το ζόρι στέκομαι στα πόδια μου. Φτιάξε μόνος σου βραδινό , γιατί είμαι για βουτιά στο κρεβάτι επί τόπου !» …
– Τί λες ;… Είσαι με τα καλά σου ;… (είχε σηκωθεί από τον καναπέ και τραύλιζε ελαφρά) … Έφαγα έξω , με παρέα … Εσύ στο σινεμά δεν είπες πως θα πήγαινες ;… μα τί λέω ;… ΤΙ ΛΕΣ ;;; ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ;;;…

– Πρωταπριλιά μωρό μου !… Συγκεντρώσου !… Πέντε λεπτά πριν τα μεσάνυχτα … Είναι ακόμα Πρω-τα-πρι-λιά …. you know ?… Λέμε … ψεμματάκια σήμερα . Σε γέλασα !…
Το χρώμα , επανήλθε γρήγορα στα μάγουλά του και κάνοντας ένα μορφασμό
– Είσαι εντελώς μαλακισμένη … Με τρόμαξες  … Μού’ κοψες και την λίγη όρεξη που θα μπορούσα να έχω για κουβέντα . Πάω για ύπνο …
Λίγο πριν μπει στο υπνοδωμάτιο , τον άκουσε να μουρμουρίζει :
– Για δες μούρη , για γκόμενο … Και «πολλαπλοί οργασμοί» κιόλας …
Εκείνος , ξάπλωσε αμέσως … Ήταν πτώμα … Τον είχε ξεθεώσει και η «μικρή» από νωρίς στην … «σύσκεψη» … Ωστόσο , δεν τον έπαιρνε ο ύπνος … Έμεινε μέσα στα σκοτεινά ψιλοσυγχισμένος  .
Πολύ αργότερα , ξάπλωσε κι εκείνη και νοιώθοντας τον ξύπνιο , του  χάιδεψε ελαφρά τον ώμο και επιχείρησε να τον γυρίσει προς το μέρος της .
– Ωχ , καημένη … Κόφτο …
– Γιατί ;… τί έχεις ;
– Είμαι … πτώμα , … Ήμουν με γκόμενα …
– Έλαααα… άστα τα ψεμματάκια . Η πρωταπριλιά , τελείωσε εδώ και ώρα … Μία και τέταρτο είναι η ώρα . Μπήκε πια η 2 του Απρίλη .
– Έτσι νομίζεις .
– Τί γκόμενα ;… Της 1ης ή της 2ας Απριλίου ;
Δεν της απάντησε . «Πολλαπλοί οργασμοί» σκέφτηκε και του ήρθε να γελάσει , αλλά κρατήθηκε και καμώθηκε πως κοιμάται ….
 

Αυτό το ποστ , αφιερώνεται , σε όλους τους σχολιαστές του … προηγούμενου ποστ μου .
 

Ετικέτες: , , , , ,

32 responses to “ΠΟΛΛΑΠΛΟΙ … ΟΡΓΑΣΜΟΙ (το παρόν ποστ , διαβάζεται μαζί με το προηγούμενο)

  1. olvios

    9 Απριλίου , 2011 at 06:04

    Καλημέρα Κυρία.
    (πως λέμε Κύριε μεγάλη η χάρη σου, που φροντίζεις και διαμορφώνεις ζωές και καθημερινότητα)

    Στραβός γιαλός ή στραβά αρμενίζου …….
    🙂

    Σημ.
    Πρέπει να αρχίσεις έρευνα αγοράς στους εκδοτικούς οίκους.

     
    • silia

      10 Απριλίου , 2011 at 01:11

      @ olvios
      Και ο γιαλός είναι στραβός … και εμείς στραβά αρμενίζουμε και … ανάθεμα τα στραβά μας , αν ξέρουμε τι κάνουμε και τι μας περιμένει …
      Και όχι … αυτή η απάντηση-σχόλιο , ουδεμία σχέση με την πολιτική έχει …
      Σημ.
      … πρέπει … ναι . Έτσι νομίζω κι εγώ .

       
  2. agriada52

    9 Απριλίου , 2011 at 19:05

    Στο προηγούμενο γέλασα. Τώρα γιατί σφίχτηκα; Αχρείος ο «κύριος»
    Ενώ η «κυρία», κυρία! Αξιοπρεπής και στο κεράτωμα…

     
    • silia

      13 Απριλίου , 2011 at 18:15

      @ agriada52
      Στο προηγούμενο γέλασες , γιατί είσαι γυναίκα .
      Τώρα σφίχτηκες , για … τον ίδιο λόγο .
      ——————————
      «Οι γυναίκες , είναι πάντα (ή σχεδόν πάντα) πιο αξιοπρεπείς σ’αυτές τις περιπτώσεις» … λένε οι γυναίκες .
      «Οι άντρες , είναι πάντα (ή σχεδόν πάντα) πιο αξιοπρεπείς σ’αυτές τις περιπτώσεις» … λένε οι άντρες …
      Τί να πεις …

       
  3. ακροβατιστής

    9 Απριλίου , 2011 at 21:30

    Ευχαριστούμε για την αφιέρωση Αννούσκα!
    Πραγματικά η γραφή σου περιγράφει πολύ γλαφυρά χαρακτήρες και συναισθήματα.Νομίζω οτι είναι ιδανική για σενάριο.Και είμαι σίγουρη οτι το έχεις σκεφτεί…Εγώ πάντως όταν γίνει η ταινία θα καμαρώνω λέγοντας στον εαυτό μου…είναι φίλη μου!(διαδικτυακή)
    Στο δια ταύτα του ποστ, πάντως, κάτι τέτοιες καταστάσεις είναι που φοβάμαι και ακούω γάμο,βάζω τα πόδια στους ώμους και τρέχω!Αλήθεια δεν είναι πολύ δύσκολο να εγκλωβιστεί κανείς σε τέτοιες άρρωστες καταστάσεις.Με την πιθανότητα και μόνο προτιμώ την μοναξιά.
    Καλό βραδυ και φιλιά!

     
    • silia

      14 Απριλίου , 2011 at 00:16

      @ ακροβατιστής
      Χμμμμ … και βέβαια το έχω σκεφτεί και έχω κάνει και κάποιες … απόπειρες , όπως πχ εδώ στο μπλογκ και συγκεκριμένα στο https://silia.wordpress.com/2009/04/01
      Έχω επιχειρήσει να πάρω μέρος και σε διαγωνισμό σεναρίου για ταινία μικρού μήκους , αλλά μου το επέστρεψαν ευγενικά , λέγοντας μου ότι ο διαγωνισμός αφορά άτομα … κάτω των … 40 ετών …
      Όταν ήμουν νέα , δεν είχα χρόνο για να γράφω ιστορίες …
      Τώρα , δεν έχω τα … «τυπικά προσόντα» …
      Δεν ξέρω αν κάτι θα αλλάξει και θα μπορέσεις να … καμαρώσεις λέγοντας στον εαυτό σου…»είναι φίλη μου!(διαδικτυακή)» …
      Ξέρω όμως , πως εγώ τώρα … καμαρώνω , που οι φίλοι μου (διαδικτυακοί και μη) , λένε κάτι τέτοιο για μένα και τα γραπτά μου .
      —————————————–
      Το να εγκλωβιστεί κανείς σε τέτοιες άρρωστες καταστάσεις , είναι … π.α.ν.ε.ύ.κ.ο.λ.ο !
      Καλό σου βράδυ .

       
  4. faros

    10 Απριλίου , 2011 at 08:18

    Συγνώμη, αλλά ΔΕΝ υπάρχει αξιοπρέπεια στο κεράτωμα …

    Απαράδεκτοι κι οι δύο …
    Γιατί, άραγε, δεν χωρίζουν ;
    Αυτό είναι το πιο έντιμο !

    Καλημερούδια !

     
    • silia

      14 Απριλίου , 2011 at 00:27

      @ faros
      «Γιατί, άραγε, δεν χωρίζουν ;»
      Απλή ερώτηση … Πολύπλοκη απάντηση …
      Το πιο συνηθισμένο : Από συνήθεια και αδιαφορία
      Το πιο πρόστυχο αλλά και σκληρό συνάμα : Από οικονομική ανάγκη και εξάρτηση …
      Από φόβο για το τι θα πει ο κόσμος , τί θα απογίνουν τα παιδιά , ακόμα και από φόβο για την ζωή τους ή την σωματική τους ακεραιότητα …
      Από έλλειψη θάρρους …
      Από έλλειψη εντιμότητας …
      Από … ηλιθιότητα (δεν συνειδητοποιούν καταστάσεις) …
      Από συναισθηματική διαταραχή (δεν ξέρουν τί ακριβώς κάνουν , γιατί το κάνουν ή νομίζουν πως είναι κάτι που θα παρέλθει από μόνο του ) …
      Τέλος πάντων … Τί να πω ;…
      Καλό ξημέρωμα .

       
  5. erimos

    10 Απριλίου , 2011 at 14:18

    «…πουκάμισο κουμπωμένο μέχρι ψηλά στο λαιμό…Αξιοπρέπεια…της ήρθε
    να μουτζώσει το είδωλό της στον καθρέφτη…»

    Αξιοπρέπεια, Ελευθερία, Αλληλεγγύη, τρεις λέξεις, τρεις έννοιες,που καμιά
    δεν μπορεί να υπάξει χωρίς τις άλλες δύο,και που σίγουρα δεν πέφτουν από
    …τον ουρανό,μα χρειάζεται πολύς αγώνας να κατακτηθούν.
    Μα… δεν φτάνει μόνο του ούτε αυτό,θέλει και τρόπο και γνώση (μυαλό)
    να…χρησιμοποιηθούν.

    Καλό απόγευμα και φιλί.

     
    • silia

      16 Απριλίου , 2011 at 00:40

      @ erimos
      Τίποτα καλό , δεν μας χαρίζεται … Πρέπει να παλέψουμε για να έχουμε κάποιες πιθανότητες να το αποκτήσουμε .
      Για κάθε Αρετή , χρειάζεται η κατάλληλη Παιδεία … Κι όταν λέω Παιδεία , δεν εννοώ τα σχολεία που έχεις τελειώσει και τον αριθμό πτυχίων , που έχεις αποκτήσει … Εννοώ , καλλιέργεια κάτι που σου δίνουν ή επιχειρούν να σου δώσουν τα σχολεία , αλλά βασικά τα βρίσκεις μέσα στο σπίτι σου , και μέσα από το μυαλό σου , που πρέπει να «δουλεύει» .
      Φιλιά erime .

       
  6. DaisyCrazy

    11 Απριλίου , 2011 at 12:52

    Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Θα μπορούσε να’χει τρίτη εκδοχή η ιστορία να λένε κι οι δυο αληθοψέματα 🙂
    Γιατί οι άνθρωποι μένουμε σε κουρασμένες, νεκρές σχέσεις; Τελικά η βόλεψη είναι πιο σημαντική απ’το ρίσκο; Απ’το διαφορετικό, το νέο; Ή είναι κάτι άλλο που μας κρατά; Μήπως το παρελθόν;
    Δεν ξέρω.
    Ευχαριστώ για την αφιέρωση Σίλια μου!
    Φιλάκια πολλά!!

     
    • silia

      16 Απριλίου , 2011 at 00:59

      @ DaisyCrazy
      «Θα μπορούσε να’χει τρίτη εκδοχή η ιστορία να λένε κι οι δυο αληθοψέματα»
      ——————————–
      Έλα βρε Daisy μου … Μην με βάζεις στον πειρασμό να γράψω και μια τρίτη εκδοχή της ιστορίας , όπου εξετάζουμε την … day after , αφού η άπιστη είπε την πάσα αλήθεια , και μια 4η εκδοχή , επίσης για την day after , αφού ο άπιστος λέει κι αυτός σε μια κρίση συνείδησης την αλήθεια … Υπάρχουν κι άλλες εκδοχές … Ας πούμε για την μετάλλαξη που φέρνει στην ζωή τους η Αλήθεια κλπ … κλπ …
      Όσο για το «διότι» στην ερώτηση σου … ειλικρινά , ΔΕΝ ξέρω το γιατί . Έχω «γνωρίσει πολλές τέτοιες ιστορίες . Μου έχουν μιλήσει για τις ιστορίες τους δεκάδες … πολλοί άνθρωποι . Πάντα η ίδια σχεδόν ιστορία … Στερεότυπα , η ίδια . Οι λόγοι , διάφοροι μα συχνά η ίδια επωδός : «Δεν ξέρω , γιατί μένω…»
      Θα αποτολμήσω την δική μου άποψη (που ειλικρινά , δεν ξέρω και άν είναι η σωστή) : Οι νέοι , δεν χωρίζουν , (όταν δεν χωρίζουν) , γιατί σχεδόν πάντα περιπίπτουν στο λάθος , να πιστεύουν , ότι ο άλλος θα … «αλλάξει» . Οι μεγαλύτεροι , απλά γιατί δεν έχουν το κουράγιο να αρχίσουν κάτι καινούριο , γιατί φοβούνται την μοναξιά και την κοινωνική απόρριψη και γιατί κατά βάθος … αδιαφορούν … Υπάρχει και μια μερίδα (γυναικών κυρίως) , που δεν φεύγουν , γιατί εξαρτώνται απόλυτα οικονομικά , από τον σύζυγο .
      Άστα … παράτα τα τα «γιατί» Daisy μου … Δεν βγάζεις άκρη , με τις «δυστυχίες» των ανθρώπων .
      Φιλάκια .

       
  7. faros

    11 Απριλίου , 2011 at 18:17

    Καλησπέρα, Καλή Βδομάδα !

     
  8. faros

    12 Απριλίου , 2011 at 07:34

    Καλημερούδια …

     
    • silia

      16 Απριλίου , 2011 at 01:00

      @ faros
      Μερσί Φάρε .
      Καλό Σαββατοκύριακο .

       
  9. mr e.

    12 Απριλίου , 2011 at 08:09

    Ετσι μπραβο ! Τώρα η» βαρκα» ηλθε στα ισα της… Βλέπεις ξερουν και οι αντρες να κανουν πως κοιμουνται… χαχαχα.
    ______________
    Δεν είναι δυνατο να μην έχεις ακομα μιλησει με … Καστανιώτη… Προσεξε γιατι στερείς από πολλούς το χαρισματικό σου λόγο, την έξυπνη γραφή και τα …(κυρίως αυτά) βαθύτερα νοήματα των κειμένων σου. Αυτό είναι άδικο… Σπευσε λοιπόν!
    _______
    Ευχαριστουμε για την αφιερωση.
    Φιλιά

     
    • silia

      16 Απριλίου , 2011 at 01:07

      @ mr e.
      Χμμμμ. πήρες την ρεβάνς σου γνήσιο αρσενικό …
      Ναι , δεν αντιλέγω , πως ξερουν και οι άντρες να κάνουν πως κοιμούνται… Αλλά βρε παιδί μου … το κάνουν άτσαλα …
      ———————————–
      Με Καστανιώτη … όχι , δεν έχω ακόμα μιλήσει … Νοιώθω λίγο κομπλεξαρισμένη . Τον θεωρώ πολύ σπουδαίο για μένα … Θα δω …
      Εγώ ευχαριστώ , που με διαβάζετε .
      Φιλί .

       
  10. newagemama

    12 Απριλίου , 2011 at 08:22

    Πολύ ενδιαφέρουσα άσκηση γραφής my dear! Kι άλλα τέτοια!

     
    • silia

      13 Απριλίου , 2011 at 15:05

      @ newagemama
      Μπράβο newagemama ! Τό’πιασες πως πρόκειται για άσκηση γραφής .
      Θα το προσπαθήσω . Κι εμένα μου άρεσε σαν είδος γραφής .

       
  11. Kanali

    13 Απριλίου , 2011 at 00:35

    Απαράδεκτο. Μου χάλασε την διάθεση. Ήταν ένα ψυχολογικό δράμα που επιδρά άσχημα στην μνημονιακή μου κατάθλιψη.

    Πάω να ξαναδιαβάσω το προηγούμενο που ήταν ένα αυθεντικό ερωτικό κείμενο.

    Σε φιλώ. Το ξέρεις (αλλά θέλεις να το ακούς) ότι γράφεις πολύ καλά.

     
    • silia

      13 Απριλίου , 2011 at 15:00

      @ Kanali
      δηλαδή … τί ; Είχες μια όμορφη μνημονιακή καταθλιπτική διάθεση , που σου την χάλασε η ιστορία μου ;… Άβυσσος η ψυχή του σύγχρονου ανθρώπου …
      Όσο για το «ερωτικό κείμενο» , νομίζω ότι το πιο ερωτικό κείμενο που έγραψα ever (για τον χώρο των blogs , μιλάω πάντα) , ήταν το «Η ΡΙΠΗ»
      Χμμμ , τώρα που το ξαναβλέπω , σαν πολύ κολλημένο το μυαλό μου είναι στην … «παράνομη σχέση» και στον … «τρίτο άνθρωπο» … Άβυσσος η ψυχή του(της) σύγχρονου(ης) blogger …
      Φιλί . Το ξέρεις ότι μου είσαι ιδιαίτερα συμπαθής , ωστόσο σίγουρα θέλεις να το ακούς ξανά και ξανά ,,,
      Και ένα ρητό :
      Ανταπόδωσε τον καλό λόγο με έναν καλό λόγο , και τότε ο κόσμος μας θα γίνεται καλύτερος .

       
      • Kanali

        15 Απριλίου , 2011 at 05:21

        Πήγαινε στην απάντηση μου στο προηγούμενο ποστ που διαβάζεται με αυτό. Πρώτα πρέπει να διαβάσεις εκείνη την απάντηση και μετά αυτήν.
        Ο «τρίτος άνθρωπος»… χεχε
        σε βρίσκω έτοιμη για cyber sex

         
      • silia

        16 Απριλίου , 2011 at 01:21

        @ Kanali
        Ok , λοιπόν , πρώτα διάβασα εκείνο το σχόλιο σου και επανέρχομαι σ’ αυτό .
        Για το cyber sex , θα πω κάτι που παρόμοιο είπα και παραπάνω , ή στο προηγούμενο ποστ (δεν θυμάμαι πια) :
        Το cyber sex όπως και οι ερωτικές φαντασιώσεις , καλούτσικο(ες) είναι , αλλά αποτελεί «αμάρτημα» για τον ίδιο μας τον εαυτό , γιατί τον καταδικάζει σε … ημίμετρα . Τίποτα πιο special από το original … και πάντα για το original με τον … «τρίτο» άνθρωπο» , βεβαίως , βεβαίως …
        Τί κατάλαβες τώρα , που με έκανες να λέω τέτοια αμαρτωλά σε Άγιες μέρες ;… Άντε , ό,τι είπαμε , είπαμε … Από Δευτέρα (μεγάλη Δευτέρα) … «κότες» …

         
  12. faros

    13 Απριλίου , 2011 at 06:49

    Μάλιστα !

     
    • silia

      13 Απριλίου , 2011 at 15:03

      @ faros
      Τί «μάλιστα» ;…
      Άργησα πάλι τις απαντήσεις μου ;…
      Έχεις δίκιο .

       
  13. Velvet

    13 Απριλίου , 2011 at 21:01

    Ποσα πρωταπριλιατικα ψεμματα
    η ζωη μας
    Οπως οι πολλαπλοι οργασμοι
    της φαντασιας μας
    …….
    Καλησπερα Σιλια

     
    • silia

      16 Απριλίου , 2011 at 00:31

      @ Velvet
      Τα ψέμματα είναι κάποτε , απαραίτητα . Η Αλήθεια από μόνη της «σφάζει» … Δεν υποτιμώ την αξία της , αλλά , είναι και δίκοπο μαχαίρι .
      Δες τι έγραψα πριν πολλά – πολλά χρόνια :


      Όσο για τους … πολλαπλούς οργασμούς , αυτοί , είναι … μύθος .
      ……………………
      Καλησπέρα γλυκέ , «βελούδινε» φίλε μου

       
  14. Pandespani

    14 Απριλίου , 2011 at 15:22

    ωραίο το ντουέτο ανάγνωσης της (ίδιας?) ιστορίας…
    θα σε επισκέπτομαι τακτικά στο εξής

     
    • silia

      15 Απριλίου , 2011 at 18:48

      @ Pandespani
      Καλώς ήρθες γλυκό Pandespani .
      Ναι η ιστορία είναι ας πούμε η ίδια … Πανάρχαιη και διαχρονική … Έχει γεύση … μηλόπιτας …

       
  15. faros

    15 Απριλίου , 2011 at 07:32

    Velvet: Πως λέμε (δηλαδή) να φανταζόμαστε … αυξήσεις στους μισθούς ή τις συντάξεις ;;;;;;;;
    Πως λέμε (δηλαδή) να φανταζόμαστε αγαθά που να μπορούμε να τα αγοράσουμε ;;;;;;;;;
    Πως λέμε(δηλαδή) να φανταζόμαστε ότι υπάρχει για όλους δουλειά ;;;;;;

    Ένα … τέτοιο πράγμα ;;; 😀 😀 😀

    Silia μας … ;;; Δεν αργείς απλώς … Μάλλον χρειάζεται ένα ποστ με τίτλο «το άκρον άωτον της … καθυστέρησης» … 😆 😆 😆

    Καλημέραααααααααααααααααααααα ! 😀

     
  16. silia

    15 Απριλίου , 2011 at 18:46

    @ faros
    Φάρε μας , “το άκρον άωτον της … καθυστέρησης” , είναι … εγκυμοσύνη για τις γυναίκες , και … προσόν για τους άντρες …
    Αγκαλίτσες …. (άντε , γιατί θαρρώ , ότι πολλά φιλιά σου έδωσα)

     
  17. faros

    16 Απριλίου , 2011 at 08:05

    Silia: Υπέροχη Απάντηση ! 😀 😀 😀 😀 😀

    υ.γ.: Ήμουν σίγουρος ότι κάτι θα … σκαρφιζόσουν ! 😆

    ΚΑΛΗΜΕΡΑ !
    ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ !

     

Αφήστε απάντηση στον/στην faros Ακύρωση απάντησης